कैफ होता धुंदीचा...
अन् धुंद होती रात ही
हवा-हवासा स्पर्श होता...
अतृप्त प्रीत बहरली
कमनिय तू कामिनी ग
अन्.. पुरुरवा मी तुझा
चुंबिता ती नयनपुष्पे
चंद्रही नाभिचा लाजला
ये प्रिये.. नच दूर लोटु
मी चकोर तू चांदणी
गगन भरल्या चांद राति
विरघळू दे तुझ्यात मी
प्रतिक्रिया
26 Sep 2015 - 1:38 pm | मांत्रिक
वाह!!! सुंदर!!!
अप्रतिम!!!
26 Sep 2015 - 2:01 pm | द-बाहुबली
यो...!
26 Sep 2015 - 2:45 pm | चांदणे संदीप
चांगली आहे कविता.
टंकनचुका टाळाव्यात म्हणजे वाचताना घुटमळ्यासारखे होत नाही.
पुलेशु!
26 Sep 2015 - 3:33 pm | एक एकटा एकटाच
मस्त
26 Sep 2015 - 9:35 pm | जव्हेरगंज
चंद्रही नाभिचा लाजला>>>>>
वाह! क्या बात है!!
आवडलीच!!!
26 Sep 2015 - 10:24 pm | प्यारे१
>>> चंद्रही नाभिचा लाजला
हे असंच आहे काय????
-कसंकायसुचतंलोकांनाअसलंकाहीतरीयाअ'चुंब्या'आपलंअचंब्यात
27 Sep 2015 - 3:14 pm | ज्योति अळवणी
नाही.... थोड चुकलंच. ते चंद्रही नभिचा लाजला अस आहे.
27 Sep 2015 - 4:11 pm | जव्हेरगंज
अहो पण "चंद्रही नाभिचा लाजला" हे अगदी फिट्ट बसतयं.काव्याचा एकंदर परिणाम पाहता. मला तरी आवडलं. टंकनचुकेतुन का होईना पण उत्कृष्ट उपमा साधलीय.
27 Sep 2015 - 4:03 pm | अत्रुप्त आत्मा
वाहव्वाआआआआआआ
28 Sep 2015 - 9:14 pm | विवेकपटाईत
कविता आवडली