होबार्टचे भूत सौ सरिता सुभाष बांदेकर
फ्लाईट होबार्टला लॅंड झालं,चेक ईन् बॅग नव्हतीच त्यामुळे लगेच बाहेर पडायला मिळेल असं वाटत होतं. एक्झिटच्या दिशेने बाहेर पडताना एक कुत्रा जवळ येऊन घुटमळायला लागला, त्याच्या मागोमाग एक ॲाफिसर हजर.
सर, मॅडम जरा बाजूला चला.त्या ॲाफिसरचे शब्द ऐकल्यावर आम्हाला काही कळेचना की याला आपल्या बॅगमध्ये कसला वास आलाय.
बॅगची चेन उघडून कुणी काही टाकले तर नाही??पण तेव्हढ्यात त्यांनी सांगितले तुमच्याकडे काही खाण्याने पदार्थ आहेत का?? तेव्हा हसावे का रडावे तेच कळेना.
मग मी त्यांना सांगितले की होय आमच्याकडे क्रोसॅंट आणि फ्रूट्स आहेत. आम्ही विमानात खाणार होतो पण झोप आली म्हणून खाल्ली नाहीत. आता हाॅटेल रुमवर खाऊ.
तो म्हणाला तुम्हाला माहित नाही का की खाण्याचे पदार्थ आणू शकत नाही.
मी म्हटलं पण हे तर ॲास्ट्र्लियातलेच आहेत मग काय हरकत ?
तेव्हा त्याचे म्हणणं असं होतं की एका राज्यातून दुसर्या राज्यांत पण नेऊ शकत नाही. आणि तुम्ही कुठे जाणार तिकडची माहिती जाणून मगच प्रवास करायला पाहिजे.
मी त्यांना म्हटलं की साॅरी परत असं होणार नाही.
त्यांनी आम्हाला ते तिकडेच खायला सांगितले आणि आम्ही खाऊन झाल्यावर आम्हाला जाऊ दिले.
आता एव्हढं रामायण झाले पण तेव्हा काही लक्षात आलं नाही पुढे काय वाढून ठेवलंय.
हॅाटेलची रूम खूप छान होती,असं वाटत होतं कि ही रूम वापरणारे आपणच पहिले आहोत. सामान रूमवर टाकले आणि फिरायला बाहेर पडलो.
बाहेर निसर्ग सौंदर्य तर भरपूर होतं पण एक वेगळेच वातावरण वाटत होतं.झाड भरपूर होती ती उंच,उंच झाडे हलली की काहीतरी वेगळेच वाटत होतं.थोडंसं किर्र.
संध्याकाळी रूमवर आलो आणि दमल्यामुळे लवकर झोपलो.
रात्री अचानक १.३०/२ वाजता टीव्हीच्या जोरदार आवाजाने झोपमोड झाली.
आणि नवर्याला फायरींग देणे हा आपला जन्मसिद्ध हक्क आहे या ठाम विश्वासाने नवर्याला म्हटले नेहमीप्रमाणे टीव्ही चालू ठेवून झोपलास ना. नवरा बिचारा ठामपणे सांगत होता अगं मी बंद केला होता.
त्यावेळी असंच वाटलं की टीव्ही बघता बघता झोप लागली असणार.
आम्ही त्या दिवशी पोर्ट आर्थरला जाणार होतो. तिकडे गाईड सांगत होती की हे ब्रिटीशांचे खतरनाक कैद्यांना ठेवायचे तुरुंग आहेत. आणि तिकडे जवळच एक छोटं बेट होते. त्या बेटावर कैद्यांना सोडून द्यायचे आणि अन्नपाण्याशिवाय ते कैदी मरायचे. शिवाय थंडी असायचीच.
असे अगणित मृत्यू बघितलेले होबार्ट हे हॅान्टेड म्हणजे भूताटकीचे शहर म्हणून आळखले जाते. तेव्हा ते सगळं ऐकताना किंवा ते जेल बघताना काहीच भीती वाटली नाही.
