बेधुंद (भाग : १७ )

सुऱ्याचे दिवस आनंदात 'न्हाऊन' सरत होते . स्वप्नातही त्याने त्याला पियासारखी 'गर्लफ्रेंड' मिळेल असा विचार केला नव्हता. स्वर्ग जर कुठे असेल तर इथेच - पियाच्या मिठीत ! अजून २ वेळा तरी त्याला पियाला भेटता येणार होते , त्याचे दिवसरात्र पियाच्या 'गरम' श्वासांच्या आठवणीत जात होते - स्वर्ग कुठे असेल तर इथेच !

अन, दुसरीकडे एकाच रूम मध्ये राहून नित्याला काहीच चांगले भासत नव्हते ! ऐनवेळी हर्षलाचे 'ट्रेनींग' बदलल्याने , तो दिवसातून २०-२५ वेळा तरी तिला कॉल करत असे पण तीचा नंबर लागत नव्हता . दुसऱ्या कुणाला फोन करायची सोय नव्हती ! महाराष्ट्रापासून दूर असल्याने त्याला काय करावे हे कळत नव्हते . एकेक दिवस एकेक वर्षासारखा जात होता . तो सुऱ्याशीही जास्त बोलत नसे !

एकटाच , शांत , विचित्र, शून्यात राहत होता तो - नरक कुठे असेल तर इथेच !

प्रेम पण काय विचित्र 'खेळ' खेळत असतं ना ? एकाच रूम मध्ये राहून दोघेही आपल्यापरीने स्वर्ग अन नरकाच्या अनुभव घेत होते .

शेवटचं ट्रेनिंग संपलं अन दोघेही 'सर्टिफिकेट' घेऊन परत आपापल्या घरी निघाले .ट्रेनमध्ये नित्या फक्त एकच गाणं पुन्हा पुन्हा ऐकत होता - ' 'सच केह रहा है दिवाना दिल , दिल ना किसीसे लगाना ..... !' गाणं ऐकून झालं की तो हर्षलाला कॉल करत असे , पण फोन कडून नेहमीचं उत्तर - 'तुम्ही डायल केलेला नंबर अस्तित्वात नाही !'

नित्याला काही कळायला मार्ग नव्हता ! - कदाचित त्याच प्रेमच अस्तित्वात नव्हतं .

'यार सुऱ्या , काय झालंय हर्षलाला माहित नाही - तिचा फोन लागत नाही , पण ती तर फोन करू शकते ना यार ! - आधीच जागून - जागून सुजलेल्या डोळ्यावर हात ठेवत तो सुऱ्याला बोलला .'
'यार , तिची पण परिस्थिती समजवून घे , कदाचित तिच्या घरच्यांनी तिचा मोबाईल तिच्याकडून काढून घेतला असेल - सिम कार्ड फेकून दिले असेल ! '
'माहितेय मला , खरच एवढे वाईट आहोत काय यार आपण ? नित्याचे डोळे भरून आले .
'कधी एकदा हर्षलाला भेटतोय असे झाले आहे ! कधीकधी वाटते ह्या ट्रेन मधून उडी मारावी - नित्या ट्रेन मधल्या फिरणाऱ्या पंख्याकडे बघत निराशेने बोलला .
' मार मग येडXX ... काय होणार त्याने ? हर्षला मिळेल तुला ? - सुऱ्या वैतागून बोलला , अश्विनीपण फोन उचलत नाही माझा ! तिलाही माहितेय की मी हर्षलासाठीच तीला फोन करेल ! भेटशील रे हर्षलाला ! नको काळजी करू !

थोडा वेळ शांतता , दोघांनाही काय बोलावे कळत नव्हते .

