गणपती चे नैवेद्य....

पण गणपती ला फक्त मोदकांचाच नैवेद्य दाखवतात की अजुन ही काही असतं,??

भाव तेथे देव!

श्रद्धेने, भक्तिने दाखवल्यास गणपतीला मिसळपाव, कांदा भजी, साधा सुंदर आमटी भात किंवा गेला बाजार अगदी बोंबिल फ्राय! कुठलाही नैवेद्य चालतो...!

फ्क्त श्रद्धा आणि भक्ति महत्वाची!

आपला,
(भाविक) तात्या.

गणपती बाप्पा मोरया !

--अवलिया
============
काळाच्या पुढचा विचार मांडुन वर्तमानकाळात 'अपात्र' ठरण्यासाठी काय करु ? कुणाला सांगु ?

तात्यांचे मत पटले.
शबरीची उष्टी बोरेही रामाने खाल्ली होती. मग भक्ताने प्रेमाने दिलेला कुठलाही पदार्थ देव कशाला नाकारेल?

(गणेशभक्त)
ज्ञानेश.

"Great Power Comes With Great Responsibilities"

हुर्रर्रऽऽ हा.... पोरेहो.. काय गलाटा मचवून राहला है?'
निंवात बाप्पाच्या नैवेद्याचे मोदक खायचे सोडून काहून जवळा-मोदक वाद घाल्ता?
दोन्ही खा आनी पडा चिप....

सर्व धर्म सारखे... आमलेट..

कृपया अवांतर चर्चा करु नये.
आधीच भुक लागली आहे, त्यात अजुन वेगवेगळ्या खाद्य पदार्थांची नावे घेवुन डिवचु नये.

ज्यांना मोदकाचाच नैवेद्य दाखवायचा आहे त्यांनी मोदकाचा दाखवा.
ज्यांना जवळाचा दाखवायचा त्यांनी जवळाचा दाखवा.
ज्यांना दोन्ही दाखवायचा त्यांनी मोदकात सारण म्हणुन जवळाची चटणी भरावी. (संमतीसाठी संस्कृत श्लोकांचा आधार आहे, समजणार नाही आणि तात्या अवांतर म्हणुन उडवुन टाकेल म्हणुन दिले नाही)

सगळ्यांनी नैवेद्य दाखवल्यावर प्रसाद भक्षण करतांना एक घास "हा नानाच्या वाटेचा... " असे म्हणुन खाणे, अन्यथा पाप लागेल. ( पुन्हा एकदा.. संमतीसाठी संस्कृत श्लोकांचा आधार आहे, समजणार नाही आणि तात्या अवांतर म्हणुन उडवुन टाकेल म्हणुन दिले नाही)

(प पु अवांतरशास्त्री) अवलिया
============
काळाच्या पुढचा विचार मांडुन वर्तमानकाळात 'अपात्र' ठरण्यासाठी काय करु ? कुणाला सांगु ?

तु़ळजापूरला भवानी मातेला मटणाचा नैवेद्य दाखवतात.

माझ्या ऐकिवात असे आहे कि काहि मासाहारी खाणारर्या लोकामधे देवीला मासाहारी नैवेद्य दाख्विला जातो. त्याचवेळी बाप्पाच्या मुखासमोर रुइचे पान लावतात.,कारण बाप्पाला ते दिसु नये म्हणुन.

चुचु

aamchyakade ganapatila Khir(gavachi), Modak yancha nevaidya dakhavatat.

चर्चा अवांतर वाटत नाहिये.
गणपती ला फक्त मोदकांचाच नैवेद्य दाखवतात की अजुन ही काही असतं,??
ह्याच अनुषंगाने चर्चेचे मुद्दे पुढे येत आहेत.
हं आता नैवेद्याला काय नसतं असं विचारलं नसल्याने प्रतिसाद क्र. २ पासून पुढील सर्वच प्रतिसाद अवांतर ठरू शकतात. :)
स्नेहारानीचा प्रतिसाद वगळता.

बहुजन समाजाचे जे देव आहेत ते बहुतेक मांसाहारी आहेत. उदा: खंडोबा / भैरोबा / मरीआई /
उच्चवर्गीय समाजाचे देव आहेत ते बहुतेक शाकाहारी आहेत. गणपती/विष्णू / शंकर वगैरे
भारतीय जातीव्यस्थेचा देवांवरसुद्धा एवढा गाढा प्रभाव पडला आहे
पास हा शब्द जर इंग्रजी असेल तर नापास हा शब्द कोणत्या भाषेतला आहे

शाकाहार/मांसाहार किंवा कांदा-लसूण चालणे न चालणे हे थोड्यावेळासाठी बाजूला ठेवू.
देवाला अर्पण करताना (मग नैवेद्य असो किंवा सगुण उपासनेतली इतर उपचारद्रव्ये असोत) "समर्पण" वृत्ती आणि भक्तिभाव असणं महत्त्वाचं. उदा. प्रसादाचं पात्र देवासमोर नैवेद्यासाठी ठेवल्यावर त्याकडे पाहून "अरे वा! आज कंदी पेढे वाटतं!" असा विचार येतो तेव्हा तो "कंदी पेढा"च राहतो, "प्रसाद" बनत नाही कारण आपलं मन त्याला "प्रसाद" म्हणून स्वीकारण्यापेक्षा "कंदी पेढा" म्हणून स्वीकारतं. प्रसादाला प्रसाद म्हणून स्वीकारण्याची मनाची अवस्था फार कमी लोकांची होते. ज्यांची होते ते भाग्यवान.

