ज्वलज्ज्वलनतेजस संभाजीराजे.. !
मूळ गीत: मन तळ्यात मळ्यात,
मन एकात.. दुसर्यात..
कधी कुणा तिसर्यात.
मन गुंफियते धागा,
अन गुंतत जाई सार्यात.
मन एकात दुसर्यात.. कधी कुणा तिसर्यात.
उरी हिथचा वसे आठव,
चित्त जॉनीच्या खळयांत.
मन एकात दुसर्यात.. कधी कुणा तिसर्यात.
इथे स्टीव्हचे स्मरण करते,
अन बिलचेही घर मनात.
साहित्य :
१) ओल्या नारळाचा कीस - ३ वाट्या
२) पिठीसाखर - २ वाट्या
३) मनुका - हव्या तितक्या
४) मिल्क पावडर - २ चमचे (ऐच्छिक)
५) दूध - १ वाटी
६) मलई - ३ मोठे चमचे (ऐच्छिक)
रामराम मंडळी,
सर्वप्रथम सर्व वाचकांना दीपावलीच्या हार्दिक शुभेच्छा :)
दिवाळी सण मोठा नाही रेसिपींना तोटा :)
जोळी डंगर्या बैलाची
झालं कचूमचू गाळं
वाटं उतरेलं चाकं
असे जिंदगी चे हालं
जो येते तो बोलूनचं
निर्हा गामनं ठेवते
होनं जानं काई नाई
फक्त चकोन्या दाखोते
कायं कोनाच्या पोटातं
नाई होटावरं दिसे
जातो भरळल्या आमी
दाने जात्यातले जसे
मुंबईतली एक नेहमीचीच सकाळ उजाडते.
खरे तर तिची ही दुसरी सकाळ असते. पहिली तो फिरायचा पोशाख चढवून उतरतो ती आणि ही दुसरी. तिची सकाळ.
आळस झटकत रेडिओ बंद करत ती उठतॆ.
तो खाली फिरायला गेलेला असतो, एव्हाना तो वर यायची वेळ झालेली असते.
आवरून आटपून ती बाहेर येते, मोबाईल चार्जरला लावते.
माझी गंजली मुळाक्षरं
साऱ्या उतान्याच ओळी
पाय दुमडून बसले
पाषाण देहात दडुनी
कोण ठोकतं दार
खुट्टा उघडेना माझा
नाभी मध्ये गुत्थी
आई सोडीना नाळ
कानी आले अफाट
चढला सादळल्या भिंतीवर
मोडला रेड्याचा पाय
कच्च्या जानव्याचं दोर
कसं ओढलं धूड
दात घुसले जीभाडात
कण्ह कण्हत बसला
सेशल्समध्ये पहिल्यांदाच कार चालवणार्यासाठी बरेच लोक बर्याच सूचना देतात. शंभर वर्षं जगलेला मनुष्य जसा आपल्या दीर्घायुष्याचं रहस्य म्हणून दही, दोरीच्या उड्या किंवा ब्रह्मचर्य यांपैकी काहीही सर्टिफाय करू शकतो, तसं सेशल्समधे राहत असल्याच्या अनुभवावर कोणतीही सूचना ही एकदम कमांडमेंट ठरते.
(या लेखातल्या नावाशी किंवा घटनेशी तुमचं कोणतंही साधर्म्य असण्याची सुतराम शक्यता नाही. त्यामुळे हे ढिशक्लेमर उपचारापुरतंच… त्यातूनही काही तुमच्या जवळपास जाणारं सापडलं, तर तुम्हाला देवच तारो अशी सदिच्छा!!)