'हम्म , जातो मी - दरवाज्यात बसतोय ! ' अन नित्या दरवाज्यात बसायला निघाला .
' जा , अन उडी नको मारुस, पागल झालायेस तू ' - सुऱ्या थोडं हसत बोलला .
नित्या काहीच बोलला नाही . नित्या जाताना थोडासा लंगडत होता . हर्षला मिळावी म्हणून २ आठवड्यापूर्वी तो कुठल्यातरी एका मंदिरात गेला होता . तिथे कुणीतरी त्याला सांगितले की जो कुणी ह्या २००-२५० पायऱ्या गुडघ्यावर चढून जातो त्याची प्रत्येक ईच्छा पूर्ण होते . काहीही विचार न करता हर्षलाच्या आठवणीत तो सगळ्या पायऱ्या चढला , परत आला तो पॅन्टवर रक्त घेऊन , हर्षलाला मिळवण्यासाठी त्याने आपले गुडघे फोडून घेतले होते . 'विरह ' माणसाकडून काय काय करून घेतो !
सुऱ्याला हे सारं माहित होत पण बोलणार काय ? उगीच त्याला अजून कशाला दुखवायचे म्हणून त्याने पुन्हा त्याला काहीच विचारले नाही !

नित्या ट्रेनच्या दरवाज्यात वार तोंडावर घेत ,पळणारी झाडे बघत बसला . मन सुन्न झालं होत ! हर्षलाचे भरलेले डोळे अन
नाराज चेहरा त्याच्या डोळ्यासमोरुन जात होते , वाहनारा वारा तो मुठीत पकड्ण्याचा केविलवाणा प्रयत्न करत होता . हर्षला पण त्याची वाट बघत आहे ,असं त्याला वाहणारा वारा सांगत होता . तलावातील वाहणार पाणीही कुणाचीतरी 'आसवे' आहेत असा त्याला भास होत होता . मावळणारा सूर्य विरहाने निघून जात होता , त्याचा विरह फक्त एका दिवसासाठीचा होता , पण नित्याला हर्षलासाठी अजून वाट बघावी लागणार होती . भरधाव धावणाऱ्या ट्रेन मधून उडी मारावी असं सारखं सारखं त्याच मन त्याला सांगत होत , अन हर्षलाचे वाट बघणारे डोळे त्याला आडवत होते . केसांवरून हात फिरकवून त्याने सिगारेट पेटवली . बंगालच्या समुद्रकिनाऱ्यावर त्याने एकटेच तिच्या प्रेमाची निशाणी हातात घेऊन घालवले होते . एकत्र घालवलेले कितीतरी क्षण डोळ्यासमोरून सरकत होते .

सुऱ्या आपल्या सीटवर आरामात बसला होता . पियाची आठवण त्याच्या मनात त्याला हसवत होती . पियाच्या हाताचा स्पर्श , तिच्या केसांचा सुगंध , तिच्या कमरेचा गरम स्पर्श , आपल्या आयुष्यच 'सार' पियाच आहे ह्याची अनुभूती कदाचित त्याला झाली असावी . त्याच मन धावणाऱ्या ट्रेन सोबत पियाच्या आठवणीत नाचत होत .
........

सेमिस्टर : ७ (फायनल इयर )

बघता बघता तीन वर्ष निघून गेली होती , कळालंच नाही की वेळ इतक्या लवकर कशी काय निघून गेली ? आत्ता अधिकृतरित्या' फाईव्ह स्टार्स ' सिनिअर्स ' होते . ट्रेनिंग वरून परत आल्यावर नित्याच्या वेडेपणात अजूनच भर पडली . एकतर HDयाने हर्षलाचे ट्रेनिंग ऐनवेळी बदलून नित्याच्या प्रेमाला 'आवाहन' दिले होते . लाखो विचारांच्या वादळात नित्या बॅग्स घेऊन रूमवर पोहोचला . रुमच्या दरवाज्याकडे बघून अजूनच त्याच्या मनात आग भडकू लागली .
त्याच्या रूमचे 'लॉक' तुटलेले होते , फक्त दरवाजाला कडी लावली होती . कुणीतरी त्याची रूम फोडली होती . क्षणातच त्याला कळाले की हे काम HD शिवाय दुसरं कुणीच करू शकत नाही . तसही नित्याच्या 'नादी' दुसरं कुणी लागणार ही नव्हतं ! हॉस्टेलवर कधीच चोरी होत नसे , त्यामुळे रूममधून चोरीला काही जाईल ह्याची त्याला काळजी नव्हती . पण त्याची एक महत्वाची गोष्ट रूममध्ये होती , त्याची त्याला जास्त काळजी लागली होती .
धडधडत्या काळजाने त्याने रूम उघडली . रूम जराशी अस्ताव्यस्त होती . HDने बहुतेक सगळी रूम चाळली होती .
हर्षलाच्या प्रेमाने भरलेली कितीतरी प्रेमपत्रं , ग्रीटिंग्स कार्ड्स अन दोघांनी लपून काढलेले फोटो - ह्याची नित्याने एक 'सिक्रेट' फाईल केली होती . ती फाईल त्याने कपाटाला कुलूप लावून ठेवली होती . ती फाईल कपाटातून गायब होती .
त्याच्या अंगावर भीतीने काटा आला अन तेवढ्याच प्रमाणात रागही !
काहीतरी वाईट होणार आहे ह्याची त्याला चाहूल लागली होती . .

