गुरबानी!

ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
इक ओंकार सत नामु करता पुरखु निरभउ निरवैरु अकाल मूरति अजूनी सैभं गुर प्रसादि ॥
॥ ਜਪੁ ॥
जपु ॥
ਆਦਿ ਸਚੁ ਜੁਗਾਦਿ ਸਚੁ ॥
आदि सचु जुगादि सचु ॥
ਹੈ ਭੀ ਸਚੁ ਨਾਨਕ ਹੋਸੀ ਭੀ ਸਚੁ ॥੧॥
है भी सचु नानक होसी भी सचु ॥१॥
ਸੋਚੈ ਸੋਚਿ ਨ ਹੋਵਈ ਜੇ ਸੋਚੀ ਲਖ ਵਾਰ ॥
सोचै सोचि न होवई जे सोची लख वार ॥
ਚੁਪੈ ਚੁਪ ਨ ਹੋਵਈ ਜੇ ਲਾਇ ਰਹਾ ਲਿਵ ਤਾਰ ॥
चुपै चुप न होवई जे लाइ रहा लिव तार ॥
ਭੁਖਿਆ ਭੁਖ ਨ ਉਤਰੀ ਜੇ ਬੰਨਾ ਪੁਰੀਆ ਭਾਰ ॥
भुखिआ भुख न उतरी जे बंना पुरीआ भार ॥
ਸਹਸ ਸਿਆਣਪਾ ਲਖ ਹੋਹਿ ਤ ਇਕ ਨ ਚਲੈ ਨਾਲਿ ॥
सहस सिआणपा लख होहि त इक न चलै नालि ॥
ਕਿਵ ਸਚਿਆਰਾ ਹੋਈਐ ਕਿਵ ਕੂੜੈ ਤੁਟੈ ਪਾਲਿ ॥
किव सचिआरा होईऐ किव कूड़ै तुटै पालि ॥
ਹੁਕਮਿ ਰਜਾਈ ਚਲਣਾ ਨਾਨਕ ਲਿਖਿਆ ਨਾਲਿ ॥੧॥
हुकमि रजाई चलणा नानक लिखिआ नालि ॥१॥

गुरुद्वारात सकाळच्या वेळी जेव्हा ग्रंथी ती म्हणतात तेव्हा तर ऐकायला अतिशय छान. फार शांत वाटतं. अर्थ समजला नाही तरी काहीही फरक पडत नाही.

'सरतेशेवटी सर्व धर्मांची शिकवण ही मानवतेचा उद्धार करणारी असते' हे फार सर्वसाधारण विधान - motherhood statement - झाले, नाही का? शिकवण ह्या शब्दात नेमके काय अभिप्रेत आहे, त्या धर्माचे तत्वज्ञान की त्याचे आचरण?
तत्वज्ञानाच्या पातळीवर बोलायचे झाले तर इस्लाम आणि इसाई हे धर्म असे मानतात की जो कोणी ह्या धर्माचा नसेल तो पापी आहे आणि त्याचे पुनर्वसन केल्याखेरीज पर्याय नाही. हे पुनर्वसन कसे करायचे ह्याबद्दल वेगवेगळी मते व मार्ग असतील. इसाई धर्माने त्यासाठी लाखो धर्मप्रसारक निर्माण केले व त्यांनी सर्व प्रकारचे मार्ग अवलंबून अधिकाधिक लोकांना आपल्या धर्मात ओढले. राजसत्तेने त्यांना मोठ्या प्रमाणावर रसद पुरविली हे जगजाहीर आहे. इस्लामने धर्मप्रसारासाठी काय काय केले हा तर चर्चेचा विषयही होऊ नये.
राहता राहिला प्रश्न आचरणाचा. केवढे मोठे भाग्य आहे की प्रत्येक इसाई किंवा मुस्लिम माणूस आपल्या तत्वज्ञानाचे 100% आचरण करीत नाही! तो आपल्या सारासार विवेकाचा, common sense चा अवलंब करतो. नाहीतर अन्य धर्मियांना जगणे मुश्किल झाले असते. एकूणच, लोकांनी एकमेकांशी व्यवहार करताना माणूस म्हणून तो करावा आणि धर्म घरात ठेवावा हे शहाणपणाचे. बरेचसे लोक तसे करतातही हे नशीबच.

