नको मज हे विसावे
शुभ्र चांदण्याचे
साद देती मार्ग मला
तप्त या धुळीचे |
पाउलांना ओढ माझ्या
निळ्या आभाळाची
नजरेत सामावली
रेघ क्षितिजाची |
घोंघावती दरीतूनी
अनावर वारे
तेजाळती त्या गगनी
लक्ष लक्ष तारे |
नभास या गवसणी
गिरीशिखरांची
सौदामिनी उजळती
कडा काजळीची |
उधाणल्या या वार्याची
गाज मनी राही
वादळी ही ओढ अशी
उमलते देही |
गुंजन हे गोड नको
भोगी भ्रमरांचे
साद द्यावी त्याने, ज्याचे
पंख गरुडाचे |
प्रतिक्रिया
24 Nov 2008 - 6:11 pm | लिखाळ
अरे वा !
कविता आवडली.
>>गुंजन हे गोड नको
भोगी भ्रमरांचे<<
भ्रमरांची ओळ छानच..
-- लिखाळ.
24 Nov 2008 - 9:59 pm | घाटावरचे भट
सहमत.
25 Nov 2008 - 12:43 pm | राघव
गुंजन हे गोड नको
भोगी भ्रमरांचे
साद द्यावी त्याने, ज्याचे
पंख गरुडाचे |
हे विशेष आवडले :)
मुमुक्षु