रागाने किंवा भीतीने त्याचा हात थरथरू लागला , त्यालाच कळत नव्हते की तो का एवढा थरथरत होता . आता त्याला हर्षलाशी बोलायची गरज भासू लागली . कुणी 'डिस्टर्ब्' करू नये म्हणून त्याने रूम आतून बंद केली अन हर्षलाला फोन केला . कदाचित कॉलेजला परत आल्याने तिचा नंबर सुरु झाला असेल असे त्याला वाटले होते , पण नाही - पुन्हा एकदा ' आपण डायल केलेला नंबर अस्तित्वात नाही ! '
शेवटी त्याने गर्ल्स हॉस्टेलच्या लँडलाईन वर कॉल केला .

' हा बोल ' - हर्षलाचा कोरडा आवाज त्याला ऐकू आला
तिचा आवाज ऐकून त्याच्या जळणाऱ्या हृदयात थोडासा गारवा आला .
' फोन का नाही केला यार ! मागच्या महिन्यापासून ? एक तर तुझा फोन लागत नाही , काय चाललंय काय ? - नित्याच्या आवाजातून त्याच्या प्रेमाची मागितलेली भीक अन राग एकदमच स्पष्ट होत होता !
'तसं नाही रे ! घरी होते ना मी , माझं ट्रेनिंग माझ्या गावाशेजारीच होतं ! माहितेय ना तुला .... हर्षलाच्याहि आवाजात कसलीतरी अमानिक भीती होती .
' हम्म , माहितेय ! भेटायचंय मला तुला , आज , आत्ता ! निराशेने डोक्यावरून हात फिरवून तो बोलला .
' नको ना रे , नाही रे जमणार - माहितेय ना , दादाने काय केलं ते ! - हर्षलाचा आवाज बोलताना कापत होता .
' घाबरतेयेस काय तू, जानु ? मी आहे ना ! '
' अरे , मग काय ? आपली सगळी 'लव्ह लेटर्स' त्याच्या हातात आली , माझा पासवर्ड कसा त्याला माहित झाला काय माहित , आपले G - Talk चे सगळे 'चाट' वाचलेत त्याने , कॉपी करून घेतलेत ! माहितेय ना काय काय लिहलं होत त्यात मी , तो हे वाचूच कसं शकतो ? किळस आलाय मला त्याचा आत्ता ! घरात मला आता ' लाज ' नसलेली पोरगी म्हणून सगळे बघतायेत , प्रेम करणं खरंच एवढा मोठा गुन्हा आहे का रे ? अन मी ते फक्त तुलाच लिहल होत ना ! - अन ती मोठ्याने रडायला लागली .
' रडू नको रे - '
' मी काय करू नित्या ? मला घरचे पण महत्वाचे आहेत अन तू पण ! असं पळून जाऊन मी नाही रे लग्न करणार ' अन माझ्या घराचे कधीच आपल्या लग्नाला हो नाही म्हणणार !
' अरे , मी कुठे म्हणतोय की आपण पळून जाऊ ? ' समजावू त्यांना - आपण थोडीच लगेच लग्न करणार आहोत ?
' मग मी काय करू ? सांग तू , मला कळत नाही रे !
' ते सोड , सांग आधी कुठे भेटायचं ? १-२ महिने झाले तुला बघितलं नाही मी ' - नित्या
'नको ना रे , भेटलं की मला आवरनार नाही अन मला धमकावलंय की पुन्हा मला तुझ्याबरोबर बघितलं तर मला काढून टाकतील कॉलेज मधून ! - हर्षला अजून रडतच होती
'का ? आवरणार नाही म्हणजे काय ? हाहा ... - 'किस'करशील काय ? - नित्या आपले अश्रू दाबत , हसत बोलला . वातावरण थोडंसं सौम्य करायचा केविलवाणा प्रयत्न !
'गप्प ना , अन नितेश , रडू नको तू आता , तु रडलेले मला पाहवत नाही -हर्षलाला कसे कळाले की नित्याच्या डोळ्यात अश्रू आहेत ?
'नाही ग , वेडी आहेस काय ? रडत नाहीये मी - नित्या डोळ्यातून पाझरलेले अश्रू पुसत अन हुंदका आवरत बोलला ' तुझी आई काय म्हणाली ? , ते महत्वाचं आहे आपल्यासाठी ! तुझ्या भावाचा मी जास्त विचार नाही करत ! '
