भय इथले संपत नाही.....

चला इथे झोपा...जीभ दाखवा..वेडावून दाखवल्यासारखी नको! सरळ बाहेर काढा. दीर्घ श्वास घ्या! हळूहळू सोडा. डोळे बघू. ट्प..ट्प..ट्प.... इथे दुखतय? इथे... इथे...इथे.. ओक्के! कधीपासून होतय असं??

हे अस वर लिहिल्याप्रमाणे एखाद्या डॉक्टरलाच कधी विचारायला मिळालं तर? मज्जा!!

असो, कविता छानच!
मला स्वत:ला अशा टाईपात कविवर्य मंगेश पाडगावकर यांची,

"जुन्या वडाच्या झाडाखाली
अर्ध्या सुकल्या डोहाकाठी
पायघोळ छायांचा डगला
घालून फिरते काळी भिती..."

ही कविता खूप आवडते!

धन्यवाद,
Sandy

चांगला प्रयत्न.
पण हिचकाॅक सारखी हाॅरर नाही.
जी.ए.च्या कथेसारखी भयाण नाही.
शेवट अंगावर येईल असेकाही लिहा.

च्यायला, भय इथले ची आठवण ख फ वर काढली आणि इकडे येऊन बघतो तर त्याच नावाचं काही....
हे बीभत्स रसाचं उदाहरण काय डॉ.
भयंकर झाला, हा झाला आता उद्या नवीन. :)

च्यायला, भय इथले ची आठवण ख फ वर काढली आणि इकडे येऊन बघतो तर त्याच नावाचं काही....
हे बीभत्स रसाचं उदाहरण काय डॉ.
भयंकर झाला, हा झाला आता उद्या नवीन. :)