वर्क फ्रॉम होम चे अनुभव

तुम्हाला अवरली रिपोर्ट वगैरे मागतात का..? वर्क फ्रॉम होमला सारखे लक्ष असते म्हणजे नक्की काय..?

होणार्‍या त्रासाबद्दल समर्पक लिहिलंय !

प्रत्येकाचे "वर्क फ्रॉम होम"चे दुखणे वेगवेगळे आहे.
मित्राला घरून कामासाठी डेस्कटॉप आणण्यासाठी त्याच्या वरिष्ठाने त्याला शहराच्या दुसर्‍या टोकाला पाठवले.
ऐनवळी डेस्कटॉप (विशिष्ट कॉनफुगुरेशनचा) मिळालाच नाही, लॅपटॉप घेऊन यायला लागले.
घरी परत येताना पोलिसांना उत्तरं देता देता त्याच्या नाकी नऊ आले.
नेट स्पीड इश्शू तुमच्या सारखाच आहे.
टास्क पुर्ण करायला दिड पट वेळ लागतोय. कामाचा फॉलोअप जोरदार चालू असतो.
वैतागलाय बिचारा. कधी एकदा ऑफिसला जातोय असे झाले आके त्याला.

शेजार्‍यांचा त्रास करुन घेऊ नका. काय शिंकरायचं ते शिंकरु द्या, खोकायचं ते खोकू द्या. इतक्या दूरुन तसे काही इफेक्ट होणार नाहीत पण माणूस म्हणून आपण पॅनिक मोडमधे जातोच. खिडकीत एखादा टॉवेल, कपडा लावून टाका. अडथला निर्माण करा. मनात व्यापलेली शंकेची जागा रिलॅक्स होईल. लॉकडाऊनच्या काळात चीड चीडही होतेच. शांत राहणे हाच त्यावर उपाय. तान घेऊन प्रश्न सुटत नाहीत, तर आपणच एक नवा प्रॉब्लेम उभा करतो तेव्हा रिलॅक्स राहावे असे सुचवतो.

-दिलीप बिरुटे

पहीले १० दिवस बरे गेले. पण नंतर मोठ्या टीम्र बरोबर सतत संपर्कात राहणे कठीण होत आहे. टीम कामात चुका करत आहे आणि क्लायंट ला उत्तरे देउन बेजार झालोय. कामाच्या तासांचा काही हिशोबच राहिलेला नाही. खिडकीतुन सुर्य उगवतो मावळतो तेव्ह्ढेच समजते. कॉल चालु असताना जेवणे खाणे पिणे धुणे चालु राहते. घरच्यांना वेळ देणे वगैरे नाहीच.

वाईट म्हणजे आपल्याला फार काम आहे आणि घरच्यांना काहीच काम नाही, त्यामुळे सारखे सारखे मला फार काम आहे म्हणुही शकत नाही, भडका उडायची शक्यता.
लवकरात लवकर हे दुष्ट्चक्र संपावे हीच ईच्छा

मी मगची ५ वर्षे हेच कर्तोय.. फरक इतकाच आहे कि मि यावेळेस गावि आहे.

गाव बदलले तरि नशीब बदलत नाही हेच खरे!

वर्क फ्रॉम होमसाठी मोबाईल हॉटस्पॉट, डोंगल वगैरे कामाचे नाहीत, त्यासाठी फायबर ऑप्टिक केबलने घरापर्यंत येणारे ब्रॉडबंड कनेक्शनच हवे. मात्र आता सर्व काही बंद असल्याने असे कनेक्शन घेणे शक्य होणार नाही.

ब्रॉडबंड असूनही इंटरनेट जाणे, लाईट्स जाणे अशा समस्या आहेतच :)

चांगलं हवं, त्याशिवाय कठीण. त्या मानाने एयरटेल फायबर ऑप्टिक अन जीओ मोबाईल हॉटस्पॉट भागवून नेतंय.

बाकी कामात काही इश्यू नाही, पण सतत संवाद टीम मध्ये ठेवावा लागतोय.