' ती म्हणतेय , तिने माझ्यावर एवढा विश्वास ठेवला , अन मी तिचा विश्वासघात केला ! लहानपणापासून काहीही झालं कि मी तिला सांगत असे , अन एवढी मोठी गोष्ट मी कशी काय अन का नाही तिला सांगितली ? --- तू सांग असं कसं सांगू मी आईला की माझं अफेअर सुरु आहे ते ? अन तसही मी सांगणारच होते ना यार !
'हम्म '- नित्या
'मला कळत नाही रे की मी काय करू ? कधी कधी वाटते जगून तरी काय करू मी ? मी दुसऱ्याशी लग्न केले तरी मी तुला आयुष्यभर नाही विसरू शकणार अन मला कुणाला फसवायला नाही जमणार.... !
' मग हे तुझ्या आईला सांग ना !
' सांगितले रे , ती म्हणतेय की मुलाकडच्यांना आपण सगळं आधीच सांगूया , मग तू फसवलं असं नाही होणार , चांगली मुलं मिळतील , जी तुला स्वीकारतील , आता हे तरी प्रॅक्टिकल आहे का यार ?
' अच्छा , बरंय तुझं ', तू निदान दुसऱ्याशी लग्न करायचा विचार तरी सुरु केलाय ! - नित्याला आत्ता काय बोलवे हे कळत नव्हते.
'काय बरं , गप्प ना , मी काय करू तूच सांग - अन अजूनच जोराने तिचं रडणं सुरु झालं ' आई म्हणत होती कि, तुझ्याशी असलेल्या १-२ वर्षाच्या नात्यासाठी , आमच्याशी असलेले २०-२१ वर्षांचं नातं तोडणार का ? खूप रडते रे ती ,सारखी ! धड बोलत नाही माझ्याशी ! आधी मी तिच्या कुशीत झोपत असे , आजकाल माझ्याकडे कशी बघते ती ! मला तुझ्याशिवाय नाही राहायचं ! अन आईशिवाय पण !!!
' हम्म ! '
' तू घरी सांगितलंस का ? ! '
' नाही अजून , पण कदाचित त्यांनाही कळालं असावं , माझ्या घरून तरी काही प्रॉब्लेम नाही होणार !
' हो ना , माझी आईपण हेच म्हणत होती की - तुझ्या घरच्यांना काय एवढी सुंदर , श्रीमंत , शिकलेली सून मिळेल !
' बरं ' एवढं झालं अन साधा तुला मला एक कॉल करता नाही आला महिनाभर ?
' फोन माझ्याकडे नव्हता रे ,अन आत्तही माझ्याकडे फोन नाहिये , अन मी पण तुला विसरायचा प्रयत्न करत होते ! मला तुझी खूप काळजी वाटते रे ! तुला काही झालं तर -
'विसरायचा म्हणजे ? नित्याच्या काळजात धस्स झालं !
'काही नाही होणार रे , तू माझी नको काळजी करुस ! बर एक सांग तुला काय वाटतंय ?
'कशाबद्द्दल '?
'कशाबद्दल काय ? आपल्याबद्दल ? आपल्या दोघांबद्दल ? - नित्या वैतागून बोलला .
'मला नाही माहित , मला नाही कळत काय करू ते ? - खरंच ! मी कशाला तुला 'हो' म्हणाले ? कशाला मी तुझ्या आयुष्यात आले ? सगळं माझ्यामुळेच होतंय ! इकडे तू दुःखी , तिकडे माझी आई दुःखी !- हर्षला डोळे पुसत बोलली .
'असं कसं तुला नाही माहित ? , प्रेम करताना वाटलं नव्हतं की एक दिवस असाही येईल ? '
' नव्हतं वाटलं , त्यात तू असा - काय ठरवलायस तू तुझ्या भविष्याबद्दल ? भांडण करून आयुष्य नसतं रे सरत ! तू फायनल इयर मध्ये आहेस आत्ता काय करणारेस पुढे ? MPSC / UPSC / GATE / CAT ???? काहीच नाही ?'
थोडा वेळ दोघांच्याही मनात अंधार भरला .
' हा बोल तू , ऐकतोय मी ' -
'आपण ब्रेक - अप करूया नितेश ! अन तू ही विसर ! उगीच माझ्या भावाच्या नको नादी लागूस ! - हर्षला आता लहान पोरीसारखी रडू लागली ! ठेवतेय मी !! मला नाही बोलवत आत्ता !!!
' काय ब्रेक अप ???एवढं सोप्प आहे का ? तुला काय ? तू तर खूषच दिसतेय !!! - नित्याचा राग आता अनावर झाला होता .
' मी खूष ? जर तू माझ्यावर एकदाही खरं प्रेम केलं असशील तर विसरून जा मला '
अन तिने फोन कट केला .

