सांज होता
वाट आंधळी
जनावरांची काया
भयाण करणारी
मात्र ,
जंगल म्हण्जे जनावरेच
नि शहर असायला माणसेच
असा काही नियम नाही
रक्त वाहिले का
कुणी पाहिले का
खोल किती जखमा
चौकशी चा चष्मा
घातले लोखंडी सळे
वय होते खुळे
सगळे मात्र कळे
तरी
निरपराध मी
रोज रोज तेच
रस्ते वेगळे नावे वेगळी
भुकेल्यांची ताटे भरली
उद्वेगांची गर्दी
निराशेत सरली
वेशी वर लखतरे
मोकाट जनावरे
लपलेली 'समोर'
मात्र 'न' दिसणारी
रडणारी ओरडणारी
सोसून छळ
प्राण सोडणारी
निष्पाप… निरागस
लक्ष वेधणारी
निर्लज्जांचे , बाधिरांचे,
पुन्हा एक बातमी
उद्या च्या अंकात
सांडलेल्या स्याहीनं
ओरबाडलेल्या कागदावर
लिहिणारी…
सांज होता
वाट आंधळी
जनावरांची काया
भयाण करणारी
प्रतिक्रिया
2 Jul 2013 - 3:32 am | मिसळलेला काव्यप्रेमी
भन्नाट... सिंपली भन्नाट!!!
2 Jul 2013 - 2:53 pm | अभ्या..
:(
अप्रतिम लिहितायत. शुभेच्छा.
3 Jul 2013 - 5:18 am | स्पंदना
घातले लोखंडी सळे
वय होते खुळे
सगळे मात्र कळे
तरी
निरपराध मी
चर्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र्र!!!
3 Jul 2013 - 5:21 am | यशोधरा
:(
3 Jul 2013 - 9:14 am | बहुगुणी
आतपर्यंत हलवून नि:शब्द करणारी कविता....
6 Jul 2013 - 1:30 pm | Bhagwanta Wayal
रडणारी ओरडणारी
सोसून छळ
प्राण सोडणारी
निष्पाप… निरागस
लक्ष वेधणारी
निर्लज्जांचे , बाधिरांचे,
खुपच छान...!
9 Jul 2013 - 2:08 am | इन्दुसुता
मात्र ,
जंगल म्हण्जे जनावरेच
नि शहर असायला माणसेच
असा काही नियम नाही
करेक्ट !!!!
मोकाट जनावरे
लपलेली 'समोर'
मात्र 'न' दिसणारी
परत, करेक्ट......
बहुगुणींप्रमाणेच म्हणते "आतपर्यंत हलवून नि:शब्द करणारी कविता.... "