रेड सिग्नल

इथली माझी पहिलीच पोस्ट आहे . . काही चुकलं असल्यास सांभाळून घ्या .

ऑफिसचं फुकटचं इंटरनेट वापरून चांगली गाणी / सिनेमा डाउनलोड करणे . आणि ते तिथेच बघत/ ऐकत बसणे या पेक्षा दुसरी मजा नाही . . त्यातही तो कुठला डब केलेला तमिळ / तेलगु सिनेमा असेल . तर मग . . आहाहाहा . काल हि हेच चाललं होतं . .आणि तेवढ्यात . फोन वाजला . कोण आहे हे न बघता मी उचलला . आणि मी काही बोलायच्या आतच . समोरून आवाज आला . " घरी येणार आहेस कि नाही आज . कि तिथेच गादी टाकून दिलाय तुमच्या मालकाने . घर आहे म्हणावं मला . " आणि फोन कट .
माझा चेहरा बघून माझा HOD म्हणाला . " मा का फोन था क्या ? .
मी म्हणलो . " हा . " आणि वेळ बघितली . . ९ वाजले होते. ७ वाजता पोचलो पाहिजे होतो मी घरी . . बॉस ला म्हटलं उरलेला सिनेमा उद्या बघू . .. .
गडबडीत निघालो . . आणि मग एक सिग्नल . .
सिग्नल ला थांबलो होतो. मागे एक होंडा सिविक वाले काका . आणि त्या मागे ' के एस आर टी सी ' .
आणि भारतीय प्रथे प्रमाणे . शेवटचे १० सेकंद असतानाच . कार वाल्याने जोर जोरात होर्न मारायला सुरुवात केली . या अपेक्षेने कि मी निघेन. पण . फक्त मागे बघितलं त्याच्याकडे . एक विचित्र चेहरा केला . . आणि तिथेच थांबलो . .
शेवटचे ६ सेकंद . . त्याने आपली गाडी जवळपास माझ्या गाडीला आणून लावली होती . खिडकीतून हात काढून काही तरी बडबडत होता . डोक्यावर हेल्मेट असल्यामुळे मला फार काही ऐकू आलं नाही . . उगाचच बैला सारखी . एकदा होय म्हणून . एकदा नाही म्हणून मुंडी हलवली . आणि त्याला इशारा केला . जायचं असेल तर डोक्यावरून जा . सिग्नल सुटे पर्यंत मी नाही हलणार .
झक मारत बसला शांत . सिग्नल हिरवा झाला . आणि मी आरामात निघालो .या विचारात कि जाताना एखाद्या हॉटेलात "थाळी" ओरपावी . कि आपलं गप्प घरी जाऊन वरण भात खाउन सुखी राहावं . आणि एकदमच . एक सिविक माझ्या उजव्या बाजूला होती . डाव्या बाजूला सरकत होती . एक वेळ अशी आली कि मी अडकलोच होतो पूर्ण . थांबवली गाडी .
साहेब उतरले सिविक मधून . . मी तर गाडीवरच होतो . त्यानंतरचं संभाषण असं काहीसं झालं .
तो :- (प्रचंड चिडलेला . आणि आवाज रागामुळे टिपेला पोहोचलेला ) स्वतःला हरिश्चंद्राची औलाद समजतोस काय बे . . पुढे का नाही गेलास . उगाच थांबून काय उखडत होतास . .
मी (त्याच्या या वाक्यामुळे मला राग कमी आणि हसू जास्त येत होतं . . आवाजात थंडपणा ) :- तुम्ही काय सेबेस्तियन वेटेल चे वडील आहात का . ३ सेकंद वेळ झाला तर रेस हरणार आहात का.
तो (बहुतेक वेटेल कोण हे माहित नसावं . ) :- फोकलीच्या . उलटून बोलतोस . तुझ्या बापाच्या वयाचा आहे मी . .
मी :- म्हणूनच अजून पर्यंत आवाज नाही चढलेला . . गप्प निघ आता इथून . एक तर भूक लागले . घरी जायला वेळ होतोय मला .
तो :- च्यायला . बापाच्या पैशावर गाडी घेऊन माज करतोस होय रे भाड्या . साल्या तुझ्या अक्ख्या गाडीच्या किमतीत माझ्या गाडीचं बम्पर पण येत नाही .
मी ( हा कुठला विषय कुठे नेतोय हा विचार करत . ) :- म्हणूनच सांगतोय . गप्प निघ इथून . उगाच गाडीवर खर्च करायला लागेल नाही तर . आणि हो . राहिला विषय मी माज करतो याचा . तर बाप माझा आहे . आणि पैसे पण माझे आहेत . त्याचं मी काहीही करेन . आता निघ इथून . आणि मला पण जाऊदे . डोकं नको फिरवू . मारामारी करायचा मूड नाहीये अजिबात .
तसा तो थोडा काटक होता . त्यामुळे . जरी काही झालं तरी सांभाळू शकेन एवढी खात्री होती . एव्हाना गाडीवरून उतरून मी समोर थांबलो होतो त्याचा . उंचीला पण कमी होता . त्यामुळे . कमीत कमी स्वतःला वाचवू तरी शकलो असतोच आरामात .
पण . काय झालं काय माहित . फिरला परत तो . गाडीत बसता बसता पुटपुटला . "आजकालची मुलं . उलटून उत्तर देतात मोठ्यांना . . आई बापाने काही शिकवलं नाही वाटतं . इत्यादी इत्यादी .
गाडी चालू करता करता मी ओरडलो . "आज कालचे मोट्ठे . सिग्नल पण पाळता येत नाही . . .
आता तो चिडून मला मारायला येतोय असं वाटत असतानाच . ट्राफिक पोलिस आला . त्याने हे सगळं पाहिलं होतं.
कार वाल्याला मागे ओढलं . आणि मला म्हनला . "मनेग होगो मगने . झगडा माडतान रस्ते मेले . कत्ती " (घरी जा . रस्त्यात भांडत बसलाय गाढव )
त्याला उत्तर दिलं तर मी पण अडकलो असतो . . तिथून जी सुटलो तो डायरेक घरीच .

तर . नमनाला घडा भर तेल घालून आणी मूळ प्रश्न विचारायचं सोडून हजार कडे भटकून आल्यानंतर हा प्रश्न . .
शेवटचे ५-६ सेकंद थांबायला काय जातं लोकांच . ?
एवढे पण पेशन्स नाहीत का ? कि ५ सेकंदाने का होईना . पण कायदा मोडतोय राजरोस . आणि आपल्याला कोणी काही करू शकत नाही याची खात्री वाटते . कि याचा कुठे तरी अभिमान वाटतो ?