'ब्रेकअप ' हा शब्द त्याच्या मेंदूला हालवु लागला . अंगातून वारं गेल्यासारखा तो भिंतीचा आधार घेत , चालत बाल्कनीत आला , कुणाला दिसणार नाही अश्या ठिकाणी खाली बसला अन गुड्घ्यात डोके घालून ढसाढसा रडू लागला . मधेच रडताना तो रिकाम्या आभाळाकडे बघत होता , डोळ्यातून आसवे वाहत होती. पण त्याला ती पुसू वाटत नव्हती . मध्येच रागाने तो दगडी भिंतीवर हात आपटू लागला . हर्षलाचे हसणे, रडणे दोन्ही त्याच्या काळजात घुमत होते ! हर्षलाचे सुंदर डोळे त्याच्या डोळ्यासमोर दिसत होते . मोठ्याने रडताही येत नव्हते , शेवटी मुलगा तो !
सर्रकन डोळ्यासमोरून २ वर्ष सरकत होती , हर्षलाला पहिल्यांदा भेटल्यापासून ते आतापर्यंत , अन पुढे काय ह्याचा विचार ! विचाराच्या लाटेत तो कुठेतरी घुसमडून जात होता !

काही वेळाने तो दरवाजा उघडण्यासाठी आला . सुऱ्या बराच वेळ त्याचा दरवाजा वाजवत होता.
तो उभा राहिला , पाण्याची बाटली उघडली अन तोंडावर पाणी मारले . टॉवेलने तोंड पुसून तो दरवाज्यासमोर आला .
' अबे , थांब ना XXX , एवढा काय दरवाजा वाजवतोय ? ' कुणी मेलं की काय ? - त्याचंच प्रेम मरतंय हे त्याला कळत होतं !
' काय रे नित्या , काय झालं ? झोपला होतास काय ? - सुऱ्या त्याच्या टेबलवर पडलेल्या , नित्याने घरून आणलेल्या ड्ब्यातून एक लाडू उचलत बोलला .
'कुठं काय ? ' काही नाही ! ' नित्या आपला चेहरा दुसरीकडे वळवत बोलला .
' मग डोळे एवढे लाल का ? रडलायेस का तू ? - कदाचित खऱ्या मित्रांच्या नजरेतून काहीच सुटत नसावं !
' नाही रे , साल्या ! काहीपण काय ? हाहा '
' काय 'सिन' आहे ? तुझा अन हर्षलाचा , काही बोलने झाले का ? - नित्याची अवस्था बघून त्याने हर्षलाबद्दल विचारले .
' ब्रेक अप करायचं म्हणतेय ती - नित्या सरळ छताकडे बघत बोलला .
' काय ????? ब्रेक .... अप ..... सुऱ्याने उचलेला लाडु डब्यामध्ये ठेवला , कदाचित त्याला काही गोडवा जाणवला नसावा
'काय मजाक आहे काय राव ! ब्रेक -अप ! सुऱ्या छतावर फिरणाऱ्या पंख्याकडे बघत बोलला . ' कॉम्पलीकेटेड ' आहे रे हे ' प्रेम '
' मग तू काय ठरवलंयस ? HD पण हॉस्टेलवर आहे .
नित्याला काही बोलावसं वाटलं नाही . थोडा वेळ रुम मध्ये पसरली .

