स्फटिक निर्मळ स्वर अभंग रोम रोमी चाळ ते
दूर कोठे गाव माझे अंतरीचे चाळते
श्वास लय; अदृष्य सारे लुप्त शब्दी वेधते
चांदण्या गर्दीत कांही हरवलेले शोधते
त्या आभा भासात अजुनी संभ्रमी मन धावते
गोडशी हुरहूर अंगी; स्वप्न नादी लावते
पाश मय रागा-स्वरांचे सोसलेले घाव ते
चंदनी आनंद त्यांचे बाळकोषी दावते
…………… अज्ञात