कॉर्पोरेट तमाशा १२ : फसवलं पण कुणी कुणाला?

काही कारणान रजा टाकून दोन दिवस घरी जावं लागला होत. परत आल्यावर मेल बॉक्स उघडून बघितल तर अभिनंदनाच्या मेल्सचा पावूस पड्ला होता! कारण code complete was announced! मी- "बनिया मैने जो बग फाईल किया तो वोह किसने फिक्स किया?" बनिया -" किसीने भी नहि." मी - "तो फिर code complete announce कैसे हुआ?" बनिया- "मॅनेजर ने कहा है- coding and testing will go ahead simultaneously!" मला आता राग आला होता! "What nonsense?" तेवढ्यात गीता मध्ये कड्मडली- " अरे इतका चिडायला काय झालाय? त्याचा काय आहे- हा प्रोजेक्ट जर लवकर संपवला तर पुढे मोठा प्रोजे़क्ट आपल्या टीमला मिळणार आहे. त्याने आपल्या सगळ्यांचाच फायदा होइल. असा मॅनेजर न सांगितला आहे. आणि आपण टेस्टींग आणि डेव्हलप्मेंट पूर्ण करनारच आहोत." बनिया -" सही तो बोल रही है वोह. finally it helps to pay our bills!" ते ऐकून काय करायचा ते सुधरल नाही. सरांना भेटायला गेलो.
सर " Rangraao, good that you are back. I need to tell you something. I have resigned yesterday! " अजून एक धक्का! त्यानी राजीनामा का दिला हे विचारायची गरज नव्हती. आज दिवस इतका वाईट का चालला होता माहित नव्हत! मी -"thats very unfortunate.!" सर- " But you dont need to worry. You can still try to change things around you. wish you all the best." तिथून निघून आलो.
त्यानंतर एक महिना होत आला होता. त्यात performance rating झाला. आणि appraisal ही झाला. मला मॅनेजर म्हणाला " You have got very strong rating from the architect. Hence we give you five percent hike! Company has great expectations from you. If you change your attitude, you can go places. " मी-"Thats fine." सगळ्यात जास्त हाईक बनियाला मिळाली होती- ८%. बनिया म्हणाला " यार मुझे बहोत कम मिला है तुम्हे तो औरभी कम बुरा नहि लग रहा है तुम्हे". माझा उत्तर गितान देवून टाकल-" इतना सब होने के बाद भी उसको हाईक मिली यही बहोत है!" त्यानंतर गिताचा नंबर आला. गीताला फक्त ३% दिली होती. ती बरच उशिरा जॉईन झाली होति. आणि थोड्या कमी पगारातपण. तिला जॉईन होताना सांगितला होता लवकरच तुझ अप्रे़जल होइल तेंव्हा सॅलरी अ‍ॅडजस्ट होईल. आणि आता तिला सांगितला गेल होत- " चार महिन्यात तुमचा performance judge करन शक्य नव्हता तरीही तुम्हाला proportionate hike दिली आहे". ती बरीच नाराज होती.
दुसर्या दिवशी सरांचा शेवट्चा दिवस होता. त्यांचा फेअरवेल झाला. आणि आमचा अमेरिकन बॉस ही आला होता. सगळयाना मीटींगमध्ये बोलवलो होत. मी ती मिटींग सोडून सरांबरोबर कॉफी प्यायला खाली गेलो. थोडा वेळ बोलण झाल. आणि सर निघून गेले! त्याना गेट पर्यंत सोडून परत आलो.

पून्हा जावून कॅफेमध्ये बसलो. आणि गेल्या एक महिन्यात काय काय झाला ह्याचा विचार करू लागलो. राग वाढत चालला होता. हातान कप टेबलावर गोलगोल फिरवत बसलो होतो. तो पर्यंत आमची पूर्ण टीम खाली आली होती. बनिया म्हणाला "तुझे एक अहम खबर सुनानी है! " सगळे लोक त्या टेबलावर बसले. " आज क्या हुआ पता है. उस अमरिकनने बता दिया -" I'm very happy that this product is getting completed three months ahead of schedule, And we are going to save 200 thousand dollars of the allocated money. This all is possible because of your hardwork and efficient management .. और इसलिये उसे सिनियर मॅनेजर बनाया जा रहा है." आज जिग्सॉ पझल सुटावा तसा सगळ चित्र पूर्ण झाला होत. मॅनेजर्ची सहा महिन्यात प्रोजेक्ट संपवायची धडपड. बाहेर बूम असतानाही सगळ्यांनाच कमी मिळालेली हाईक. तेवढ्यात गीता म्हणाली -" लोक इतके अप्रमाणिक कसे असू शकतात?" मी कप तसाच फिरवत बोलून गेलो- "आज आठवला का प्रामाणिकपणा. दोन महिन्याभरापूर्वी मोठा प्रोजेक्ट मिळवण्यासाठी खोटा code complete announce झाला होता तेंव्हा कुठ गहान ठेवला होतात तुमचा ईमान-धर्म?" एक क्षणभर शांतता पसरली. त्या खर्खर करत फिरनार्या कपच्या आवाजामध्ये कसला तरी वेगळा आवाज मिक्स झाला होता. कप थांबवला. हूंदक्याचा अवाज येत होता. वर पाहिल. गिताच्या डोळ्यातून गंगा जमूना वाहू लागल्या होत्या. तोंडावर रूमाल ठेवून ती पळत निघून गेली.