' बरं सोड , 'स्टुडन्ट कौंसिल' 'फॉर्म' करण्यासाठी नोटीस लागलीये , डीनने उद्या नावे मागितलीत , रेक्टर येणारेत हॉस्टेलवर आज ' सुऱ्या बाल्कनीत येत नित्याशी विषय अन मूड बदलण्याच्या उद्देशाने बोलला .
'मग , मी काय करू ? मला काही इंटरेस्ट नाही कौंसिल मध्ये ! नित्या वैतागून बोलला .
'अरे त्यांच्या ' गॅंग' मधला टॉपर 'चेअरमन' होतोय ! चंद्यासकट बाकीच्या ३ टॉपर्सनी चेअरमन ह्यायचं नाकारलंय ! 'पॉलिटिक्समध्ये कशाला पडायचं म्हणून ?
' अन तात्या ? '
' तो पण नको म्हणतोय !
'जाऊदे यार , आपल्याला पण नाही पडायचं ह्या किस्स्यात ! ' - नित्या
'बरं चल जातो मी ' - असं बोलून सुऱ्या रम मधून निघून गेला .

काही वेळाने नित्या आवरून लॉबीतून जात होता , रिकाम्या मनानं त्याला वेडं करून सोडले होते . अन समोर बघतो तोच त्याला HD दिसला . HDच्या डोळ्यात आग भडकत होती .

दोघे रागाने एकमेकांसमोरून जात होते .
' साले , भोXXX चोर , MPSC करताय तर - दुसऱ्यांच्या रूम फोडून चोऱ्या करायचं बंद करा - महाराष्ट्र सरकार तरी कशी चोरांना नोकरी देते ? XXXX ! , ह्या असल्या लोकांमुळे प्रगती होईना यार महाराष्ट्राची ! - नित्या स्वतःशीच HD ला ऐकू जावे एवढ्या जोराने ओरडत बोलला .
' बेXXXX ! उडायचं नाही इथं- HDने नित्याची कॉलर पकडली !
' नित्या , आवेगाने HDया च्या अंगावर गेला - फायनल इयर मध्ये आहे आत्ता मी ! तू -तू जास्त उडू नकोस आता ! - अन 'स्टुडंट कौंसिलचा' सेक्रेटरी आहे मी ! माहितेय ना स्टुडन्ट कौंसिल ? तू इथं दुसऱ्याच्या हॉस्टेलवर , दुसऱ्याच्या रूमवर राहतोयेस माहितेय ना ? रिफ्युजी आहेस तू ... नीट राहा , दुसऱ्याच्या 'फाईल्स' चोरू नकोस , रूम्स फोडू नकोस नाहीतर हॉस्टेल वर पाय ठेऊ देणार नाही , MPSCची मेन्स दिलीये ना , इंटरव्हिव्ह द्यायला तोंड जागेवर ठेवणार नाही ! - नित्याचा राग बडबडत होता .
नित्याने 'मी स्टुडंट कौंसिल चा सेक्रेटरी आहे ' असे का बोलले ,हे त्यालाही कळालं नाही . पण HD थोडा शांत अन जरा घाबरलेला त्याला दिसला .
एकदोन शिव्यांची आदला - बदल झाली , क्षणातच HDचे मित्र लॉबीमध्ये जमा झाले .' रेक्टर 'ऑफिस मधून गोंधळ ऐकून बाहेर आले अन दोघांनीही तिथंच आवरत घेतलं .

