दिवाळी अंक २०२२ - गोष्टीची गोष्ट

हा हा हा, एकदम खरे आहे.

काळ्परत्वे बदललेली परिस्थिती छान टीपलीये.

हे, एकदम योग्य भाषेत सांगीतले आहे ....

कविता भारी आहे!!!

व्वा, खुपच छान.
चेटकीणवाल्या ओळी विशेष आवडल्या.

काळ तर बदलत असतोच
नातवंडांच्या जगात आजोबांना आता अवाक् व्हायचेच काम असते.
आपण जुने होत हित कालबाह्य होणार हे जाणवत आजोबा पिढी हसत असते.

छान. आपण नातवंडे आणि आताची नातवंडे ....किती बदल झालाय.काळानुसार बदल होतोच पण अशात हे बदल फार लवकर फार मोठे होताहेत.

कवितेची कल्पना आणि रचना आवडली.
सुरुवातीच्या तीन कडव्यातल्या चेटकीण आणि तपेली घंगाळाच्या वातावरणातून चवथ्या कडव्यात एक्दम गोळ्या- बिस्किटे- सॉफ्ट्ड्रिंकवर गाडी घसरल्याचे जरा नवल वाटले. मग आजोबा-नातवंडे वगैरेतून उलगडा झाला.
तपेली-घंगाळाच्या काळातल्या आजोबांना कदाचित असेही काहीतरी सुचले असते:
बंगल्याच्या भोवताली
चकली-करंज्यांचे मळे
त्याच्या मध्ये खोल खोल
बासुंदीचे तळे

असो.आपण कालबाह्य झालेलो आहोत या जाणिवेपेक्षाही आपण 'निरूपयोगी' झालेले असण्याची वेदना जास्त विषण्ण करणारी असते. खेळकर, गंमतीदार कवितेला असलेली ही विषण्णतेची धारदार किनार फार भावली.

एकदम मस्त कविता