संध्या. परत रूमवर आल्यावर टिव्ही लावायचा प्रयत्न केला, एकही चॅनेल जे आम्ही आदल्या दिवशी बघत होतो ते लागत नव्हतं.
आता रिसेप्शनवर विचारूया असा विचार करत असताना सहज चेक केले तर लक्षात आले की चॅनेल चाईल्ड लॅाक झाले होते. आता ते कुणी केले असतील???
रात्री झोपायच्या आधी टिव्हीचा मेन स्विच् बंद केला तरी परत रात्री टिव्ही चालू झाला.पण तेव्हा भीती वाटली नाही. दुसऱया दिवशी जास्त विचार न करता चाईल्ड लॅाक काढले आणि टिव्ही बघितला.
३ रात्र टिव्ही अचानक चालू होत होता आणि आम्ही बघत असलेले चॅनेल चाईल्ड लॅाक होत होते तरी कधी भूत हे करत असेल असं वाटलं नाही पण ................
जायच्या दिवशी जे झालं त्यामुळे घाबरगुंडी उडाली आणि खात्री झाली की नक्कीच इथे कुणाचा तरी वावर आहे.
नवरा आंघोळ करायला गेला होता आणि मी टीव्हीवर गाणे ऐकत होते आणि ................................
धडाम् एकदम चॅनेल आपोआप बदलले
टिव्हीचा रिमोट टिव्हीजवळ होता म्हणजे माझ्यापासून ८ फुटांवर आणि नवरा पण बाथरूममध्ये
परत धडाम् ....................
परत चॅनेल बदलले ..............
परत धडाम् .........
असं ३/४ वेळा झाले माझी पाचावर धारण बसली होती. नवरा बाथरूममध्ये ,माझ्या तोंडातून शब्द पण फुटत नव्हता.
नंतर मी आंघोळ न करण्याचे ठरवले पण कपडे तरी कसे बदलायचे?????
कोण बघतंय??
कुठून बघतंय काहीच कळत नव्हतं.
लवकरात लवकर त्या रुममधून बाहेर पडायला हवे याशिवाय दुसरं काही सूचत नव्हतं.
सामान आवरलेलं होतं कारण आंघोळ झाली की चेक आऊट करणार होतो.
शेवटी ठरवलं ते जे कुणी होतं त्याच्याशी बोलायचे.
खरंतर हा विचार वेडेपणाचा होता. कारण कोण होतं? कुठच्या भाषेत बोलायचे????
पण तरी मी संवाद साधायचा ठरवला आणि प्रथम ईंग्लीश , नंतर हिंदी ,मराठी भाषेत त्याला सांगितलं.
की बाबा रे तू कोण आहेस मला माहित नाही म्हणजे स्री का पुरूष??
पण मला माहित आहे आम्ही तुझ्या हद्दीत घूसखोरी केली आहे .आम्हाला माहित नव्हतं नाहितर आम्ही आलोच नसतो.
पण आता आम्ही तुझी हद्द सोडून जात आहोत. तू आम्हाला काही संकेत दिलेस पण आम्हाला ते ओळखता आलं नाही. पण आज लक्षात आलंय की आम्ही नकळत कुणाच्या तरी हद्दीत आलोय. नकळत झालेल्या चुकीबद्दल आम्हाला माफ कर.
त्या कुणाला मी जे बोलले ते कळलं की नाही त्याचा मी विचार केला नाही पण मला शांत झाल्यासारखं वाटलं. आणि हे सगळं मी मनांत न बोलतां मोठ्याने चारी बाजूला नजर फिरवत न घाबरतां बोलले होते.
नंतर बाहेर पडताना परत गुडबाय केलं, सॅारी म्हटलं आणि रिसेप्शनवर येऊन बसलो.
रिसेप्शनीस्टला सगळं सांगितलं पण ती हसायला लागली.
हे सगळं वाचून कदाचित तुमचा पण विश्वास नाही बसणार.
पण मला नक्की खात्री आहे की ते भूतच होतं
सौ सरिता सुभाष बांदेकर
◦
प्रतिक्रिया
25 Apr 2021 - 12:47 pm | कंजूस
हीहीही.
आवडली आहे गंमत.
