कुणी सांगा ......सुख म्हणजे नक्की काय असतं ?

प्रवीण दवणे तुमचे आवडते लेखक आहेत काय..?

सुख ..सुख म्हणजे नक्की काय असतं . अजुनही विचार केला तरी उत्तर नीटस मिळत नाही.मग खोल विचार केला कि वाटत हेच सुख शोधण्यासाठी माणूस जी वाट चालत असतो ,जीचं त्यानेच स्वतःच्या सोयीन जीवन ,आयुष्य अस नामकरण केलेलं असत , त्या वाटेवर मिळणार समाधान ...आनंद ,काही अपेक्षांची पूर्तता म्हणजे सुख असेल बहुतेक .
कमाल आहे ना पहिल्यांदाच जाणवल ..कि एका शब्दाचा अर्थ त्या शब्दाशिवाय दुसरा काढताच येत नाहीय .किवा अस म्हणूया कि कितीही शब्द वापरा ' सुख ' ह्या शब्दातला गोडवा हा त्या शब्दाशिवाय कुठे मिळत नाहीय .
सुख हे रोजच्या जगण्यातच दडलेलं असत ,फक्त ते दिसण्यासाठी ,त्या सुखाला समजून घेण्यासाठी आपली नजर सुखी हवी. काहींच सुख खाण्यापिण्यात दडलेलं असत ,तर काहींच फिरण मौजमजा करणं ,काहीजण आपल्यातच गुंग होवून जगण्याला सुखाच नाव देवून बसतात ...तर काही कुणाच्यातरी संगतीत ,सोबतीत आयुष्य घालवण्याला सुख म्हणतात .खरय तेही ..व्यक्ती तितक्या प्रवृत्ती .जस कोण कधी हसेल ,कोण कधी रडेल हे सांगता येत नाही ,अगदी तसच कोणाच सुख कशात लपलय हे सांगता यायचं नाही ,
आमच्या शेजारच्या गण्याला खाण्यात सुख आहे अस वाटत ,तो म्हणतो " ज्या दिवशी गुलाबजामून , कालाजामून खायला मिळतात ,तो माझ्यासाठी सुखी दिवस ,तर ह्याच ' खाण्यातल्या ' सुखाकडे पहायची दृष्टी एका गरीबाची कशी असेल? ..तर " आज सुकलेली ,शिळी का होईना पण पोटभर भाकरी मिळाली "
माणसा माणसाची व्याख्या वेगळी .तसच अजून एक उदाहरण देता येईल . चित्रकाराला कोऱ्या कागदावर नुसत्याच रेगोटया मारण्यात आणि त्यातून चित्र निर्माण करण्यातही
आनंद मिळतो ...त्यातूनच एखादी प्रतिमा नकळत तयार झालीच तर त्याच्या चेहेर्यावर उमटणार समाधान " किती सुखी आहे हा माणूस " बोलायला भाग पाडतं , तर हेच चित्र एखाद्या अरसिकाच्या डोक्यात जात .जी गोष्ट एकाच्या सुखाची व्याख्या बनते तीच गोष्ट दुसर्याच्या रागाची ,चिडण्याचीही कारण बनते .
सगळ्यात सुंदर उदाहरण द्यायचं म्हटलं तर ते देता येईल 'तीच ' आणि ' त्याच ' सुख ...
तिचं सुख ..ओफिस्वरून घरी आल्यावर त्याने प्रेमाने केसावरून हात फिरवून " थकलीस ? " एवढच म्हणन म्हणजे तिच्यासाठी ते सुख ..
त्याचं सुख ...घरी आल्या आल्या तीच ताजतवान करणार स्मितहास्य पहाण ...म्हणजे .. त्याच्यालेखी ते सुख
तिला आवडणारी गोष्ट लक्ष्यात ठेवून खास त्यान तिच्यासाठी मुद्दामहून आणण म्हणजे सुख ..तर
त्याच्या आवडीची भाजी ,तीन कितीही उशीर झाला ,कितीही थकली असली तरी खास त्याच्यासाठी बनवण .....म्हणजे सुख ..
मात्र त्या दोघांचही सुख दडलेलं असत ते एकमेकांच्या सहवासात .....त्याचं एकत्र असण हीच खरी सुखाची व्याख्या असते त्या दोघांसाठी .
असो ..तर हे सुख , पैशात न मोजता जस मिळेल जिथे मिळेल तिथून उचलून आणून त्याला आपलस केलत तर ते सुख दुप्पट होत ...

रोज रोज तुमचे लेख वाचणे हेही एक सुखच आहे.