आपल्याला खायला/प्यायला जे चालतं ते सगळं देवाला चालतं. किंबहुना, पूर्वी देवाला समर्पित केल्याशिवाय काहीच खात/पीत नसत. माझ्या वैयक्तिक मतानुसार गटारी अमावस्या हे १ नंबरचं फ़्रॉड आहे. जे अन्न श्रावणात ग्रहण करणं पाप आहे, ते इतर दिवशी ग्रहण करणं पुण्य होऊ शकत नाही. इतर वेळेला ते खातापिताना जर मनात पाप नसेल तर श्रावणातही तसं करताना पापाची भावना यायला नको.

त्यामुळे श्री विसोबा खेचर यांच्या मतांशी संपूर्ण सहमत आहे.

आपला,
(सविस्तर) प्रशांत
---------
एक मी आभाळ आहे ठेविले पंखांत माझ्या, सांगते मज हे न क्षितिज न बिंदु तुझिया थांबण्याचा

भक्तिभावाने दिलेल सगळ चालत ग बाप्पाला..

माझ्या माहेरी नैवेद्यात कंदा-लसूण चालतो. मोदक, मुटके, वाल्-अळूची भाजी, पुरी-भाजी, वरण्-भात, चटणी असा नैवेद्य दाखवतात.

सासरी नैवेद्यात कंदा-लसूण नाहि वापरत. मोदक, नेवर्‍या, घश्शी, अळूवडी, मडगणे, सुक्के, फोडी इत्यादि कोकणी पदार्थ असतात.

माझा नैवेद्य दोन्हिकडचे काहि पदार्थ आणी माझे स्वतःचे नविन काहि अशी भेळ असते. यावर्षी मी मोदकांसोबत मुगाची डाळ, गव्हाचा रवा आणी गुळ घालून खीर बनवली होती . इथे भाजीच अळू मिळत नाहि म्हणून २ महिन्यापूर्वी अळुचे कांदे लावून वाल-अळूची भाजीपण बनवली. मला वाटत अशा उत्सवातुनच आपण परंपरा जपतो कि नै! म्हणून तुझी आई-सासू जे करत असतील ते जरूर दाखव नैवेद्यात.

काय पाणचट पणा चालू आहे रे मुला-मुलींणो ? तो ही आम्हाला सोडून ?
नौवेद्यात खाणेवल काहीही द्या .. पण भरपूर द्या .. संकोच करू नका ...

-(टिंगलमुर्ती) टारया

मुख्य विषय राहिला बाजूलाच!
काथ्याकूट भलतीकडेच कूटत चालले आहे!

गणपती बाप्पा मोरया !!
-
कोकणी फणस

''आयुष्य ही देवाच्या हातची मिसळच जणू.. सुख-दु:खाची!''

(धागा कसला आणि चर्चा कशावर चालू आहे? )

माझ्या माहेरी गणपती कोकणातील मूळ घराण्यात बसवत, त्यामुळे आमच्याकडे गणपती नसत. पण गणपती नसत म्हणजे फक्त प्रतिष्ठापनेची पूजा नसे, बाकी सगळे तसेच, म्हणजे पाच दिवस आरत्या, नैवेद्य वगैरे सगळे व्हायचे. ऋषिपंचमीला बर्‍याच भाज्या एकत्र करून भाजी केली जाते तशी भाजी हमखास व्हायचीच. ती आमच्या घरचे लोक आवडीने खातात.

सासरी गणेशचतुर्थीला पक्वान्न म्हणून मुख्यत्वे उकडीचे मोदकच असतात, आणि नेहमी देवकार्याला होतो तसा स्वैपाक वगैरे. आणि गौरींना एका दिवशी भाकरी आणि शेपूच्या भाजीचा नैवेद्य असतो आणि दुसर्‍या दिवशी पुरणाचा स्वयंपाक.

पुष्पम् फलम् तोयम्
मनापासून अर्पण करू ते.

पेशवे, चित्राताई आणि काहींनी दिलेले प्रतिसाद आवडले.

उकडीचे मोदक, सणाचा रुचकर बेत, मोदकाच्या आकाराचे पेढे, पंचामृत, फोडणी दिलेले पंचामृत, गुळ-खोबरे, दूध-साखर, फळे इत्यादी.
गणपती विसर्जन करताना त्याला वाटेमध्ये खाण्यासाठी दही-पोह्याची शिदोरी आठवणीने :)

-- लिखाळ.
'वाटते आहे', 'कुठेतरी वाचले आहे', अशी संदिग्ध विधाने करणार्‍याला म. संकेतस्थळां वरच्या चर्चेत मानाचे पान असते असे वाटते ;)

http://maharashtratimes.indiatimes.com/articleshow/4946470.cms

=))
चुचु

मोदकाबरोबरच पंचखाद्य असते. त्याला रेसीपी वगैरे नाही. फक्त खोबरे, बदाम, खडीसाखर, काळ्या मनुका आणि खारीक एकत्र करायचे.

शिवाय अनंतचतुर्दशीला विसर्जन करताना किसलेल्या खोबर्‍यात पीठीसाखर मिसळुन खिरापत असते. त्याशिवाय वाटली डाळ पण. तिची रेसीपी मला नक्की माहिती नाही. पण मधे एकदा मिपावर कुणीतरी दिली होती तशीच काहीशी असते.