25 Apr 2021 - 12:47 pm | आंद्रे वडापाव
Season 1 Episode 22,
When Dennis notices that his friend has his own TV set, he will do anything he can to convince his parents to buy him a TV set of his own. Henry and Alice both turn him down. Mr. Wilson shows Dennis how to work the remote control for his TV. Dennis uses his friend's remote to operate Mr. Wilson's television from Dennis' bedroom window, and Mr. Wilson cannot understand what is happening. Dub Taylor appears as Opie Swanson, the repair man.
25 Apr 2021 - 12:52 pm | सतिश गावडे
टिव्ही बिघडलेला असेल हो. :)
पण तुम्ही भारी लिहीलं आहे.
26 Apr 2021 - 7:52 pm | अत्रुप्त आत्मा
+++111 गावडे सर ! हाच ऐहिक विचार माझ्या मनात आला होता. ;)
25 Apr 2021 - 1:48 pm | मुक्त विहारि
आवडला
25 Apr 2021 - 1:55 pm | कंजूस
खरडवहीत विचारतो.
25 Apr 2021 - 3:38 pm | कॉमी
हाटेलच नाव ओव्हरलूक "The overlook hotel" नव्हतं ना !?
मजेशी... आपलं, भीतिदायक गोष्ट.
25 Apr 2021 - 3:53 pm | मराठी कथालेखक
त्या रुममधला टीव्ही शेजारच्या /मागच्या रुममधील रिमोटचे सिग्नल कॅच करत असेल...
तसेच मेन स्विच बंद असताना टीव्ही चालू होणे म्हणजे मेन स्विच खराब असेल आणि बाजूच्या खोलीतिल व्यक्ती पहाटे रिमोट ऑपरेट करत असेल , त्याचे सिग्नल कॅच करुन टीव्ही चालू झाला असेल. बाकी चाईल्ड लॉकमागे पण असेच काही कारण असेल.
मेन स्विच बंद करण्यासोबत जर पिनसुध्दा काढून ठेवली असती तर रात्री टिव्ही स्वतःहून चालू झाला नसता.
25 Apr 2021 - 4:12 pm | गॉडजिला
आशी टेरिटरी ओलांडणे/ क्लेम करणे अत्यंत धोकादायक सिध्द होते. तुम्ही व्हॅम्पायर, वेर्वोल्फ अथवा कंजोरिंग्ग बघितला असेलच... वेळीच तुम्ही पाशवी शक्तिंच्या तडाख्यातुन सहीसलामत बाहेर आलात याबद्दल आपले अभिनंदन.
25 Apr 2021 - 5:23 pm | सिरुसेरि
हा अनुभव / कथा वाचुन १३बी , झपाटलेला , कंजुरींग , होम अलोन -३ या चित्रपटांची आठवण झाली . या घटनेमागे अनेक शक्यता असु शकतात . एक इतर शक्यता म्हणजे , --रिसेप्शनीस्टला सगळं सांगितलं पण ती हसायला लागली. --- कदाचित या चमत्कारीक घटनांमधे रिसेप्शनीस्टचा हात असावा .
अशाच शक्यतांवर आधारीत पुर्वी लिहिलेली कथा आठवली ( जाहिरात ) -- https://misalpav.com/node/34780 , https://misalpav.com/node/32441
25 Apr 2021 - 8:21 pm | कंजूस
असे चालते का माहिती नाही. पण असेल तर अगोदरच्या गेस्टांनी लावलेले चानेल्स चालू होत असतील.
