श्री - भाग १

कथा अर्धी राहिली आहे का?

क्ल्जी घेने

कथेतील (ही कथा आहे असे गृहीत धरल्यास) अनेक टोके (मुद्दे) मोकळेच सोडून दिल्यासारखे वाटून एक वाचक म्हणून वाचनाचा आनंद मिळत नाही.

आई च्या दृष्टीनी मी तिचं राग काढायचे हक्काची जागा होते .बाबांच्या दृष्टीनी मी चार चौघात नेण्यासारखी नव्हते कधीच ..सगळ्याच गोष्टीत सुमार असणाऱ्या पोरीला चार चौघात न्यायची त्यांना लाजच वाटायची.

एक तर हे पटत नाही. आई-वडिलांना आपल्या मुलांची 'लाज' वाटत नाही. इथे अजून बर्‍याच स्पष्टीकरणाची गरज आहे.

"तुझ्या बायकोशी खोटं बोलून येणार आहेस न तू ..मला तेच नकोय.तिला खूप वाईट वाटेल रे. आपण नाही भेटायचं कधीच ..जे काही सुंदर क्षण होते ते तसेच ठेवू या.काय झालं,कसं झालं हे सगळ्या प्रश्नांना आता काही उत्तर नाही . तू सुखात आहेस ,माझ्यासाठी तेच खूप आहे."

एवढा समतोल विचार करू शकणारी मुलगी, आई-वडीलांना 'लाज' वाटावी अशी आहे हा विरोधाभास पचायला कठीण आहे.

खूप कणखर झाले होते हळू हळू. आई रागावली कि डोळ्यातलं पाणी दिसू न देत हसायला शिकले .. निर्लज्ज झाले ..

अचानक तू आलास .आणि सगळं काही बदललं ..

सगळं बदललं म्हणजे काय? कणखर मनाची मुलगी मनाने दुर्बल झाली? की डोळ्यातील पाणी दिसू न देता हसायला शिकलेली मुलगी वरचेवर बारीकसारिक घटनांनी अश्रू ढाळू लागली? नक्की काय झालं? तपशिलाची गरज आहे.

एखाद्या लहान खोलीत जरा दोन-चार पाऊले चालल्यावर लगेच समोर भिंत यावी अशी भावना झाली.

ह्या सर्व त्रूटींमुळे, वरती पैसा ह्यांनी म्हंटल्याप्रमाणे कथा अर्धवट राहिल्यासारखी वाटते आहे.

पूर्वीवचल्यसार्ल्खे वतत्य

दुस-या भागाच्या प्रतिक्षेत.

-दिलीप बिरुटे

प्रथम मिपावर स्वागत. लेख काल्पनिक कि सत्यवादी हे तुम्हालाच चांगले ठाऊक. कथा असेल तर शब्द अपुरे पडले, कथा अर्धवट वाटते, जाणकार आपले मत देतीलच. एक व्यक्ती म्हणुन आपण जगताना आयुष्याचे निरनिराळे पैलु घेऊन जगत असतो. सगळेच पैलु लोकासमोर येतात असे नाही. सगळ्याच भावना लोकांना माहित असतात असे नाही. शेवटी जग हे आता पर्यंत पाहिलेल्या, जगलेल्या दृष्टिकोनातून समोरच्याला पाहत असतो. मला तरी तुमचा हा लेख कळला म्हणण्यापेक्षा भिडला. प्रत्येक गोष्ट प्रक्टीकॅलि नाही घेता येत. त्या कळायला कदाचित त्या रस्त्यावरून चालावेच लागते.

सुरुवातिला जी मराठी च्या एका मालिकेच्या जाहिरातितील संवाद लिहीले आहेत असे वाटले,असो पुलेशु

कथा काळजाला भीडली......लवकर दुसरा भाग टाका

लवकर पुढचा भाग टाका.............पुढच्या भागाच्या प्रतिक्षेत