(खूळ)

वाह! वा!
क्या बात है!
बिडंबन आहे असं वाटतच नाहिये!

रेवती

(चूळ)
एकाच कट्ट्यावर बसून
आम्ही पिंकायचो
तो गुठखा खात असायचा अन
मी मशेरीवर चूळ भरायचो

मुखरस सांभाळत
पिंकत असताना खोड्या काढताना
मुखरस तोंडात असंच तासभर घोळवायचे
दोघेजण मिळून जमीन "रंगवायचो"

सायटींवर भरलेल्या चुळांमुळे
कधीतरी तो संपादक झाला
मी मात्र आहे त्याच गुठख्यावर
चुळा भरत ... तास न तास

आदिती छान जमलय विडंबन. :)

सवतचि भासे मला| दूती नसे ही माला||
नच एकांती सोडी नाथा| भेटू न दे हृदयाला||

(सायकलींची पाडापाडी खेळलेला)चतुरंग

जबरा
वार्षिक विडंबन दिन जोरात चालु आहे.

वा वा...

लै भारी......सायकलची धडकाधडकी आठवली... आठवड्याला ४ स्पोक्स तरी बदलावे लागायचे. :)

लै भारी, चालू द्या.. :)

कविता, विडंबन, विडंबन^२ .... सगळंच दणक्यात!!!

बिपिन कार्यकर्ते

:)

अप्रतिम चाल्लंय ..
मस्त

पायात पाय घालून
आम्ही पाडायचो.
कधी एकेरी पट काढायचो ,
कधी लांगेत बोटे घालायचो.

लंगोट घालताना,
माती मळताना, थंडाई गिळताना
असंच आयुष्यभर लोळायचं ,
एकमेकांना हलकेच बजावून सांगायचो.

गादी वरच्या नुरा खेळून कधी
त्याच्या दारात बी गाडी आली,
मी मात्र मारत आहे त्याच पेठांत
चकरा , ही तालीम ते ती तालीम

छान कविता केलीस!

जोरदार हो दुर्बिणवाल्या बै

--अवलिया