25 Apr 2021 - 9:52 pm | टुकुल
तुमचा हा खरा अनुभव आहे असे ग्रुहित धरतो. भुतखोत यावरुन आता पुर्ण विश्वास उडाला आहे. कऱोना नी इतके लोक मेलेत, पण कुणाच भुत अजुन चीनच्या शी जिनपींग च्या डोक्यावर का बसल नाही ;-)
बर, यावरुन माझा एक खराखुरा अनुभव. गोष्ट ४-५ वर्षापुर्वीची आहे. आम्ही ठाण्यावरुन पुण्याला नुकतेच शिप्ट झालो होतो. तात्पुरती व्यवस्था म्हणुन १ बीएचके घेतला होता. तसाच कंपनीच्या आंतर्गत आंतरजालावरुन एक २८ इंची सीरटी टिव्ही मिळाला ९०० रु. ला. तो घरी आणला. बायको आणी मुलगा (६ वर्ष) खुश होते. टिव्ही हॉल मधे ठेवला होता. ३-४ दिवस झाले असतील. एकदा रात्री २-३ वाजता बायको ने मला गदागदा हालवुन उठवले, उठलो आणी बघतो तर बायको खुप घाबरुन बसली होती. ती पटकन बोलली हॉल मधे कुणी तरी आल आहे आणी टिव्ही चालु केला आहे.. टिव्ही तर खरोखर चालु होता, चांगल्या मोठ्या आवाजाने कळत होत कि झी चॅनल चालु आहे. मुलगा पण बाजुला झोपलेला होता. नशीब तो अजुन उठला नव्हता. बेडरुम आतुन तर लॉक होता. थोडा घाबरलो होतो. पण पर्याय नव्हता. बाजुला कोपर्‍यात ट्रेकींग ची काठी होती, ती घेतली आणी दरवाजा उघडुन बघीतल. हॉलचा दरवाजा पण आतुन लॉक होता. पटकन लाइट लावल, टिव्ही चालु होता पण कुणीच नव्हत. बाल्कनी मधे बघितल तर तिथे पण कुणी नव्हत. टिव्ही बंद केला आणी झोपी गेलो. दुसर्या दिवशी रिमोट बघीतला कि ऑन टाईमर वैगेरे काही आहे का, पण काही दिसले नाही. मि पण लक्ष दिले नाही जास्त. पण परत अस कधी झाल नाही. :-)
टेक्नोलॉजीक्ल गोष्टीं विचित्र वागण्यासाठी बरच काही असु शकत, आणी जर का भुतं टेक्नोसेव्ही बनली तर त्यांना आयटी कंपन्या कामासाठी करतील सुध्दा :-)
--टुकुल
25 Apr 2021 - 10:29 pm | कॉमी
त्याने (वय ९ वर्षे) भुलभुलैय्या सिनेमाघरात पाहिलेला. त्यातल्या विद्या बालनच्या मंजुलिकेने त्याला अतिशय घाबरवले होते. भावाच्या घरात हॉलला लागून गच्चीवर जायला जिना होता. हॉलमध्ये प्रकाश असला तरी जिन्यात अंधार असायचा. तर, त्याला दोन भीती होत्या.
१. जिन्याकडे पाठ करून बसायला तो घाबरत असे. पण जिन्याकडे तोंड करायला सुद्धा भीती वाटे ! जिना दृष्टीक्षेपात पण नको आणि जवळपण नको, अशी बसण्याची जागा तो शोधे. कारण- जिन्याकडे पाहताना अचानक मंजुलिका भेसूर हसत आपल्याला दिसेल असे त्याला वाटे. पाठ करून बसला तर मागून पकडेल असे वाटे. अर्थातभे सगळे कोणाला न सांगता. आम्ही डिवचून विचारल्यावर कळालं. त्यानंतर आम्ही बरेच हसलो वैगेरे म्हणल्यावर त्याने खुलून आणखी गम्मत सांगितली. मंजुलिका बद्दल जर जास्त विचार करून झोपला तर त्याला रात्री जिन्यावर पाऊले ऐकायला येत, आणि त्याची सहा वर्षे मोठ्ठी बहीण मंजुलिका बनून वर चाललीये असे वाटून तो घाबरून जात असे.
२. दुसरी भीती पंख्याखाली बसायची. पंखा अंगावर पडेल म्हणून पंख्याखाली नाही बसायचं. या सगळ्या नियमांमुळे बसण्याची जागा शोधणे म्हणजे एकूण अवघडच काम.
लहान पोरांच्या जगात अशी भरपूर भुते आणि ष्टोऱ्या असतात.
