"एवढ्यातंच काय बचत केलीत?"

खुप छान आणि महत्वाचा धागा.
नवीन फ्लॅट घेतला तेव्हा ठरवून घरातील एकूण एक दिवे एल.ई. डी. घेतले, टि.व्ही. सुध्दा एलल.ई.डी.आहे. उन्हाळा सोडला तर बील २५०/- वर जात नाही.
खरेदी बाबत म्हणाल तर प्रत्येक वेळी थोडे थांबुया हा एकच मंत्र वापरतो. बर्याच वेळा असे दिसते एखादी वस्तु बघितल्यावर आवडली तर लगेच घेण्याचा मोह होतो, पण थोडे थांबले तर काही काळाने तीच तेवढी उपयोगी नाही हे लक्षात येते. विशेषतः बाजारात काही नवीन कि घ्यावेसे वाटते. पण रिव्हयु वाचल्याशिवाय गडबड करायची नाही, हे धोरण ठेवतो. मि.पा. वरच काढलेले खरेदीचे धागे याबाबत उपयोगी पडतात. शिवाय बर्याचदा ऑनलाईन घेणे फायदेशीर ठरते.
शक्यतो वस्तु एकदाच पण चांगल्या दर्जाची घ्यावी, थोडे पैसे गेले तरी चालतील. त्यामुळे सारखी दुरुस्ती होउन खर्च वाढत नाही. तसाही मेकँनिकल ईंजिनिअर असल्याने किरकोळ दुरुस्ती माझ्या मी नक्कीच करू शकतो. कॉलेज ला घेतलेले टुल किट हे आजही घरी तसेच ठेवले आहे. त्याचा खुप चांगला होतो.

आदी बचत करुन मग उरलेले पैसे खर्च करावे असे वाॅरेन बफे सांगतो..

छान धागा. दहा एक वर्षांपासून ग्रोसरी करताना त्यांच्या कॅरीबॅग्ज घेत नाही. रियुजेबल आहेत त्या वापरते.
अजिबातच प्लास्टिक बॅग्ज वापरत नाही असे नाही पण नाईलाज असेल तर. याशिवाय मागील अठवड्यापासून ग्रोसरीत प्रत्येक भाजीसाठी मिळणार्‍या प्लास्टिक पिशव्या घेणे बंद केले आहे. म्हणजे, काकड्या, टोमॅटोज, ढब्बू मिरच्या या एका मोठ्या बॉक्समध्ये आणतिये. छोट्या कापडी पिशव्या कश्या मिळवता येतील हे शोधतिये.
वर्षाला आमच्या कुटुंबाच्या जेवढ्या ट्रॅश बॅग्ज होतात त्यात कमी करण्यासाठी प्रयत्न चालू आहेत. उदा. महिन्याला आमच्या १३ गॅलनच्या सहा ट्रॅश बॅग्ज होतात. आता त्या चारवर आणणार हे ध्येय आहे. गाठायला वेळ लागेल पण ते होईल. उन्हाळ्यात लोकल फार्मर्सकडून भाज्या घेतिये.हिवाळ्यात इलाज नाही.
भाज्या धुण्याचे प्रोड्यूस वॉश विकत न आणता घरी तयार केलेय. आम्हाला मानवणार्‍या फार्मचे दूध आणताना त्यात प्लास्टिक व काच असे दोन प्रकारच्या कंटेनर्समध्ये मिळते. प्लास्टिक कॅन्स टाकून देता येतात पण कचरानिर्मिती कमी व तब्येतीस उपकारक म्हणून बाटल्या आणतिये. त्या परत मात्र कराव्या लागतात पण जायला सुरुवात करून एक वर्ष होत आलेय. सवय लागतिये. आता लक्ष्य हे डीशवॉशर लिक्विड/ पावडर घरी करणे. पुढील अठवड्यात करीन. त्याने पैशांची बचत असेल व पर्यावरणास हानिकारक काही नसेल.
गाडीला घरीच वॉश देतिये. कारवॉशमध्ये साबणाचा ऊग्र दर्प येतो. त्याने आजूबाजूच्या जीवसृष्टीस त्रास होत असणार. मलाही होतो म्हणून जात नाही. पैसे वाचतायत ते चांगलेच आहे.

