कथा
कोपरयातलं रोपट.
आमच्या कॉलेजला नुकत्याच सुट्टया लागलेल्या होत्या. सगळं चंबुगबाळ घेऊन गावी निघालो होतो. पेपर संपल्यानंतरची खुशी काय वर्णवावी! रिझल्ट लागेपर्यंत का होईना ती टिकून राहते.
बसस्थानकात अत्यंत स्वच्छ, मोकळी बस मझ्यासाठी उभी होती. 'प्रवासी हेच आमचे दैवत' हे सिद्ध करणारा तेजस्वी,हसरया चेह्रयाचा कंडक्टरही लाभला होता.कंदमुळे खाऊन या कंडक्टरने कोणालाही कंप सुटावा अशी तब्येत मिळवली असेल असे वाटले. अदबीने तिकीट फाडुन माझ्याकडे दिले गेले .नेहमीप्रमाणे अखिल भारतीयांना सतावणारा सुट्टया पैशांचा प्रश्न त्यालाही भेडसावत होता हे कळाले. शेवटी योग्यवेळी आरामात मी गावी पोहचलो.
वाहतं वारं
[ या आधीचा भाग: www.misalpav.com/node/33741 . तशी ती ही एक स्वतंत्र कथा होती आणि ही पण स्वतंत्र आहे. ]
________________________________________________________________________
म्हण
मंत्रीपदाची शपथ घेतल्यानंतर साहेबांचा पुढचा पुर्ण आठवडा धावपळीतच गेलेला. कसली कसली उदघाटनं, सत्कार समारंभ, मिरवणुका. नुसती पळापळ. आता आख्ख पोलिस खातं त्यांच्या हातात आलेलं म्हटल्यावर या गोष्टी कायम असनारच. पण पुढच्या पाच वर्षाची गणितं मांडुन त्यांना ते खातं त्यांच्याच पध्दतीनं चालवायचं होतं. मागच्या मंत्री साहेबांनी पाडलेले वळणं बुजवुन त्यांना ती नव्यानं टाकायची होती. त्यासाठी संध्याकाळी त्यांनी पत्रकार परिषद आयोजीत केलेली. राज्यातल्या सर्व प्रमुख वृत्तपत्र तसेच वृत्तवाहिन्यांचे पत्रकार साहेबांच्या बंगल्यावर जमा झाले.
सुटलेल्या पोटाची कहाणी -२
भाग-१
क्लासला दिवाळीची सुट्टी सलग पाच दिवस दिली होती. घरी निवांत होतो. तीन चार नवीन पुस्तकं आणून ठेवली होती. त्यामुळे खुशीत होतो. दिवाळीचा फराळ करत पुस्तक वाचत बसलो होतो. ही शेजारी येउन बसली आणि अगदी हलक्या सुरात लाडीगोडीने बोलू लागली. नेहमीच्या तिच्या तारसप्तकाच्या सुराची सवय असलेल्या मला या हलक्या आवाजाने इतका धक्का बसला की मी जेंव्हा त्यातून सावरलो तोपर्यंत तिने माझ्याकडून गोव्याच्या ललित रिसोर्टच बुकिंग करून घेतलं होतं.
माझा आवडता प्राणी
माझा आवडता प्राणी
फोर्थ च्या टिचरानी मुलींचे एसएज् वाचायला घेतले.विषय होता.माझा आवडता प्राणी .कुणी मांजरावर लिहिलं होतं,
एक दोघीनि घोड्यावरहि लिहीलं होतं ,पण बहुतेकिंचा आवडता प्राणी अर्थातच होता कुत्रा.चौथीच्या मुली भाषा
विषयाच्या या प्रकारात मोठ्यांची मदत घेतात,हे त्याना नवीन नव्हतं. मात्र मनोगत स्वत: विद्यार्थीनीचं असावं असा त्यांचा आग्रह असे.अनयाचा निबंध तिनं तिच्या शेजारच्या दीदी च्या साहाय्यानं लिहिला होता.तो कुत्र्यावरच होता.तो त्याना
खूपच भावला होता.तिनं लिहिलं होतं------------
माझा आवडता प्राणी----
बॉन्ड जेम्स बॉन्ड -'स्पेक्टर'
बॉण्ड चा जनक इयान फ्लेमिंगने बॉण्ड कसा असावा हे त्याच्या पहिल्याच ' कॅसिनो रॉयल' या कादंबारीत दिली होती. त्याचे डोळे नीळे असावे आणि केस मागे बांधलेले असावे असा बॉण्ड त्याने रंगवला होता. काळाप्रमाणे त्यातही बदल झालेत. तसं पाहयाला गेलं 'स्पेक्टर' ब्रिटिश अभिनेता' डॅनियल क्रेग' याचा चौथा चित्रपट पुढच्या चित्रपटात कोणी नवीनच बॉण्ड दाखवणार आहेत म्हणे, त्याबद्दल पुन्हा कधीतरी. बॉण्ड चित्रपट म्हणून स्पेक्टर हा ' कॅसिनो रॉयल' आणि 'स्कायफॉल' इतका खास नसला तरी या चित्रपटांचा पुढचा भाग म्हटले तरी चालेल.
नाखऱ्या
नाखऱ्या आमच्यासाठी हिरो होता. होताच तो देखणा . गोरा, उंच, धारदार नाक, डोळे , कुरळे केस.. आणि आम्ही एकजात बावळट. आधी आपल्या थोबड्याबद्दल काय वाटायचं नाही पण सातवी आठवीपासून ते खूपच टोचायला लागलं . आपले केस भलतेच बारीक आहेत, तेल लावलं की एकदम चम्या दिसतो असे अनेक शोध लागू लागले. आणि या सर्व शोधांचा मापदंड होता नाखऱ्या.
सोबत ...
"साssलाss ! ही रात्र नेहमी काळीच का असते बे?" वैतागलेल्या सुन्याने एकदाचे तोंड उघडले.
"अबे पहाट गुलाबी असते ना, म्हणुन रात्र काळी..., हाकानाका!" पक्या खुसखुसला.....
"गपे, उगाच फालतू जोक्स मारु नकोस. साला इथे बुडाला रग लागलीये बसुन बसुन. तुझा तो वाघ काही येत नाही पाणी प्यायला आज. आ़ज दिसायची शक्यता कमीच वाटतेय मला. बहुतेक निर्जळी अमावस्या दिसतेय त्याची." सुन्या करवादला.
मांत्रिक
कवठी गरगर फिरत होती. टेबलावरच्या ठोकळ्यासारखी. मांत्रिक तिचा वापर ठोकळ्यासारखाच करत होता. पिंपळाच्या झाडाखाली खरच एक टेबल होता. खुर्चीवर खरंच एक मांत्रिक बसला होता. आणि हातातली कवठी खरंच गरगर फिरवत होता. दुसऱ्या हातात पेन घेऊन समोरच्या जाडजुड पुस्तकात अगम्य रेघोट्या मारत होता. बराच वेळ त्याला पडलेले कोडे सुटत नव्हते.