राजा कृष्णदेवराय, विजयनगरचा सम्राट याचे साम्राज्य कर्नाटक ते कन्याकुमारी अश्या दख्खन च्या प्रदेशावर पसरलेले होते. एक दिवस राजा कृष्णदेवराय त्याच्या राजधानीतून म्हणजे हम्पी मधुन निघुन त्याच्या साम्राज्याची सफर करण्यास बाहेर पडला.
रागावली तु
रुसलीस तु
प्रत्येक क्षणी आठवलीस तु
तुझे अबोल ओठ
आणि त्यावरची लाली
करते जादु या काळजावरी
विरह तुझ्या न बोलन्याचे..
नाते अपुले जन्मान्तरीचे.
मी तुझाच आहे हे का कळे ना तुला...
प्रेम माझे पुर्वजन्मीचे कधी कळनार तुला..
मृगजळा परी तुझा भास ..
या क्षणी तुझ्या नावाचा घेतो मी श्वास..
प्रेयसी तु मी प्रियकर तुझा..
हवा नेहमी हाती हात तुझा
तु बोलत नाही मनातले प्रेम..
रानी.
घेईना कोणी मनावर सोडणे गझलेस 'त्या'
मी म्हणालो आपणच या काव्यास आता बॅलंसुया !
एक विनवतो त्या कवीस की बाबारे, भडकू नको
बक्ष या नवकवीस अन ते फुत्कार तू टाकू नको
*****
पास होण्यासारखे तुज ना मिळाले मार्कही
केटी अन रिव्हॅल झाले भरशी किती तू फॉर्मही
लावले ते क्लास किती अन गाईडेही आणिली
कोपऱ्यावर मारुतीला वाहिले तू तेलही
वागणे बालिश अन ते कोवळे वय वाटे परी
सांगती दाढीमिश्या ज्या वाढल्या गालावरी
पेर्णा सांगायलाच हवी का ?
ती पहा पडली विडंबने ती,पैजा लागल्यासारखी
खाजही यावी कुठे ,ते न दाखवण्यासारखी!?
नवकवी असलास जरी,तू नको काही लिहू...
मिपाकरांची खिल्ली करेल मेल्याहून मेल्यासारखी!
कवितेवरती कुठलीही पिंक कोणी टाकते
रंगते मैफील इथली श्राध्दकावळ्यांसारखी !
हो!जरा साशंक हो तू,कविता विडंबताच मी
पब्लिक जल्लोष करते,दाद दिल्यासारखी!
काय तू लिहिले जरासे . . मिपाकर वेडावले
लागले मागेच तुझ्या समस्त गाजरपारखी !
—आडमापीगीत
सध्या मिपावर प्रतिसाद किंवा लेख लिहीताना बर्‍याचदा वेगवेगळ्या प्रकारच्या तांत्रिक अडचणी येतात. त्या नेमक्या कशामुळे आहेत, थिममुळे कि द्रुपलमुळे?
प्रतिसाद प्रकाशित व्हायला वेळ लागणं.
संपूर्ण प्रतिसाद प्रकाशित न होता, फक्त हेडिंग प्रकशित होणं.
एकच प्रतिसाद दोन वेळा किंवा त्यापेक्षा जास्त वेळा प्रकाशित होणं.
या आणि अशा छोट्या मोठ्या गोष्टी आहेत, ज्या जितक्या लवकर सॉल्व्ह होतील तितक्या चांगल्या आहेत. लोकं मिपावरच्या प्रेमापोटी कंटाळत नाहीत किंवा फार कमी तक्रार करतात, पण असं असलं तरी त्याकडे दुर्लक्ष करून परवडण्यासारखे नाही.
कधीकधी आम्हालाही वाटतं राव... विडंबन जत्रेत सामील व्हावं असं.
चला. प्रेरणा
ती पहा पडली गझल साबू सटकल्यासारखी
मनाची अंघोळही लवकर उरकल्यासारखी
शॉवराचे थेंब विरले काय आणि मी लिहू
शब्द शोधी भावना पंचा हुडकल्यासारखी
शृंखला विडंबनांची गाजते बोर्डावरी
भर मीही घालतो दाणे बुचकल्यासारखी
हो, जरा साशंक होतो नळ फिरवतानाच मी
धारही ती अडखळे श्रीमुख विचकल्यासारखी
हाय तो पडला नवीन साबू संडासामधे
'टुबुक' त्याची हाक ती अजुनि अडकल्यासारखी
-टुबुकजित
आधीच्या तीन भागांची लिंक
http://www.misalpav.com/node/39750
http://www.misalpav.com/node/39761
http://www.misalpav.com/node/39789
"उल्लू बनवतं का बे सायच्या मले?" गब्ब्यांन बबन्याच्या कानाखाली मारली.
"काय झालं बे? काऊन मारतं मले?
"इमानाची वेळ काय सांगतली मले तू?"
"सात वाजता हाय ना सायंकाळच्या."
"सात वाजता?"
"हो मंग."
ती पहा पडली गझल ती,पिंक पडल्यासारखी
दादही मिळते मला का पानठेल्यासारखी!?
पावसाचे थेंब..वणवा, काय आणि मी लिहू...
वाचकांची जाण मेल्याहून मेल्यासारखी!
कोपऱ्यावरती विडंबन काय कोणी टाकते
रंगते मैफील तिथली जान आल्यासारखी!
हो!जरा साशंक होतो,पोस्ट क्लिकतानाच मी
उडवतील का टेर माझी मोरु झाल्यासारखी!
काय तो पडला जरासा जीव भांड्यामाजी या
प्रतिक्रिया जल्लोष करते,बाद केल्यासारखी
-व्रात्यजित
दिवस दुसरा---
पहाता पहाता अबुधाबी कधी आले कळलेच नाही. प्रवासी बाहेर पडले .
आता लक्षात ठेउन वेगळ्या धाग्यावर कविता पाडणे आले
पेरणा सांगायलाच पाहिजे का?
ही पहा पाडली गजल,
ही पहा पाडली गजल, मी ही वेड्यासारखी
दाद त्यांनी द्यावी ज्यांना, मी दाद देतो सारखी,
उंच डोंगर, श्रावणसरी, यावरी काही लिहू,
शब्द येती ना समोरी, डिक्षनरीही बारकी,
कोप-यावरती जिन्याच्या, पिंक कोणी टाकली,
रंगते टाईल इथली, पान ठेल्यासारखी,
हो! जरा जेलस होतो, प्रतिसाद संख्या पाहूनी,
मीही मग लिहिली गजाली, सत्यजिता सारखी,