फार सुंदर.

खरंच सुंदर.

गुरबानी ऐकायला खूप आवडते,
शब्द फार काही नाही समजले तरी स्वरावली बहुतांशी
हिन्दुस्तानी शास्त्रीय संगीतावरच बेतलेली असल्याने स्वर परिचित वाटतात.

अगदी असा मंजुळ स्वर कानी पडला कि श्रमपरिहार झाल्याचा फील येतो...
मराठीत अर्थ बघितला पाहिजे...

गुरबानी! अहाहा

____/\_____

छान लिहिले आहेस उल्का.
आमची एक जर्मन मैत्रिंण भारत दौर्‍यावर गेली होती. हे लोकं बहुतेकदा पहिल्यांदा भारत पाहतात तेव्हा गोल्डन ट्रायांगल म्हणजे ताजमहाल, जयपूर,उदयपूर आणि अमृतसर पाहतात. तिला विचारले, कसा वाटला तुला आमच्या भारतातला हा भाग? तिचे उत्तर, राजस्थान रॉयल आहे, ताजमहाल अद्भुतच आहे पण अमृतसरच्या स्वर्णमंदिरात खूप शांत, अगदी आतून, मनाच्या तळातून शांत वाटले.
तिला तर हिंदी, पंजाबीचा गंध नाही की गुरुबानी शी संबंध नाही, तरी तिची भावना मात्र तीच होती हे ऐकून मला उगाचच परत त्या स्वर्णमंदिराच्या आवारात जाऊन गुरुबानी ऐकावीशी वाटायला लागले.
स्वाती

फार कमी वयात मी मरण पाहिले, सगेसोयरे डोळ्यासमोर जाताना पाहिलेत, लहानवयात घर सोडले, उघड्या जगात लाथा खाऊन राहिलो, टणक झालो, इतका की आजकाल सहसा डोळ्यात टिपुस येत नाही, पण गुरबानी ऐकली की अखंड धारा सुरु होतात, तसाही शीख लोकांबद्दल अपरिमित आदर आहेच, १९८४, खलिस्तान ह्याच्या नंतर जन्मलेल्या पिढीतले आम्ही लोक पोरंटोरं समजा, पण शीख आवडतात खरे :)

कधी ऐकली नव्हती गुरबानी.तुझा लेख वाचून ऐकायची इच्छा झाली.

वर बापूंनी सांगीतल्याप्रमाणे माझाही शीख हा आवडता धर्म आहे. रुममेट शीख असल्यामुळे त्याच्या बरोबर गुरुद्वारात जाणे. तेथील स्वादीष्ट भोजन खाणे. तेथील गुरुबाणी ऐकणे. सेवा- जेवण वाढायला मदत करणे ही कामे करताना मनाला बरे वाटायचे. एवढा आनंद कधी आपल्या देवळात जाउन मिळाला नाही. शीख लोकांचा स्वाभीमानी आणि दीलदार स्वभाव, कोणतेही काम करताना मन लाउन करण्याची पध्द्त यामुळे ते एक चांगले मित्र असतात. मित्राला रोज सकाळी पगडी बांधायला मदत करणे यात एक आत्मीक समाधान मिळत असे.
परदेशात शीख समाजाबद्दल बरंच कुतुहल आहे. दाढी मुळे परदेशी लोक त्यांना मुसलमान समजतात. पण मी परदेशी लोकांचा गैरसमज दुर केलाय.

छान लेख!

हॉस्टेलशेजारीच गुरुद्वारा आणि पंजाबी कॉलनी. पंजाबी आंटी म्हणून एक जेवण बनवतात. व्यवसाय म्हणून करत असल्या तरी त्यांच्या घरी गरमागरम रोट्यांचा हिशोबच नसतो. वर तुपाची धार. त्यांच्या घरी बसून सगळं ऐकायला मिळतं शांत.