काहीही झालं तरी 'स्टुडन्ट कौंसिलच्या' एखाद्या कमिटीचा 'सेक्रटरी' होणे किती महत्वाचे आहे हे HD च्या शांततेने त्याला पटवून दिले होते . HDयाला आपलं पण काही महत्व आहे, बॅच मध्ये 'नित्या' पण महत्वाचा आहे हे दाखवायची संधी आहे , हे त्याच्या ध्यानात आलं .स्टुडंट कौंसिल मध्ये असणेही मानाचे समजले जाई , तसही मान -अपमान व्यक्ती , जागा , अन 'पोझिशन' बदलल्या की बदलतात जगामध्ये !

' सुऱ्या - स्पोर्ट्स सेक्रेटरी मीच होईल - भोXXX गेले सगळे ! - नित्या सरळ सुऱ्याच्या रूम मध्ये गेला .
' अन तुला स्पोर्ट्स सेक्रेटरी ह्यायचा एवढा किडा का ? मेरिट मध्ये नाहीयेस तू ! कौन्सिल मेरिटवर होते , माहितेय ना ?
' ते सोड , मीटिंग कधी आहे ?
'आज रात्री TV हॉल मध्ये , पण नको पडू ह्या फंद्यात !
........ ......
स्टुडंट कौंसिल :

स्टुडंट कौंसिल मध्ये चेअरमन अन बाकीचे ७ वेगवेगळ्या कमिटीचे सेक्रेटरी निवडायचे होते . सालाबादप्रमाणे मेरिट नुसार कौंसिल 'फॉर्म' करण्यासाठी आज TV हॉलमध्ये फायनल इयरची मीटिंग होणार होती . मेरिट नुसार घोषणा होई अन जर एखादा टॉपर 'इंटरेस्टेड' नसेल तर पुढच्या मेरिट होल्डरला संधी मिळत असे . 'GS' अन 'म्यॅग्झिन सेक्रेटरी' ही त्यातील २ पदे आधीच मुलींकडे मेरिटनुसार गेली होती . अश्विनी GS झाली होती . कॉलेज मध्ये कदाचित मुलगी टॉपर असली तरी काहीही झाले तरी चेअरमन मुलगाच बनत असे . 'पुरुषांचं वर्चस्व' / इगो ' असेल कदाचित !

रात्री ८ वाजता जवळ जवळ सगळ फायनल इयर TV हॉल मध्ये जमले .
कौंसिल ची मीटिंग सुरु झाली , आधीच सगळं ठरलेले असले तरीही वातावरण एकदम तापलेले होते , नित्याच्या अन HD चे भांडण सगळ्यांना माहित झालं होत .
मिटिंग सुरु झाली . रेक्टर मीटिंगसाठी हजर होते .
चंद्या अन तात्याची नावे मेरीटनुसार घेतल्यानंतर दोघांनीही नकार दिला . २ मुली आधीच सेक्रेटरी निवडल्याने ५ व्या टॉपर ला चेअरमनची संधी मिळाली . एकेक करून जागा भरू लागल्या . स्पोर्ट्स सेक्रेटरीसाठी मेरीटनुसार संग्रामच जेव्हा नाव घेण्यात आलं तेव्हा नित्या सरळ उभा राहिला .
' सर , बाकीच्या कमिटीच्या सेक्रेटरीची निवड तुम्ही मेरिट वर करा , पण 'स्पोर्ट्स सेक्रेटरी' अन मेरिटचा काहीही संबंध नाही '
रेक्टर ने त्याचे बोलणे ऐकून घेतले . ' जो स्पोर्ट्स सेक्रेटरी होणार आहे त्याची पण युनिव्हर्सिटी झाली आहे क्रिकेट मध्ये , मेरिट अन युनिव्हार्सिटी दोघेही त्याच्याकडे आहेत ! तुझे मेरिट कुठेय ? तू कसा काय विचार करतोयस की तू सेक्रेटरी होशील ??? ' रेक्टर रागाने बोलले .
'हो सर , नियम का बदलायचा ? , आणि ह्याला प्रत्येक वेळी 'राडा' करायची सवयच आहे ! - संग्राम बोलला .
' सर , हा नितेश - फर्स्ट इयरपासून ३ वेळा युनिव्हर्सिटी झालोय अन ते हि ३ वेगवेगळ्या स्पोर्ट्स मध्ये ... प्रत्येकाने आपापल्या 'ट्रॉफ्या' आणाव्या इथे , ज्याच्या ट्रॉफ्या जास्त तो 'स्पोर्ट्स सेक्रेटरी' ! - सुऱ्याने नित्याला सपोर्ट केला .
नित्याने तात्या , अक्षा , चांद्याकडे बघितले !
' हो सर , आम्हालाही हेच वाटते की स्पोर्ट्स सेक्रेटरीसाठी मेरिटच बंधन नसावं - तात्या , अक्षा अन चंद्या ने रेकटर कडे मागणं घातलं .
' पण सर , हे कसं शक्य आहे ? ह्या नित्याचा फर्स्ट क्लास पण नाही - रितेश रागाने बोलला .
' तर मग आम्ही ही कौंसिल फॉर्म होऊ नाही देणार - सुऱ्या
' अशी कशी होऊ नाही देणार ? संग्राम
' शांत , एकदम शांत .... आजपर्यंत असं कधी झालं नाही , उद्या डीनशी बोलून निर्णय होईल !- रेक्टर रागाने बोलले . बाकीच्या कमिटीचे सेक्रेटरी निवडून डीन रागाने निघून गेले .
अन जाताना नितेश अन संग्रामला धमकी दिली की , जर हॉस्टेल मध्ये रात्री काही भांडण झालं तर दोघांनाही स्टुडंट कौंसिल मध्ये तर सोडा पण हॉस्टेल मध्येही जागा मिळणार नाही ! -

