बेभान होऊन उठलं सभोवार काहूर
अंधुक झाली डोंगराची लांब किनार
बुंध्यातला पालापाचोळा विस्कटला गगनी
सर्वञ माळरान आले अंधारूनी
डोईवर मावळली अस्मानाची निळीभोर काया
मातीत विरघळल्या सुकलेल्या काळ्या छाया
माथ्यावर पांघरली गरजत मेघांनी शेज
ऐन ज्वानीनं बहरली ढगांत वीज
चिंब घनातून कोसळू लागल्या सरी
ओले थेंब पाऊल हलकेच घुटमळले दारी