आपण व्यर्थ शृंखलेत बरबाद झालो
खोलीची पर्वा न करता दरीत पडलो
एका चुंबनाने दोघ मोहजालात अडकलो
एक प्रेम ज्याला नाकारू नाही शकलो
आजन्म बोलू नकोस , की तू असच सोडलं ,
मरेपर्यंत हवीये तू मला ….
मृगजळाच्या मागे धावयचा नाही मला ,
मरेपर्यंत हवीये तू मला ….
'नो बॉल' सारखा आलोय तुझ्याकड ,
सडकून मैदानाबाहेर पाठवू नकोस
मला तुझ्या 'क्रीझ' जवळ यायचा होता
पण तू 'extra hit 'ला ही सडकलं
अनुभव
अनुभव हा अनुभव असतो.
प्रत्येकाचा वेगळा असतो.
अनुभव सुखद असतो किवा दु:खद असतो.
दु:खद अनुभव आयुष्यावर काळी छाया पसरवतो
सुखद अनुभव आयुष्याला सोनेरी किनार देतो.
सुखद अनुभव थकल्या जीवाला आसरा देतो, मनावर फुंकर घालतो.
मलाच दु:खद अनुभव का म्हणून विचारू नये.
दु:खद अनुभव दुसऱ्याला का नाही म्हणून खंतावू नये.
कोणता अनुभव मिळेल हे आपल्या नशिबावर अवलंबून असते.
मित्रानो, प्रत्येक अनुभव घेत जावे.
प्रत्येक अनुभवातून शिकत जावे.
दु:खद अनुभव तुम्हाला शिकवतो.
सुखद अनुभव विकार वाढवतो.
गेलो कधी सोडून तरी
मला कधी विसरु नकोस
सदैव तुझ्या सोबत असेन
आठवणीत माझ्या रडू नकोस ।।
हाती हात तुझाच होता
आता कोणती आस
प्रीत माझी अखंड राहील
थांबेल जरी श्वास
नाही दिली जन्माची साथ
म्हणून राग मनी धरू नकोस
सदैव तुझ्या सोबत असेन
आठवणीत माझ्या रडू नकोस ।।
जीवन होते माझे तरी
आधार तु जगण्याचा
प्रश्नच आता उरत नाही
मी तुला विसरण्याचा
जीवन माझे संपले तरी
नाते आपुले तोडू नकोस ..
सदैव तुझ्या सोबत असेन
आठवणीत माझ्या रडू नकोस ।।
(काल पोस्ट केलीली कविता #वीट , ही प्रियेसीच्या च्या नजरेने होती , आजची #प्रयास ,ही कविता प्रियकराच उत्तर …).
तू जानारस होतीस , अन जाशीलही ,
मला राग आलाय , मी सालस असल्याचा
तुला माहितेय, मी प्रयास सोडला नव्हता …… .माफी मागण्यात मी कच्चा आहे
तुला माहितेय , मी हटहास सोडला नव्हता……. कदाचीत देव तरी इथं सच्चा आहे
मला माहितेय … कि तुला माहितेय ,
मी एकदा नाही … चूक दोनदा केलीये
अन दोनदा नाही …चूक तीनदा केलीये
अन तीनदा नाही…. चूक शंभरदा केलीये
मनाला गॅलरी आपली आपली
गॅलरीतले आपण, आपले आपले.
गुलाब काढा, मोगरा लावा
मोगरा काढा, मरवा लावा,
मरवा काढा, सुगंध ठेवा
मनाला गॅलरी आपली आपली
गॅलरीतला सुगंध आपला आपला.
खुर्ची काढा, झोपाळा लावा,
झोपाळा काढा, चटई टाका,
चटई काढा, मोकळीच ठेवा
मनाला गॅलरी आपली आपली
गॅलरीतली स्पेस आपली आपली.
काचा काढा, गज लावा
गज काढा, पडदे लावा,
पडदे काढा, उघडीच ठेवा
मनाला गॅलरी आपली आपली
गॅलरीतला प्रकाश आपला आपला.
अस्तितत्वता नसते जिथे या जगाची
दूर-दूर....अशा निवांत निश्चल एकांती
रम्य निर्मळशा सरिते काठी
शांत-शांत ... अन हिरवी जेथे वनराई
निर्झराचे वाही चम् -चम् पाणी
गाई खळखळ मंजूळ गाणी
धुंद धावतो पवनही रानोरानी
शीळ मधुर वाजवीत पानोपानी
ही बंधने आता तुटायाचे मला भय वाटते,
ही बंधने आता तुटायाचे मला भय वाटते!
क्षण गुंतुनी जातोय जो पुढच्या क्षणी निःशब्दसा
त्याने युगांनाही लुटायाचे मला भय वाटते!
बंदिस्त माझे जाहले आहेत स्वर काचांतुनी
मी गाउ जाता त्या फुटायाचे मला भय वाटते!!
हा दाटला काळोख माझ्या भोवती चोहीकडे
धमन्यातला पारा सुटायाचे मला भय वाटते!!
आहे वसंताचा ऋतू अजुनी कितीतरी दूरसा
अन पाकळ्या माझ्या नटायाचे मला भय वाटते!!
-मनमेघ
टीप- ही गझल नाही. गझल सारखी वाटत असली तरीही. तेव्हा तंत्राचा मुद्दा बाजूला ठेवून वाचावीत ही नम्र विनंती.
प्रेम तुझे हे बरसणारे
पाण्यावर हलकेच तरंगणारे फुलच जसे काही
तोच मंद मंद सुवास दरवळतो मनात खास
तोच तो कोमलपणा वेड लावे जीवा
तुझाच ध्यास अन् प्रेमाचाच श्र्वास
तुझ्याच आठवणींची मनात रास
असता जवळ तु हरपतसे भान
दुर जाताच हे जीवन माळरान
तुझ्यात रमले आणि विरघळले
जशी विरघळावी दुधात साखर
आणि उरले फक्त प्रेमच प्रेम... प्रेमच प्रेम
क्रिंग क्रिंग क्रिंग क्रिंग
क्रिंग क्रिंग क्रिंग क्रिंग
स्वप्नात झाले होते
पटाईत आमचे (पटाईतांची पटाईतपणे माफी मागून!)
पंतप्रधान मोदींचे सचीव !! :)
क्रिंग क्रिंग क्रिंग क्रिंग
क्रिंग क्रिंग क्रिंग क्रिंग
त्यांनी विचारले गेले
वर्ष भर काय केले ?
ओबामां फोनु आला
डू यु नो अँड व्हॉट दे सेड ?
हॅप्पी न्यू यीअर !!
ओह मिपाकरांना आमचा
निरोप द्या
ओह मिपाकर
हॅप्पी न्यू यीअर !! बरं का !
हॅप्पी न्यू यीअर !!
श्री न. गोळे ह्यांच्या कविते ला मिळालेल्या प्रतिसादातून हा विषय घेऊन येण्याची परवानगी असावी.
कविता कुणाची असते , हा प्रश्नच मनास विचलित करून गेला , ह्या सर्व प्रतिसादांमधून.
हे प्रश्न मी कविते च्याच माध्यमातून विचारतो आहे. सर्वांनी कृपया जोड द्यावी.
विडंबन, जोड , सर्व काही - आपल्या सर्वांची कविता :)
कविता कुणाची
कवीच्या भावनेच्या अथांग समुद्रातून
अमृत स्वरूपात आलेली
ती कविता
कुणाची?