We started wfh about 2 mnts now. Earlier we had issues for communication, work distribution, delivery and what not. But now everything on track based on mutual understanding n following below
1. Be clear abt day objectives
Everyday morning, we clearly dish out the work items to be achived that day, that week. Be realistic, keep your margin time. No need to be heroic.
2. Follow up last day items
Report exact status is very crucial. Net problem, power down, machine issue, whatever dam issues just report as it is. You are not working white house to get everything at ur doorstep.
No need to think that my boss will feel bad, group talking something nonsense, etc etc. If we are happy n clear with ourself, why to bother about others.
3. Upfront mentioned ur personal, non reachable time
Employee at home doesnt mean he is at disposable for 24*7. Inform team upfront about ur exact personal time outside office hours so others wont trouble you.
Imagine you are a muslim n you have namaz time, will anyone dare to deviate you.
4. If you have power or net issues, inform ur boss n tell that this time you can make up when power is avaiable or like that.

Some secreat points are
A. Being busy is not so important than showing being busy. Keep some items in pipline when can be pulled out when have no work. So no one can raise finger. Newspaper normally publish some pipeline articles when no real news.
B. Learn something new related to work n keep posting in groups which can be helpful to team so others can notice
C. Try to help struggling team members wherever possible
D. Try to eat less, non spicy, liquid diet, more home excercise and sleep on time greatly helps in home stay.

बाबौ, कसलं आवगड !
कुनी तर मर्‍हाटीत सांगा की राव त्ये राहुल०८ काय म्हंतायत ते !

इथं बहुतेक सगळ्यांनी आयटी क्षेत्रातील वर्क फ्रॉम होमचा अनुभव सांगितलाय.
मी उत्पादन क्षेत्रातील कंपनीत आयटी मध्ये आहे. दहा वर्षांपूर्वी आयटी सपोर्ट म्हणून सुरुवात केली होती , आता बिजनेस एप्लिकेशन्स बघतो. (उत्पादन विषयी विष्लेशन करणारी काही सॉफ्टवेअर असतात. ती स्थानिक गरजेनुसार डिप्लॉय करणं आणि त्यानंतर त्याला सपोर्ट करणं, गरजेनुसार बदल करत राहणं इत्यादी.)
आयटी मध्ये तीन लोक असतात. एक मॅनेजर, एक मी अन् एक आयटी इंजिनिअर (जे काम मी आधी करायचो). आमच्या मॅनेजरची ऑक्टोबरच्या शेवटी गच्छंती झाली. तेव्हापासून मी माझं काम + मॅनेजर च काम करत होतो. नवा मॅनेजर पंधरा एप्रिल ला येणार होता, ते आता पाच मे पर्यंत पुढं ढकलला गेलं.
कंपनीच्या आशिया आयटी प्रमुखाने फेब्रुवारीच्या सुरुवातीपासूनच साप्ताहिक विशेष मीटिंग सुरू करून सगळ्या साईट्स ना आणीबाणी साठी तयार व्हायला सांगितलं. म्हणजे क्रिटिकल युजर्स ची यादी बनवणे, त्यातील ज्यांना लॅपटॉप नाही त्यांच्यासाठी स्पेयर लॅपटॉप तयार ठेवणे, घरून काम करण्यासाठी आवश्यक vpn घेऊन ठेवणे, लोकांना त्याची ट्रेनिंग देणे, त्यांना घरून काम करून खात्री करायला सांगणे, लोकांची गरज पाहून त्यांना वेबेक्स अकाऊंट देणे, ज्यांच्या घरी इंटरनेट ची सोय नाही त्यांना कंपनीच्या मोबाईल नंबर वर पुरेसा डेटा असलेला प्लॅन सुरू करून देणे, ज्यांच्याकडे कंपनीच्या सिम ( व्होडाफोन ) ला नेटवर्क चांगले नाही त्यांना एअरटेल 4G Hotspot देणे अशी भरपूर तयारी सुरू झाली.
तेव्हा भारतात काहीच नसल्याने काय उगाच कटकट आहे असं वाटायचं.
एकतर मला माझी स्वतःची कामे असायची, वर मॅनेजर ची कामे, तात्पुरत्या मॅनेजर च्या नात्याने दिवसाला दोन तीन तास कॉल असायचे, वरती ही तयारी सुरू झाली.
दहा मार्च च्या आसपास वातावरण गंभीर व्हायला सुरुवात झाली. क्रिटिकल युजर्स ची यादी (७४) एचार शी शेअर केली होती, त्यांनी ट्रायल म्हणून दहा - पंधरा लोकांना एकावेळी, असं वर्क फ्रॉम होम ची चाचणी सुरू केली.
एकवीस मार्च च्या शनिवारी ऑफिसला गेलो तेव्हा लक्षात आलं, बावीस चा कर्फ्यु तर सिर्फ झांकी है, लॉक डाऊन अभी बाकी है. रविवारी सकाळी एचार ने एक व्हॉटसअप ग्रुप बनवला (एकतर सगळ्या स्टाफ कडे लॅपटॉप नसल्याने मेल अॅक्केस नाही शिवाय कामगारांना कळवणार कसं). त्यात मेसेज आला की सोमवार मंगळवार कंपनी बंद राहील. बुधवारी गुढीपाडवा अन् गुरुवारी कंपनी सुरू होईल. पण मुख्यमंत्र्यांनी ३१ मार्च पर्यंत लॉक डाऊन जाहीर केला. मग सोमवारी महाराष्ट्र लॉक डाऊन असून कंपनीत गेलो. तीन क्रिटिकल युजर्स ना लॅपटॉप दिले. (एकाला आधीच दिला होता). एकाला सोमवारी दिला. आणि पेरोल बघणाऱ्या बाईंसाठी तयार केलेला लॅपटॉप एचार च्या ताब्यात दिला आणि सांगितलं कसा पोचवायचा तसा पोचवा.
घरी येताना वाघोलीत असताना सव्वा तीन ला कळलं की पुण्यात साडे तीन पासून गाड्यांवर बंदी घालताहेत. गाडी रेमटावली आणि चार च्या आधी घरी पोचलो. आणि लॉक डाऊन सुरू झाला.