26 Apr 2021 - 5:50 am | विजुभाऊ
ही कदाचित त्या हॉटेलची मार्केटिंग गिमीक असेल .
हॉटेल जास्त प्रसिद्ध करण्यासाठी.
26 Apr 2021 - 7:25 am | नचिकेत जवखेडकर
टुकुल यान्च्यासारखाच अनुभव मला मागच्या जूनमध्ये आला. रात्री टॅबवर सिनेमा बघत होतो(तू नळीवर) आणि झोपायच्या आधी मी सिनेमा फक्त pause करून, पण टॅब लॉक करून झोपलो. साधारण २.३० च्या सुमारास मला कसल्या तरी आवाजाने जाग आली. मला पहिल्यांदा वाटलं की शेजारच्यांनी काहीतरी लावलं असेल. पण मग मी जो सिनेमा बघत होतो त्यातलेच संदर्भ ऐकू यायला लागले. आणि नंतर पूर्ण जाग आल्यावर कळालं की टॅब चालू झाला आहे. पत्नीला पण उठवून सांगितलं. आणि ज्या खोलीत टॅब ठेवला होता तिकडे जाऊन बघितला तर मी जिथे अर्धवट सोडला होता सिनेमा, तिथून बराच पुढे गेला होता आणि लॉक पण तसंच होतं. टॅब अनलॉक करून पूर्ण बंद करून झोपलो, पण अजूनही कळंत नाहीये की असं कसं झालं असेल. हॅक वगैरे होऊ शकतो का असा?
26 Apr 2021 - 8:04 am | दिगोचि
काही वर्शापूर्वीचा माझा एका हॉटेलमधला अनुभव. मी एका मीटीन्गसाठी ऑस्ट्रेलियाची राजधानी क्यान्बेरा येथे गेलो होतो. डिपार्ट्मेन्ट्ने माझे बुकीन्ग नेहेमीच्या हॉटेलमधे नकरता दुसर्या एका हॉटेलमधे केले होते. सात दिवस राहायचे होते. रात्री खोलीवर आलो व झोपायची तयारी करु लागलो रात्रीचे ११ वजले होते पलन्गावर पडल्यावर डोक्यात विचित्र विचार येऊ लागले खिडकीतून खाली उडी मारावी व इतर आत्महत्त्येचे विचार आले घाबरलो व कपडे करुन बहेर पडलो व रिसेप्शन्मधे जाउन खोली बदलून द्यायची विनन्ती केली ती त्यानी मानली व पुढचे सहा दिवस चान्गले गेले व सुखरूप घरी परतलो. असे आत्मघाती विचार येण्याचे कारण म्हणजे काही वरील असावे अशी माझी समजूत आहे.
26 Apr 2021 - 7:54 pm | अत्रुप्त आत्मा
भूत कथा आली,पण पांडू नै आला! :(
पांडुब्बा Sssssssssssss :p
27 Apr 2021 - 10:02 am | मुक्त विहारि
खरंच की
27 Apr 2021 - 12:21 am | तुषार काळभोर
पण प्रत्यक्ष अनुभव घेताना तंतरली असणार नक्कीच!
27 Apr 2021 - 7:42 am | आंद्रे वडापाव
होय, बरोबर आहे.
आता आपण मारे सर्व जण लेखिकेला शिकवतोय टाईप सल्ले दिलेत (मी सुद्धा त्यापैकी एक)
पण, मी सुद्धा तश्या प्रकारच्या अनुभवात, पॅनिक
झालोच असतो.
28 Apr 2021 - 11:05 am | सरिता बांदेकर
धन्यवाद,सर्व प्रतिक्रियांसाठी.
वेगवेगळे अनुभव वाचताना मजा आली.खरंच मागे वळून बघताना इतकं काही वाटत नाही.मी पण म्हणते भूतं काही करत नाहीत पण त्यावेळेस खूप भीती वाटली होती. नंतर लक्शात आलं त्यांना फक्त जाणीव करायची असते.आम्ही आहोत...
प्रतिसादाला उशीरच झाला, लशीच्या शोधात होते. शेवटी मिळाला एकदाचा दुसरा डोस.