खूप सुंदर धागा पण प्रति किया कमी का?

रेवती तैंना खूप धन्यवाद

मग एवढ्यातच काय बचत केलीत?

DSLR किंवा तत्सम महागडा कॅमेरा घेणे टाळले. मोबाईलने बऱ्यापैकी चांगले फोटो निघतात. हे महाग कॅमेरे जड असतात, ट्रिप ला गेलं की नसती कटकट घेऊन हिंडावे लागते. परत बॅटरी प्रॉब्लेम आहेच. आणि एवढं सगळं करूनही आपण काही खूप भारी फोटोग्राफी करणार नाही आहोत हा विश्वास. म्हणून हा कॅमेरा घेतला नाही आणि १५,००० ते ५०,००० रु वाचवले.

त्या निमित्ताने काही गोष्टी नसल्या तरी किती फरक पडेल/अथवा नाही पडणार हे कळेल . मी सध्या किंडल घ्यायचे टाळले आहे १५-२० हजाराची बचत . घेईनही नंतर . पण अत्यावश्यक वाटत नाहीये सध्या .

मिपाचे मायबोली होणार लवकरच

पण माझा भर बचत करण्यापेक्षा गुंतवणूक करण्यावर अधिक आहे.
तरीदेखील ,,, एक दोन गोष्टी सांगते. मुलीला हॉस्टेल वर खाऊ पाठवायचा तो घरी करून पाठवला, बेसन लाडू, चिवडा. मला असे संकिर्ण पदार्थ करता येत नाहीत आणि आतापर्यंत गरज देखील पडली नाही कधी. सगळंच विकत मिळतं. पण आता करते, स्वस्त आणि मस्त हे केल्यावरच कळालं.
शिवाय आजकाल स्वैपाक जेवढ्यास तेवढाच करायचा प्रयत्न करते. उरा-उरी नको म्हणून. तेल कमी वापरते.
स्वतः साठीची खरेदी टाळते. मॉल मध्ये जरी गेलो तरी आवश्यक तेवढ्याच वस्तू घेऊन बाहेर यायचा प्रयत्न असतो.
शक्यतो यादी करून खरेदीला जाते म्हणजे घरात वस्तू double होत नाहीत.

आज बुगाटी घेण्याचे टाळले
4.8 million $ ची बचत केली

२०१४ मध्ये २७ लाख रुपये खर्चून ( त्यातील २१ लाख कर्ज, २७००० हप्ता- कर्ज काढले म्हणजे पैसे बाजूला पडतात असे अफाट लोजिक आहे विटूकाकूचे) तळेगांवात वन बीएच के घेतला .. आता तेवढ्या पैश्यात टू बी एच के येतोय !

नुस्कान झाले .. कर्जाचे हप्ते अजून फेडतोय ! येईल त्या किंमतीला विकून टाकू की किमती वाढतील म्ह्णून वाट पाहू?

तीच गंमत बंगलोर च्या घराची ! २००८ मध्ये त्याची किंमत १ कोटी होती ... आणि आज ही २०१७ मध्ये १ कोटीच आहे ! अजून नुस्कान !

( आपण स्वतः बांधलेले घर कोणी विकतं का ? आणि भाडं येतेय ना ?............. या लॉजिकला माझ्याकडे उत्तर नाही ! १ कोटी किमतीच्या घराला गेली ३ वर्षे महिना २०,००० भाडे येतेय , कर भरावा लागतो तो वेगळाच ! )

कसलं सेव्हिन्ग करु ? हल्ली पगार पूर्ण संपवून टाकतो , सेव्हिन्ग वर शून्य विश्वास आहे ! आपण मिळवलेले पैसे आपणच खर्च करावेत. आपली बचत पोरान्च्या कामी येत नाही. त्यांच्या आकांक्षा ऐरावताच्या .. आपली पोट मारुन वाचवलेली तट्टाणी त्यांच्या उपयोगाची नसते !