ज्या समर्थांनी .. जगी सर्व सुखी असा कोण आहे ? हा प्रश्न विचारला आहे .. त्यांनीच त्याचे नि:संदिग्ध उत्तरही दिले आहे !
सांडून राम आनंदघन| ज्याचे मनीं विषयचिंतन |
त्यासी कैंचें समाधान| लोलंगतासी ||६२||
जयास वाटे सुखचि असावें| तेणें रघुनाथभजनीं लागावें |
स्वजन सकळही त्यागावे| दुःखमूळ जे ||६३||
जेथें वासना झोंबोन पडे| तेणेंचि अपायें दुःख जडे |
म्हणौनि विषयवासना मोडे| तो येक सुखी ||६४||
विषयजनित जें जें सुख| तेथेंचि होतें परम दुःख |
पूर्वीं गोड अंतीं शोक| नेमस्त आहे ||६५||
गळ गिळितां सुख वाटे| वोढून घेतां घसा फाटे |
कां तें बापुडें मृग आपटे| चारा घेऊन पळतां ||६६||
तैसी विषयसुखाची गोडी| गोड वाटे परी ते कुडी |
म्हणौनियां आवडी| रघुनाथीं धरावी| ६७||

जगी सर्व सुखी असा कोण आहे ?
" विचारी मना, तूच ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

जे विचारी मन आहे , ते सुखाच्या शोधात नसते तर ते स्वतः च सुखी असते.
जगताना दोन प्रकारची दु: खे आपण अनुभवतो. कल्पनेने निर्माण केलेली व जाणीवेने निर्माण केलेली.
जाणीव म्हणजे वेदना संवेदना यानी दिलेला दु: खाचा संदेश . उदा पोट दुखणे डोके दुखणे ई. यावर उपाय पेन किलर.
कल्पनेने दिलेला दु: खाचा संदेश म्हणजे मनाने निर्माण केलेली दु: खे उदा अपमान, मत्सर, द्वेष न्यूनगंड, इ. यावर उपाय म्हणजे
नेहमी साधक बाधक विचार करून उजळ बाजू जवळ करणे. उदा. एखाद्याने अपमान केला तर " तो मुर्ख आहे" म्हणून आपण बरोबर
असतानाही त्याला आपला अपमान करावासा वाटला" असे आपल्या मनाला पटवून देणे.

जे आसपास होतंय घडतंय ते अनुभवायला आपण जिवंत आहोत याचा आनंद होत असणं = सुख

http://www.misalpav.com/node/8554

वाचा ( सुख काय ते कळण्या करिता ;) )

घरी येतांना कधी आपल्या बायकोचा विचार मनात आणून एखादा गजरा.

हो केला की... पैल्यांदा विचित्र वाटलं... पण मग म्हटलं "xx-xx xx, x x xxx xx!" (भरा आता गाळलेल्या जागा, अन व्यनि करा मला)...

सुख म्हणजे सुख असतं, न बोचलेलं दुख: असतं,
न बोचणारं दुखः म्हणजे, हवं थोडं असताना मिळालेलं खुप असतं,
मिळतं खुप तेंव्हाच जेंव्हा पोटात नसते भुक, मिळतं खुप तेंव्हाच जेंव्हा पोटात नसते भुक,
पोटात भुक असताना सुखाची अपेक्षा, करणंच चुक असतं,
सुख म्हणजे सुख असतं, न बोचलेलं दुखः असतं.

सुख उपभोगणे हा विषय नसून ती वृत्ती आहे !!
ह्म्म.. विचार करतोय :)

सुख म्हनजे नक्कि काय असतं ,

सगळ्यांच्या प्रतिक्रिया वाचन्यातही एक सुख असतं.:P

सुख म्हनजे नक्कि काय असतं ,

सगळ्यांच्या प्रतिक्रिया वाचन्यातही एक सुख असतं.:P

सुख आणि आनंद म्हणजे सेम का? एखाद्या कलाकाराला त्याच्या कलेमधून 'आनंद' मिळतो की 'सुख'? मला वाटतं की आनंद आणि सुख यात थोडा फरक आहे. बहुतेक वेळेला 'सुख' मिळावं म्हणून आनंदाला मुकलं जातं. (घासून गुळगुळीत झालेलं वाक्य). पण आपल्यापैकी कितीजणं रोज ऑफिसमधे दहाबारा तास घालवून, चांगल्यापैकी पगार घेऊनही त्यांना ज्या गोष्टींची आवड आहे ती करून आनंदी होतात? दूरवरच्या 'सुखांचं' लक्ष्य गाठण्याच्या वेडापायी, आजूबाजूच्या आनंदाचे क्षण पायदळी तुडवतो? आजच माझ्या बॉसने सगळ्यांना एक बातमी दिली, जवळ जवळ बारा वर्ष आमच्या कंपनीत घालवल्यानंतर आज तो नोकरी सोडून स्वतःचं एक छोटं शेत घेऊन तिथे ऑर्गनिक शेती करणार आहे (हा भारतीयच माणूस आहे शिवाय त्याने हाच प्रकल्प त्याच्या गावी बंगलोरच्या जवळही केला आहे). ज्या कामात आनंद मिळतो ते काम करायला मिळणे हे 'सुख' !

सत्यनारायणाचा प्रसाद खाणं हे सुख असतं !
साधुवाण्याची कथा ऐकणं हा आनंद असतो !
असं म्हणायचं का " फक्त ५०" आपल्याला ????