' हर कुत्ते का दिन आता है - ' असं नित्याकडे म्हणत संग्राम रुमवर निघून गेला .
तो कल तेरा आयेगा ... जा बे' - स्पोर्ट्स सेक्रेटरीच्या पदासाठी नित्याला आज त्याच्याशी भांडायचं नव्हतं

दुसऱ्या दिवशी नोटीस बोर्डवर नवीन 'स्टुडंट कौंसिल' ची नावे लागली . नित्याचं नाव स्पोर्ट्स सेक्रेटरीच्या समोर होत . कस काय माहित पण डीनने हा निर्णय घेतला होता अन बाकीच्या कुणी 'ऑब्जेक्शन' घेतलं नाही ! संग्रामला 'हॉस्टेल/ मेस ' च्या कमिटीचे सेक्रेटरी पद मिळालं होत .

आपलं नाव वाचून नित्याची छाती आनंदाने फुलून आली , लगेचच त्याने हर्षलाला फोन केला .

' हर्षला , मी आत्ता 'स्पोर्ट्स सेक्रेटरी' आहे स्टुडन्ट कौन्सिल मध्ये '
' माहितेय कसा झालायेस ते , अन तुला काय गरज होती माझ्या भावाशी भांडायची ? तुला कळतंय ना काय करतोयस तू ते ? ह्ह्ह !!! सुखाने मला राहू देशील की नाही इथे - अन रागाने हर्षलाने फोन ठेवला .

(क्रमश :)

बेधुंद - भाग १ : http://www.misalpav.com/node/34768
बेधुंद - भाग २ : http://www.misalpav.com/node/34925
बेधुंद - भाग ३ : http://www.misalpav.com/node/35006
बेधुंद - भाग ४ : http://www.misalpav.com/node/35777
बेधुंद - भाग ५ : http://www.misalpav.com/node/35798
बेधुंद - भाग ६ : http://www.misalpav.com/node/35832
बेधुंद - भाग ७ : http://www.misalpav.com/node/35859
बेधुंद - भाग ८ : http://www.misalpav.com/node/35885#new
बेधुंद - भाग ९ : http://www.misalpav.com/node/35937
'बेधुंद - भाग १० :http://www.misalpav.com/node/36003
बेधुंद- भाग ११ : http://www.misalpav.com/node/36353
बेधुंद - भाग १२ : http://www.misalpav.com/node/36354
बेधुंद - भाग १३ : http://www.misalpav.com/node/36355
बेधुंद - भाग १४ : http://www.misalpav.com/node/36884
बेधुंद - भाग १५ : http://www.misalpav.com/node/36913
बेधुंद - भाग १६ : http://www.misalpav.com/node/36926