आई

आयुषभर कष्ट करुन जिने तुला वाढवल ।
आयुष्याच्या संध्याकाळी तिलाच तू रडवल॥ध्रु॥

चिऊचा काऊचा घास करुन,
जिने तुला भरवल ।
कड्या खांद्यावर घेऊन तुला,
गावभर फिरवल ।
माझा बाळ्,माझा सोन्या म्हणून,
गावभर मिरवल ।
नऊ महिने तुला आपल्या उदरी वाढवल...॥१॥

अनंत कळा सहन करून,
तुला हे जग दाखवल ।
चिमुकल्या बोटला धरुन,
चालायला शिखवल ।
खोकला येताच तुला,
मधाच बोट चाखवल ।
तळहाताच्या फोडप्रमाणे जिने तुला वाढवल...॥२॥

तुझ्यासाठी तिने आपल,
रक्त आटवल ।
शिक्षणासाठी तुला,
चांगल्या शाळेत पाठवल ।
जीवनभराच दु:ख ,
आपल्या पोटात साठवल ।
स्वतःच्या स्वप्नांना तिने पायदळी तुडवल...॥३॥

सगळेच काय अगदी,
श्रावण किंवा पुंडलीक नसतात।
जे अखंड आईवडिलांची,
सेवा करतात ।
परंतु कंसासारखेही,
काही जण असतात ।
त्यांना ही समर्थांनी उत्तमच घडवल....॥४॥