जग रहाटी

आईच्या गर्भातुन बाहेर येतांना
मला खूप दु:ख झाले,
शाश्वत वात्सल्याचच ठिकाण ते...
कस सोडवणार......?
मी खूप रडलो, अगदी टाहो फोडला..
पण व्यर्थ....!
आश्चर्य म्हणजे.. मी इतका रडत होतो,
पण माझी आई मात्र हसत होती..!
आईच काय , सभोवतालची सारीच माणसे हसत होती..
आनंदाने एकमेकांना आलिंगन देत होती...!!!
दुस-याच्या दु:खात आनंद मनण्याचा
मुनुष्याचा पहिला संस्कार मला तेव्हाच मिळाला..!
मग माझ्यावर अनेक संस्कार झाले.....
मला नाव मिळाले,
जात मिळाली,
धर्म मिळला..
शिक्षण मिळाले..
मुख्य म्हणजे माझा असा अहंकार मिळाला...
इश्वराला मनुष्य बनविण्या साठी
किती खटाटोप केला त्यांनी...!!
पण आता मी सुद्धा तयार झालो आहे,
इश्वराला माणुस बनविण्याचा,
माझाही एक कारखाना आहे...
जग रहाटी चालु आहे..
चालु रहाणार आहे...
नश्वर जगाचे हेच एकमेव
शाश्वत सत्य आहे.......!!!!!!!