मांजर (रेखाटन)

वा वर्षा!

तू उत्तम पाककृती करतेस हे मला माहीत होतं. परंतु तू एवढी उत्तम चित्रकारही आहेस हे पाहून सुखद धक्का बसला! :)

क्या बात है, रेखाटन मस्तच काढलं आहेस..

मिसळपाववरील तुझ्या प्रथम रेखाटनाचं मनापासून स्वागत..
यापुढे इथे फक्त 'रीड ओन्ली' मोडात न राहता लेखनावरही भर दे, हीच विनंती...

तात्या.

>> मऊ केस,पिसं वगैरे तंतोतंत कागदावर उतरवणे मला नीटसं जमत नाही ..
पण डोळे मात्र मस्त जमले आहेत! छान!!

>> मऊ केस,पिसं वगैरे तंतोतंत कागदावर उतरवणे मला नीटसं जमत नाही ..
पण यातच जे तंत्र वापरले आहे तेही आवडले.

माझी चित्रकला तीन डोंगर, त्यामधे दिसणारा सूर्य आणि उडणारे दोन चार पक्षी या उच्च् पातळीला संपली.
वर्षा , हे चित्र खूप सुरेख झाले आहे. ..
शुभेच्छा

रेखाटन छान झालंय यात शंका नाही.

आम्ही चित्रकलेच्या एलीमेंट्री आणि इंटरमेजीयट या चित्रकलेच्या परिक्षा, शाळेत पास झालेलो आहोत. पण, काय शिकलो आठवत नाही.

प्रा.डॉ.दिलीप बिरुटे

चित्राला संशयकल्लोळ नाव शोभून दिसेल. :)

अभिजित

फारच सुरेख चित्र.....
डोळे जमलेत :), थोडासा रागीट स्वभाव असलेली मांजर आहे असं वाटत आहे. :)

--
ध्रुव

फारच सुरेख चित्र.....
डोळे जमलेत :), थोडासा रागीट स्वभाव असलेली मांजर आहे असं वाटत आहे. :)

रागीट चेहरा नसलेलं मांजर किंवा प्रेमळ चेहरा असलेलं मांजर माझ्यातरी पाहण्यात नाही !!!.
मला तरी सगळीच मांजरं धूर्त, लबाड, आतल्या गाठीची असल्यासारखी दिसतात.
बोक्याचं वागणं तर एकदम राजेशाही! कूणाच्या बापाची भिती नसल्यासारखं!
माझ्या घराच्या कौलांवर खूप मांजरं आहेत. अचानक मध्यारात्री कधीतरी त्यांची तारस्वरातली भांडण सुरू होतात. अशावेळी झोपमोड झाल्यामूळे फार राग येतो त्यांचा. पण फक्त तेवढ्या पुरता.

एक दिवस एक बोका आमच्या कौलावर येऊन सकाळच्या उन्हाला येऊन बसला होता. मला भयंकर राग आला त्याचा. आता तुम्ही म्हणाल यात राग येण्यासारखं काय? ते बरोबर आहे हो. पण नवीनच विकत आणलेल्या कुंडीमधील माती उकरून त्या मातीत एखादं जनावर बसल्यावर राग येणार नाही तर काय? मी हळूच एक काठी घेतली आणि एक जोराचा फटका त्याच्या ढुंगणावर ठेवून दिला. मला वाटलं होतं असा मार मिळाल्यावर धूम ठोकेल लेकाचा. परत माझ्या कौलावर येताना दहावेळा विचार करेल. पण कसचं काय आणि कसचं काय ! पठठ्याने एकदा मान वर करून माझ्याकडे पाहीलं आणि परत निवांत झोपी गेला. जसा काय मी त्याला दिसलोच नाही.
आता मात्र माझं डोकं फिरलं. अरे एक दिड दमडीचा बोका एका मनुष्याच्या रागाला आणि माराला भिक घालत नाही म्हणजे काय?
अजुन एक पण किंचीतसा जोरात फटका परत एकदा लागावला. यावेळेला मात्र हा फटका त्याला लागला असावा. तो माझ्याकडे त्रासिक नजरेने पाहून थोडा गुरगुरला, एकदम हळूहळू निवांत पणे उठला, अंगाला आळोखे पिळोखे दिले आणी अगदी राजाच्या थाटात चालत चालत निघून गेला!! माझा राग गेला आणि हसू आलं.