आपले भविष्य सुपर अन्युएशन आणि प्रोव्हिडन्ड फन्डावर सोपवून पगार मस्त खर्च करावा .. देश - विदेश हिन्डावेत ! रोज मटार उसळ आणि शिकरण खावे ... चार्वाकाचा विजय असो ! आलीच गरीबी तर बघून घेऊ पुढे !

शक्य तिथे बचत चालूच असते.घरात शक्य तेवढे एलीडी वापरणे वगैरे. खाण्यापिण्याच्या वस्तून बचत नाही. तयार वस्तू विकत आणू नये एवढेच. सोन्याच्या दागिन्यांची अजिबात हौस नाही त्यामुळे कधीच घेत नाही. घर आणि गाडी आवश्यक तेवढेच खर्च करून घेतली आहे. अंथरूण पाहून पाय पसरावेत आणि आपण कोणावर कधी अवलंबून असू नये हा सगळ्यात पहिला विचार. जर गाडीच्या ब्रेक्सची दुरुस्ती आज करायला हवी असेल तर मी शिकून घेऊन कधीतरी करीन याला बचत म्हणता येणार नाही. ती आज आता झालीच पाहिजे. अशा खर्चाना पर्याय नसतो. एखादी वस्तू घेण्याचे पुढे ढकलणे म्हणजे बचत नव्हे तर अनावश्यक खर्च टाळणे म्हणजे बचत. त्यासोबत बँक डिपॉझिट्स, म्युच्युअल फंड्स, शेअर्स, सोने, जमीन यात गुंतवणूक करताना विचारपूर्वक बचत कता येते.

बाथरुमच्या टाईल्स मधून लिकेज होऊन टाईल्सच्या खालून कॅपिलरीज तयार झाल्या होत्या आणि पाणी झिरपून भिंतीपर्यंत पोचले होते.
२ व्हेंडर लोकांना विचारले. त्यांनी अनुक्रमे १२००० आणि १६००० असा खर्च सांगितला.
शेवटी बाजारातून १०० रुपयाचे टाईल ग्राऊट आणून स्वतःच लावून टाकले आणि लिकेज थांबले. १२-१५००० वाचले.

मी काही गोष्टी करते त्ये खालील प्रमाणे
दुध गवळी देतो ती प्लॅस्टिक पिशवी वाचली.
घरातले ट्युब आणी बल्ब led आहेत.
गॅलरी रोज फक्त पुसुन घेते त्यामुळे बादलीभर पाणी वाचते.
स्वयंपाक करताना भाजी तासभर आधी फ्रीजमधुन काढुन ठेवते. आणी लागणारे साहित्य हाताशी ठेवते. यामुळे गॅसची बचत होते.
ज्या खोलीत कोणी नाही तिथले दिवे बंद करून ठेवते.
भाजी किराणा आणताना घरातून कापडी पिशव्या घेऊन जाते तसेच गाडीत एक पिशवी कायम ठेवली आहे

भारताबाहेर असल्यामुळे , पंचकुलाला ना जाऊन माझा जीव वाचवला. किंमत किती ते माहीत नाही.

५.५. लाखात नवीन पेट्रोल गाड़ी घेण्याचे ठरले होते, परंतु चांगली वापरलेली डिझेल गाड़ी २.६५ लाखात मिळाली.
अश्या प्रकारे अंदाजे ३ लाख वाचवले.

रिफर्बिश्ड म्याकबुक प्रो घेऊन पैशे वाचवले पण मूळ किंमत किती मला माहित नाही. आम्ही साडेनऊशे डॉ. मध्ये काल घेतला.

किंमती काहींच्या बाही वाढल्या आहेत. मधे सोलापूर फेरी झाल्याने तीन चार महिन्यात लागेल इतकी तूर मुगाची डाळ आणून ठेवली अंदाजे पाचेकशे रूपये वाचले.

दरमहा भरपूर SIP चालू आहेत ... गेली दहा वर्षे ...
एकदा ही गुंतवणूक (बचत) झाली .. कि उरलेले पैसे आपले .. खर्च करायला मोकळे