आयटी मॅनेजर नाही. आयटी इंजिनियर कडे कंपनीचा लॅपटॉप नाही. मी आयटी इंजिनियर ची कामे केल्याने मला ती येतात. तात्पर्य लोकांना हवा तो सपोर्ट मी द्यायचा.
पहिले आठ दहा दिवस वीस एक जणांना घरून कसं अॅक्केस करायचं तेच माहिती नव्हतं. मग त्यांना प्रत्येकी एक दीड तास समजावणे.
(डिटेल प्रोसिजर मी एक महिन्यापूर्वी पाठवली होती आणि एक एक आठवड्यानंतर अजून दोनदा आठवण सुद्धा करून दिली होती. पण नाकात पाणी गेल्याशिवाय आपल्याला पोहायला येतं की नाही, हे सुद्धा लोक ट्राय करून बघत नाहीत).
मध्येच एकाचा फोन आला की तो सोलापूर जिल्ह्यात कुठल्याशा गावाला गेलाय आणि त्याच्या एअरटेल 4G (कंपनी ने दिलेलं) ला रेंज येत नाही. मी विचारलं की कंपनीच्या व्होडाफोन सिम ला येत असेल तर त्याला डेटा अॅक्टिवेट करतो. तो म्हणाला नाही, हे खूप आडबाजूला खेडेगाव आहे. इथे फक्त जियो चालतं. इथे एअरटेल चालू नाही करता येणार का?
मी सांगितलं की ते शक्य नाही. ' मग मी काम कसं करू?'
' सर, मला समजतोय प्रॉब्लेम पण त्याच्यावर काही इलाज नाही. '
थोडावेळ असा संवाद होऊन शेवटी माझ्या या उत्तराने मी फोन कट केला.
' सर माझ्या वडिलांनी कंपनी असती तरी मी तुमच्या गावात टॉवर बसवला नसता! '

