जागतिकीकरणात देश ही संकल्पना सुसंगत?

देश ही कल्पना फार उशीरा आलेली आहे.

वाळव्ट सोडुन भारतात आलेले व अयोध्यापती झालेले बाबर महाराज पासपोर्टवर शिक्का घेऊन किंवा विसा घेऊन आले होते का ? आणि जे इथले मूलनिवासी (?) होते त्यांच्याकडे तरी कुठे रेशन कार्ड वोटर आयडी पासपोर्ट होता ?

http://www.lmgtfy.com/?q=globalization

जागतिकरणामुळे देशांच्या सिमा फिकट होउन जग हे एक राष्ट्र असल्याचा अनुभव येत आहे.

हे फक्त वस्तूंच्या खरेदी-विक्री संदर्भातच रे संजया.बाकी जागतिकीकरणाच्या तुतार्या फुंकणारे जर्मनी,स्वीडन सारखे
देश वस्तू आयात करायची वेळ आली की 'तू तू मै मै' करायला लागतात आशियातल्या देशांबरोबर.

मस्त जिलबि

हितेसभाय आणि माईचा निरागस संवाद वाचून ड्वाले पानावले
=))

मथळा वाचुन उघडला धागा
पण मूळ विषयाला सं'कुचित जागा
वाढती ना कुणी,मग कुठ्ठे आता मागा?
मग स्वयंप्रतिसादांच्या फुलल्या बागा
---------------------------------
=)) ... =)) .... =))

जागतिकीकरणात
हे कै अस्ते ?

मदनबाण.....
आजची स्वाक्षरी :- Loot Liyo Mohe Shyam... { रमा माधव }

जागतिकीकरण का आगतिकीकरण ?

जागतिकीकरण आणि त्या संबंधी विषयात मला उमजलेल्या काही गोष्टी आणि मते. अर्थात मी काही तज्ञ नाही. चूक भूल द्यावी घ्यावी.

जागतिकीकरणामुळे आणि नवे शोध व तंत्रज्ञानामुळे जग एका विशाल खेद्यासारखे वाटते.
WTO वगैरे करारांमुळे तर व्यापारातील अडचणी आणि अडथळे कमी करण्याचे प्रयत्न झालेले आहेत.
त्यामुळे विविध देशांतील उद्योग त्यांच्या देशातील मार्केट saturate झाले कि नवीन मार्केटसाठी ते नव्या देशांकडे बघू लागतात.
Factors of production म्हणजे land, labour आणि
capital जर सहज रित्या उपलब्ध असतील आणि त्या देशाचे कायदे आणि धोरण परकीय गुंतवणूक आणि उद्योगास पोषक असतील तर नक्कीच तिथे बहुदेशीय कंपन्या विस्तार करायला बघतात.
जर बाहेरील गुंतवणूकदार एखाद्या देशात गुंतवणूक करत असतील (चांगल्या returns च्या अपेक्षेने) तर नक्कीच त्या देशाचा फायदा होतो.
जागतिकीकरण एखाद्या देशास मारक अथवा नकोसे वाटेल जेव्हा एखादा उद्योग त्या देशाला अथवा त्या भागातील लोकांना त्या उद्योगाचा फायदा पोहोचवत नाही तेव्हा.
त्यातून मिळणारा नफा, उपलब्ध होणार्या नोकर्यांची संधी याचा फायदा जर स्थानिक नागरिकांना होत नसेल तर नक्कीच त्याच्याविरोधात आवाज उठणार.
परकीय उद्योग आपल्याकडील साधन संपत्ती लुटून नेत आहेत, तसेच ते उद्योग स्थानिक उद्योगांना मारक ठरत आहेत अशी भावना असल्यास राष्ट्रवाद , प्रांतवाद उफाळून येणार.
हे थांबवायचे असल्यास त्या देशातील सरकार आणि त्यांचे धोरण महत्वाची भूमिका बजावतात. परदेशातून आलेला पैसा आणि उद्योग याचा आपल्या लोकांना जास्तीत जास्त फायदा आपल्या देशातील लोकांना कसा होईल हे त्या त्या देशातील सरकारने बघणे उचित ठरते.
बाकी कुठलाही देश सर्व क्षेत्रात स्वयंपूर्ण होऊ शकत नाही, वस्तू,सेवा,कुशल कामगार ,भांडवल, तंत्रज्ञान आदी गरजा भागवण्यासाठी त्याला दुसर्या देशांशी व्यापार करणे हि अपरिहार्यता आहे.
फक्त हाच व्यापार अथवा व्यवहार शांततेने मार्गाने,बळाचा (दोन्ही आर्थिक आणि सैनिकी) वापर न करता, दोन्ही देशांना फायदेशीर ठरणारा असला पाहिजे. असे जर झाले तर सर्व राष्ट्रामध्ये एकमेकाबद्दल विश्वास वाढेल, कटुता कमी होईल आणि मग देश ही संकल्पना फक्त कागदावरच राहील.

अमेरिकेतल्या सौंदर्यप्रसाधनांना अफाट भारतीय मार्केटात उतरायचे असते. तेंव्हा जिलब्या पाडल्यासारख्या टिनपाट भारतीय पोरी धडाधड विश्वसुंदऱ्या होऊन भारत देशाचा अभिमान वाढवतात. यालाच जागतिकीकरण म्हणतात. त्यात देशाचं महत्व नाकारून कसे चालेल.

क्रिकेट वर्ल्डकपच्या सर्व देशांमधल्या पेप्सी किंवा कोकच्या जाहिराती बघा. जागतिकीकरणात देश किती महत्वाचे आहेत कळेल.

(भारतीय विश्वसुंदऱ्याना टिनपाट म्हटले आहे त्यामुळे कुणाच्या भावना दुखावल्यास माझ्यावर देशद्रोहाचा खटला दाखल करून नये.)