एकदा आमच्या विभागतल्या उघड्यावर चालणार्‍या वाचनालयात वर्तमान पत्र वाचीत होतो. इतक्यात आमचे बंधूराज हातात झाडू घेऊन हळूच एका बोक्याच्या मागून त्याला मारण्यासाठी चोरपावलांनी जाताना दिसले. कुतूहल म्हणून मी ही त्यांच्या मागोमाग गेलो. बंधूराज त्या बोक्याला हाणणार तेवढ्यात बोक्याने धूम ठोकली.
असेल त्या दोघांचं काहीतरी जुन भांडण म्हणून मी परत आलो. बंधूराजही आले. आल्यावर मी काही विचारलं नाही पण माझ्या चेहेर्‍यावरील कुतूहल त्यांनी ओळखलं आणि स्वत:च म्हणाले,
"चांगला हाणणार होतो. पळून गेला."
"पण का?", माझा मूळ प्रश्न.
"शांतपणे पेपर वाचत पायरीवर बसलो होतो, तर तो बोका आला आणि माझ्या पायावर मुतून गेला साला!!!"
मला मांजरासारखं फस्स् करून हसायला आलं.!!

रम्या

अप्रतिम रेखाटन.
वर्षा,
मांजर हा माझा विक पॉईंट आहे. कसंही असलं तरी मला ते आवडतं आणि चित्रातलं मांजर रागीट दिसत नाहिये... ते तर खोडकर.. खट्याळ दिसते आहे...
अशीच अजूनही येऊदेत...
तुझी हरकत नसेल तर मी हे चित्र माझ्या पी.सि. वर सेव्ह करून घेऊ का?

- प्राजु.

अतिशय उत्कृष्ट चित्र!
मी मांजरप्रेमी नाही तरीही चित्र इतके सुरेख काढलंय की दाद द्यावीच लागली.
मांजरप्रेमी लोकांसाठी इथे हवी तितकी मांजरे आहेत. घ्या, मजा करा.

चित्रावरुन तो बोका आहे कि मांजर याचा "बोध" होत नाही. आता डावा डोळा तिरळा वाटण हा त्या बोका/ मांजराचा दोष आहे कि चित्र काराचा हे समजून येत नाही.मी चित्रकार नाही पण विचित्रकार आहे. त्यामुळे आपल्याला ज्यात गती नाही अशा विषयावर "तज्ञ" व्यक्तीचा आव आणून काहीही बकण्याचा अधिकार मला स्वयंघोषित आहे.
मी एक कथा ऐकली होती. एका राजाचा एक डोळा आंधळा असतो. त्याच्या दरबारी एक विख्यात चित्रकार येतो. राजाचे एक भव्यदिव्य पोर्ट्रेट बनवण्याचे फर्मान निघते. आता चित्रकाराची पंचाईत वास्तववादी चित्र काढावे तर राजा एका डोळ्याने आंधळा आहे हे दाखवावे लागणार. मग तो असे भव्य दिव्य चित्र काडतो कि राजा त्याला भव्यदिव्य बिदागी देतो. ते चित्र असते शिकारी राजा धनुष्यबाणाने मृगाचा वेध घेत आहे. अर्थातच वेध घेताना त्याचा आंधळा डोळा मिटलेला येतो. राजा खूष होतो.

निष्कर्ष- १) ती मांजर जर "स्त्री" बोका असेल तर तो तिरळेपणा हे सौंदर्य समजावे.
२) ती मांजर जर "पुरुष" बोका असेल तर तो तिरळेपणा ही मांजरीसाठी नेत्रपल्लवी आहे असे समजावे

(विचित्रकार)
प्रकाश घाटपांडे

चित्र छान आहे.
ती मांजर एखादयाकडे रागाने बघत असे दिसतेय. पण तो रागीट चेहरा नाही तर, एखाद्याला आपण त्रास दिला तर त्याची खोड कशी मोडावी ह्या प्रकारचा राग वाटतो. किंवा त्या मांजरीला एखादे उंदीर नाही मिळाला तर बहुधा अशी बघत असेल ;)

:)

ती रुसून रागवल्यासारखी आहे. पण मुख्य म्हणजे मांजराच्या चेहेर्‍यावर दिसणार्‍या अनेक भावांपैकी हा एक भाव मस्त टिपला आहे. (कोणत्याहि भावाचा अभाव असण्यापेक्षा हे फार फार आवडलं)
माउ थोडी चकणी वाटते का ? - हो मलाही :)

छानच रेखाटन. अजून येऊ देत.