नंतर त्याने एस्केलेट केला इश्यू. पण माझ्या गेलेल्या मॅनेजर कडून ही चांगली गोष्ट शिकलो होतो. आपलं चुकत नसेल तर सी ई ओ च्या सुद्धा दबावाखाली यायचं नाही. ' मी काही करू शकत नाही. उद्या ते एव्हरेस्ट वर जाऊन बसतील आणि म्हणतील मला कंपनी च काम करायचंय. इथे स्पीड चांगलं मिळत नाही. काही तरी करून दे. मी कुठून टॉवर टाकणार एवरेस्त वर?' यावर मी ठाम राहिलो. शेवटी त्याने शेजाऱ्याच्या जियो च एक्स्ट्रा डेटा टॉप अप केलं आणि त्यावर काम करतोय.
दुसऱ्या दिवशी परत फोन आला. ' अरे, sap सुरू होत नाहीये. '
मला माहिती होतं त्याने vpn कनेक्ट केलेलं नसणार. पण मी मुद्दाम दोन दिवस काहीच केलं नाही. त्याच्या मॅनेजर ने फोन केल्यावर सांगितलं, त्याला vpn वापरायला सांगा, होईल सुरू.
अर्ध्या तासाने त्याचा मेसेज आला ' हाऊ टू कनेक्ट vpn?'
मी त्याच्या अन् माझ्या मॅनेजर ला (आयटी च रिपोर्तिंग फायनान्स हेड ला असतं) सीसी मध्ये ठेऊन आधी पाठवलेले तीन मेल परत फॉरवर्ड केले.

तर वीसेक जण होते असे ज्यांनी घरून काम केलाच नव्हतं आणि त्यांना समजावावं लागलं.

एचार ने एक गुगल शीट शेअर केली होती ज्यात तासाबर हुकुम काय करतोय हे लिहायचं होतं. माझ्याकडे जेण्युईन गोष्टी होत्या त्यात लिहायला ;)

ऑक्टोबर पासून ओवर लोड झाल्याने माझे स्वतःचे तीन चार प्रोजेक्ट पेंडींग होते. एका चेन्नई च्या एक्स्पर्ट ला हाताशी धरून ते पूर्ण केले. उद्या चौथा पूर्ण होईल.

३१ मार्च ला पगार जमा झाल्याचा मेसेज आला. जीव भांड्यात पडला.
यंदाच्या अप्रेजल ला (मी मॅनेजर च काम सहा महिने व्यवस्थित हतळल्याने ) २५% वाढीची अपेक्षा होती. - आमच्याकडे १२-१८ % वाढ ही ठीक ठाक समजली जाते - वाढ होणं लांब राहिलं.......)
गेल्या आठवड्यात बातमी कळली की आठ ते पंचवीस टक्के पगारकपात होईल. < दहा लाख = ८% ; १०-१५ लाख =१२% ; १५-२० लाख =१५%; अशी ४०! लाखा पुढे २५% कपात ठरल्याचं कळलं.
काल मेसेज आलाय. 'एप्रिल मध्ये उत्पादन पूर्ण बंद असल्याने आम्ही सात मे पर्यंत पगार जमा करायचा प्रयत्न करतोय. परिस्थिती अशीच सुरू राहिली तर मे महिन्याच्या पगाराला अजून त्रास होऊ शकतो. तुम्हा सर्वांचे सहकार्य अपेक्षित आहे '

असो, सोमवार पासून कंपनी सुरू होईल अशी अपेक्षा आहे. मी बस टाळून काही आठवडे तरी गाडीवर जायचा विचार करतोय.
तर अशी ही उत्पादन क्षेत्रातील आयटी ची वर्क फ्रॉम होम ची कहाणी सुफळ चालू-पूर्ण.

माझ्या कंपनीची वर्क फ्रोम होम सुविधा नाही. त्यामुळे त्यांची काहीच तयारी नव्हती. त्यामुळे लॉकडाऊन सुरु होईस्तोवर त्यांची काहीच तयारी नव्हती. लोकांनी एचआर कडे चौकशी केल्यावर अतिशय उद्धट उत्तरे मिळाली. त्या विचारायला जाणार्यांच्यात मोठ्या पोस्टवर असणारे कोणीच नव्हते. शेवटी कोणीतरी येवून कंपनी बंद केली. मग आठ दिवस कमी व्हीपीएन असल्याने भयंकर त्रास. टीमकडून कामही करून घ्याप, ऑफिसचा लप्तोप, पीसी काहीही नाही. घरच्या पीसी वर काहीही डौनलोड करायचे नाही. काम मात्र झालेच पाहिजे. जाबेर वर ओनलाईन असायलाच हवे. माझ्याकडे ब्रॉडब्यांड फास्ट तर तूच सर्व अरजंट रीक्वेस्ट पूर्ण कर. वैताग नसता. खूप आहे, लेख होईल पण नकोच ते. आलिया भोगासी असावे सादर.

वर्क फ्रॉम होम म्हणजे भीक नको पण कुत्रं आवर असा प्रकार झालाय