श्रीमंत: शतशब्दकथा

वा! जम्या बरका!

101 शब्द आहेत.

बाकी कथेला 5 पैकी 3

रुपककथेचा प्रयत्न तो ही शतशब्दकथा या प्रकाराद्वारे करणे आवडले.

या प्रकारच्या पुलेशु.

आवल्ड्या गेले आहे. ;)

अशा प्रकारच्या लेखनासाठी शुभेच्छा!!

सुंदर !

गुड वन

सरधोपट झालंय.
कलाटणी अधिक नाट्यमय हवी होती. शतशब्दकथेचे ते बलस्थान आहे असे मला वाटते.

छान जमलीये.

मला आवडली - रादर शेवट टोचला.आता त्या प्रसिद्ध दुकानात जाताना ही कथा आठवेल नक्की.
कधी कधी तसे मनात येतच असते,आता अधिक प्रकर्षाने येईल.

आवडली कथा.

प्रयत्न आवडला !

लिहीत रहा, म्हणजे लिखाणात अजून नाट्यमयता आणता येईल.

छान रे.

चांगला प्रयत्न आहे.
पुढिल लेखणास शुभेच्छा

आड़ौली रे!

छान!

जिल्बी... ;-) आपल ते हे... :-D
कथा आवडली!

जर पहिलाच प्रयत्न असेल तर एकदम छान आहे. पुढील कथेसाठी शुभेच्छा.

कथा आवडली

पहिला प्रयत्न आवडला.

अजून लिहा, सफाईदार होईल. पुढील कथेसाठी शुभेच्छा..

छान कथा. मिठाई दुकानाच्या मालकांनीच खरे तर आपल्या सर्व स्टाफला सणासुदीचे म्हणुन मिठाईचे गिफ्टबॉक्स द्यायला हवे होते . बाकी , कनवट म्हणजे आतला खिसा का हो ?

छान !
लेखनासाठी शुभेच्छा!!

पावशेर जिलेबीला पन्नास रुपये? साजुक तुपातली घेतली का?

पैजारबुवा,

आवडली कथा.

जहाज छान आहे पण तू या पेक्षा चांगले लिहू शकतोस काठावर पास व्हायचे बंद कर आधी.

डोक्याला जास्त त्रास न करणारी साधी सुटसुटित कथा आवडली.

:)

छान जमलिये..

आयडिया छान आहे. फार कठीण असतं हो हे मोजक्या शब्दात गोष्ट मांडणे.
लहान मुलांना रात्री गोष्ट सांगताना ट ला ट जोडत मुले झोपेपर्यंत गोष्ट खेचावी लागते आणि आता अगदी उलट करावे लागत आहे.
१०० शब्द बास…

कल्पना मस्त.. प्रयत्नपण जमलाय. पुलेशु..

आशय छान आहे कवितेतला.आवडलि....

कथा आवडली, छान लिहिली आहे.

आवडली कथा

मिपा वर शतशब्दकथा स्पर्धा भरवायाला हवी.

छान कथा. आवडली.

छान ! (चान नाही)

आटोपशीर आणि प्रवाही. दोन्ही गुण आहेत कथेत.

कथा संपल्यावरही चालू राहते मनात. सुरवातीच्या आधीची आणि शेवटाच्या नंतरचीही, दोन्ही कथा आकार घेऊ लागतात.

पहिलाच प्रयत्न असला तरी मस्त!

हाफशेंच्युरी निमीत्त श्री.चिमणरावचा सत्कार पुष्पगुच्छ देऊन करण्यात येत आहे.

शुभेच्छुक-जेपी आणी 99 कार्यकर्ते

छान आशय..

कथा आवडली

आटोपशीर कथा. ब्लॅकपर्ल सांभाळून कदाचित जास्त लिहायला वेळ मिळत नसावा. ;)

आवडली.

आवडली.

आवडली गोष्ट...!

धन्यवाद..!

आवडली कथा! थोडी फास्ट घेतल्यागत वाटते पण तुम्हाला जे सांगायचंय ते पोहोचतंय.
मी सुद्धा अशा प्रकारच्या अनुभवातून गेलोय भाऊ!
मुलांच्या आनंदी चेहेर्‍याची कल्पना मनाशी येउन त्याची जीभ गोड झाली.
:- माझे जुने दिवस आठवले. अगदी तुटपुंज्या उत्पन्नातून मुलीसाठी खेळणी आणि खाऊ शनीवारी गावी घेऊन जायचो. सर्व प्रवासभर ती किती खुश होइल हाच विचार असे. मस्तच!

छान जमलीय कथा. आवडली. प्रसिद्ध हलवायाच्या दुकानात ५,१३००० चा हिशोब करणार्‍याला स्वत:च्या कुटुंबासाठी मिठाई घेतांना मात्र त्या दुकनातले दर परवडू नये हा विरोधाभास अचूक दाखविल्या गेला आहे.

फारच उत्तम आहे .