हायकू -
१) लहरी वारा
पानांची सळसळ
सशाचा छळ
२) ढगांची हूल
पावसाची चाहूल
भुई निष्प्राण
३) वाऱ्याची गती
निसर्गाची संगती
मन बेभान
४ ) पाऊस गाणी
धरतीची कहाणी
ऐकते बीज
५) कावळा पाही
चिमणीचं सदन
खुनशी मन
.
मुक्तक
उंदरांची शर्यत
काल माझ्याकडे एक लहान मुलगी आली होती वय वर्षे ३. मुत्र्मार्गाला जंतुसंसर्ग झाला( URINARY INFECTION) म्हणून बालरोग तज्ञांनी मुत्र मार्गाची तपासणी करण्या साठी सोनोग्राफी साठी पाठविले होते. तिची आई फारच काळजीत होती कारण तिला असे दुसऱ्यांदा झाले होते. आणी असे दोन दिवस शाळा (?) बुडल्याने तिच्या "पर्फोर्मंस"वर परिणाम होतो असे आईचे म्हणणे होते. हि मुलगी नर्सरीत होती.
एक सूफी गीत ...
(स्वैर भावानुवाद)
हे साकी, वारूणीचा तो अमूल्य चषक माझ्याकडे सुपूर्त कर,
जेणेकरून त्या आंतरिक आनंदाची मजा मला पुन्हा एकदा लुटता येईल,
आणि बाकी सारी भिस्त पवित्र परमात्म्याच्या प्रेमावर ठेवता येईल,
अशी प्रार्थना करत त्या अनोख्या मधुशालेच्या दरवाजात मी शांतपणे प्रतिक्षा करत होतो.
माझ्या प्रिय पुत्रा, सर्वप्रथम तुला अहंतेने ग्रासलेल्या मनाप्रती मृत्यु स्वीकारावा लागेल,
मग मी आशीर्वचन दिलेल्या तुझ्या वाग्दत्त वधूची साद तुला ऐकू येईल,
त्या उंबरठ्यापलीकडे एक पाउल टाक, तिथेच तुझी प्रिया तुला सापडेल,
मधुशालेतून शेखसाहेबांची साद ऐकू आली.
राते- हिंदी रचना आणि भावानुवाद
ढिश्क्लेमरः
जिंदगी जम चुकी है च्या वेळेस झाला तसा गोंधळ होऊ न देता या वेळेस मी सरळ चाणक्यलाच गळ घातली. म्हटले बाबा रे, ते अनुवाद, भावानुवाद काय मला जमत नाही ते तूच कर, तुला ते भन्नाट जमते. आणि त्याने माझ्या प्रेमाखातर केले त्यासाठी त्याला धन्यवाद देऊन त्याचा अपमान कसा करु? खरंतर, त्याचा भावानुवाद माझ्या मुळ रचनेपेक्षा सुंदर झाला आहे.
तर यावेळेसची हि हिंदी रचना आणि तिचा चाणक्य यांनी केलेला गजलेच्या स्वरुपातला भावानुवादः
कविता आमची रसग्रहण तुमचे
हा कवितेचा आकडी प्रकार
इथे कवि फक्त शब्द लिहीतो
रसिकांनी त्या शब्दांना त्यांना पाहिजे तो अर्थ देऊन त्यांना पाहिजे तो रस निर्माण करावा
त्याचा स्वाद घ्यावा . मित्र मैत्रिणी निमंत्रित करून रसपान केल्यास मुक्ती प्राप्त होते असे ऐकले .
एक दोन तीन
एकदो न तीन
एकदोन '' ती '' न
जिंदगी जम चुकी है अब
थोडी प्रस्तावना:
बर्‍याच वर्षांनी हिंदी मध्ये काहीतरी सुचले (असं फार क्वचितचं होतं).
म्हटलं इथे प्रकाशित करावे पण मग विचार केला हे बरोबर नाही. मिपा हे मराठी भाषेला वाहिलेले जास्वंदी फुल आहे.
मग याच रचनेचा मराठीत अनुवाद केला. मला स्वतःला फारसा भावला नाही पण पहिला प्रयत्न म्हणून चालु शकेल असे वाटले.
खरंतर अनुवाद किंवा भावानुवाद हा माझा प्रांतच नाही. त्यातल्या त्यात इतर कोणाही कवीची रचना असेल तर काही खरं नाही.
हिंदीतली रचनाही माझीच असल्याने हिंमत करतोय.
ती आणि मी - सुख म्हणजे आणखी काय असते.. (५)
दिवसभर पायाला भिंगरी लावलीय, असे धावपळीचे आयुष्य आम्हा मुंबईकरांचे. संध्याकाळी परतताना मात्र पळत सुटायचे काम ट्रेनवर सोपवून आम्ही निवांत बसतो.. नेहमीचेच कंपार्टमेंट, अन आवडीचीच जागा, पण नेहमीच काही गप्पा मारल्या जात नाहीत किंवा पुरेश्या मारून झाल्या की आपापल्या आवडीनुसार हाताला चाळा अन बुद्धीला खाद्य पुरवायला सुरुवात होते. ती मोबाईल गेम्स उघडते, तर मी माझ्या तोडक्यामोडक्या ईंग्रजीच्या भरवश्यावर न्यूजपेपरमध्ये शिरतो. आजही तसेच काहीसे..
फिमेल बाइटस!
"फिमेल बाइटस!" पक्षी विक्रेता सांगत होता.
"यु कॅन टेम अ मेल बट नॉट अ फिमेल" त्याने माहिती पुरवली.
माझ्या चेहर्‍यावर अनेक भाव,
थोडा उपहास, थोड आश्चर्य, थोडा राग...
मग तो माझ्या नवर्‍याकडे वळला
"माय वाइफ अल्सो बाइटस" हसु, विनोद
गिर्‍हाईकाशी थोडी जवळीक
"हाउ अबाउट यु?" माझा नवरा मजेशीर हसला
मी ही दात काढले
मी चावत नाही हे दाखवायला
मी चावणार नाही हे पटवायला
मी चावरी नाही हे ठसवायला.
रात्री अंथरुण काटेरी झालं
पुन्हा पुन्हा तेच वाक्य..."फिमेल बाईटस"
व्हाय? व्हाय डज शी बाइट?
ती आणि मी - सुख म्हणजे आणखी काय असते.. (४)
२० जुन २०१३
ती आणि मी - सुख म्हणजे आणखी काय असते.. (३)
१० जुन २०१३
ती नेहमी मला बोलते, जेव्हा तू मला भेटतोस, हसत नाहीस.. जसा लग्नाआधी हसायचास.. जेव्हा लांबूनच बघायचास.. नजर पडताच खुलायचास.. आता तिला कसे समजवू, उगाच हसता येत नाही मला, आणि कृत्रिम हसायला तर मुळीच जमत नाही.. लग्नाआधीची गोष्ट वेगळी होती.. आता तुला भेटणे आणि तुझ्याबरोबर घरी जाणे रोजचेच आहे.. रोज तशीच तूच दिसणार हे ठाऊक आहे.. मग का उगाचच ते औपचारीक हसणे.. पण.., गेले दोनचार दिवस मात्र हे रुटीन बदलले होते.. तिच्या कॉलेजला सुट्ट्या, तर घर ते ऑफिस माझ्या एकट्याच्या वार्‍या.. आजही एकटाच होतो.. आणि ती कसल्याश्या कामासाठी बोरीबंदरला गेली होती.