आज तूही जगात आहेस
आज मीही जगात आहे
आपल्यात काहीतरी बिनसलंय
हे दोघांनाही ज्ञात आहे
कधीकाळी जुळली होती आपली मने
मग दिसू लागले फक्त एकमेकांचे उणे
वाढत्या अंतराने दुरावतच गेलो
आयुष्याच्या प्रवाहात वहावतच गेलो
आज मागे वळून पाहताना वाटतंय
की नसतं झालं असं तर बरं झालं असतं
दबलेल्या अगणित भावनांचं ओझं
इथपर्यंत वागवावं लागलं नसतं
उद्या कदाचित तूही नसशील …. किंवा मीही नसेन
तरीही असंच अव्याहत चालू असेल जग
क्षणभंगुर आयुष्य आहे हे आपलं
हे राग लोभ कशाला हवेत मग?
सगळं सोडून देऊन बघू एकदाच
जसं काही झालंच नाहीये
मी तयार आहे विसरायला मागचं
पण दोन पावलं तूही पुढे ये !!
प्रतिक्रिया
6 May 2015 - 3:43 pm | टवाळ कार्टा
मस्त...पण च्यायला वास्तव आहे हे
10 May 2015 - 4:35 pm | सतिश गावडे
कवितेची लय चुकल्यासारखी वाटते मात्र आशय लाखमोलाचा आहे.
6 May 2015 - 3:52 pm | एक एकटा एकटाच
नकारात्मक सुरु झालेल्या कवितेचा सकारात्मक शेवट आवडला.
6 May 2015 - 4:57 pm | गणेशा
क्षणभंगुर आयुष्यात ही.. त्या दोन पावलांनी असंख्य आनंदी क्षण येतील ही अपेक्षा आवडली..
कविता छान .. एकदम सरळ...
7 May 2015 - 12:46 am | सौन्दर्य
छान कविता. वामनाने तीन पावलात तिन्ही लोक व्यापले, तुम्ही दोन पावलात अमर्याद अंतर पुसून टाकण्याची इच्छा दर्शवता आहात. सुंदर.
7 May 2015 - 8:08 am | चुकलामाकला
छान , आवडली!
7 May 2015 - 8:21 am | बहुगुणी
नकारात्मक सुरु झालेल्या कवितेचा सकारात्मक शेवट आवडला.
+१
7 May 2015 - 5:33 pm | अत्रुप्त आत्मा
+++१११
7 May 2015 - 1:16 pm | प्रसाद_कुलकर्णी
मी तयार आहे विसरायला मागचं
पण दोन पावलं तूही पुढे ये
7 May 2015 - 1:21 pm | सस्नेह
आवडली कविता !
7 May 2015 - 6:17 pm | वेल्लाभट
छान कविता.
वाचताना मेहदी हसन साहेबांची ही गज़ल मनात येत होती.
अबके हम बिछडे तो शायद कभी ख़ाबों में मिले
जिस तरह सूखे हुए फूल किताबों में मिले
आणि त्यातला हा आवडता शेर....
तू ख़ुदा है न मेरा इश्क़ फरिश्तों जैसा
दोनो इन्सां है तो क्यूं इतने हिजाबो में मिले
10 May 2015 - 3:43 pm | माम्लेदारचा पन्खा
खूप आभारी आहे …… हो… ती पावलं उचलणं ही क्रिया सोपी असते पण हातून घडत मात्र नाही… अनेक कारणं आहेत… मीपणा ,संकोच ,भीती …. पण त्यावर मात केली तर त्यासारखा दुसरा आनंद नाही
11 May 2015 - 6:56 am | श्रीरंग_जोशी
हे विचार अन कवितेचा आशय, दोन्हीही आवडले.
11 May 2015 - 12:13 am | सांजसंध्या
छान आहे.