अवांतर: हे रेखाटन पाहून आठवले. शांताबाईंच्या एका पुस्तकात मांजरांवर मस्त लेख आहे. त्यात त्यांनी लिहिलयं...

इंग्लंडमध्ये एकाने तिथल्या मार्जार प्रेमाला वैतागून मेलेल्या मांजराचे हजार उपयोग हे पुस्तक
लिहिले. त्यात मेलेले मांजराचे उताणे चित्र आणि त्याच्या वाळलेल्या पायांना लोकर गुंडाळून आजीबाई स्वेटर विणत आहेत अश्या प्रकारची रेखाटने काढली होती.

त्याला उत्तर म्हणून एका मार्जारप्रेमीने मेलेल्या माणसाचे एक हजार उपयोग असे पुस्तक काढले ज्यात वाळलेल्या प्रेताचा होडीसारखा उपयोग करून एक मांजर नदी ओलांडत आहे अश्या प्रकारची रेखाटने काढली होती.

>
>
मना बोलणे नीच सोशीत जावे, स्वयें सर्वदा नम्र वाचे वदावे...

वस्तूवर नजर एकाग्र केल्यास समोर डोळे असलेला कोणताहि प्राणी तिरळाच दिसणार. मला हे मांजर संधीची वाट पाहात टपून बसलेले वाटते. सोंगटी वा नाणे चाकासारखे सोडल्यास पिल्लू मस्त खेळते. तसेच एका दो-याच्या टोकाला छोटे वजन बांधून नाचविल्यास ते मस्त खेळते. त्या वेळी त्याची नजर पाहा. अशीच दिसते.

असो. चित्र सुरेख आहे. स्वतःच्या चित्राचे भोचक परीक्षण जरूर करावे. पण न्यूनगंड नसावा. कोणताहि कलावंत सुरुवातीला अपूर्णच असतो. परिपूर्णता कधीच येत नाही. तिचा आपल्याला असलेला ध्यास आवडला.

अर्धवटराव आचरटाचार्य,
सुधीर कांदळकर.

प्रयत्न मस्तच आहे.
फक्त चित्र three dimensional वाटत नाही.
(माझी चित्रकला दैदिप्यमान असल्यामुळे खरं तर मला चुका काढायचा अधिकार नाही. तरी क्षमस्व!)

ठणठणपाळ

हे पहा....

वर्षा,
खूप चांगला प्रयत्न आहे. मला वाटते हे चित्र, तू चित्र समोर ठेवून काढले असावे. पेन्सिल स्ट्रोक्समध्ये आणखी ताकद हवी. अर्थात ती सवयीने येईलच. एकूण तुझी धडपड पाहून खूप आनंद वाटला. (मला हे सांगण्याचा अधिकार आहे की नाही माहित नाही, कारण मी अजून एकही माझे रेखाटन पाठवले नाही.)

राजमुद्रा :)

हे, चित्र खुप सुन्दर आहे.
अजुन कहि चित्र पोस्त करना.

सन्केत.

सुंदर चित्र आहे.
हे चित्र एका छायाचित्रावरून काढले आहे त्या मुळे छायाचित्रकाराने एवढ्या जवळ कॅमेरा आणल्यावर जो अविश्वास, नैसर्गिक सावधपणा मांजराच्या चेहर्‍यावर आला आहे त्यामुळेच ते किंचित चिडके (कोणाकोणाला) वाटते आहे. तसेच, ज्या अँगलने कॅमेरा धरला आहे त्या अँगलला मांजराचे दोन्ही डोळे पाहण्याचा प्रयत्न करीत आहे त्यामुळे ते 'चकणे' वाटत आहे. जसे लहान मुले बशीने दूध प्यायला शिकतात तेंव्हा बशीतल्या दुधावर 'नजर' रोखल्यामुळे 'चकणमल्हार' दिसतात. असो.