प्रोग्रेसिव्ह लेन्सेस सुविधा कि त्रास.

बायफोकल लेन्स वापरताना पुस्तक वाचताना किंवा दूरचे वाचताना मला काहीही त्रास होत नव्हता परंतू डेस्कटॉपवर काम करताना त्रास होत असे. जवळून उडनारा डास अचानक दिसेनासा होइ.

नेत्रतज्ञाकडून डोळे तपासून घेतले. त्यांनी प्रोग्रेसिव लेन्स वापरण्यास सांगितले. डोळ्यांना सवय होइपर्यंत त्रास होइल नंतर तुम्ही प्रोग्रेसिवच्या प्रेमात पडाल असे सांगितले.

घेतला एकदाचा महागडा प्रोग्रेसिव चष्मा. तंतोतंत तुमचेच अनुभव मला आले. घुबडासारखी मान व डोळे फिरवून घरात चेष्टेचा विषय बनलो होतो. भिक नको पण कूत्र आवर अशी माझी अवस्था झाली होती, करणार काय मारुतिच्या बेंबीत बोट घातले होते.

माझ्या डोळ्यांनाच माझी किव आली व त्यांनी नमते घेवून घेतले एकदाचे प्रोग्रेसिवशी जुळवून. आता मला डास दिसूही लागले व मारताही येऊ लागले. पैसे अगदीच वाया गेले नाही ह्याचे समधान वाटले. परंतू सगळेच आलबेल आहे अशातलाही भाग नाही.

वर्षभरात जवळचा नंबर बदलला की त्याच प्रोग्रेसिव लेन्समधून फोकल पोइंट जुळवताना थोडे दिवस त्रास होतो. नवीन लेन्स घेइपर्यंत त्रास सहन करवा लागतो.

कधी गर्दीत चष्म्याला धक्का लागून नेसल क्लिप दाबल्या गेल्या तरी चष्म्याचा कोन बदलल्यामुळे थोडे दिवस त्रास होतो.

फक्त जवळचा व लांबचा नंबर असल्यास दोन्ही दरम्यानचे स्पष्ट दिसत असल्यास प्रोग्रेसिव लेन्स वापरण्याची गरज नाही.

अजूनतरी फक्त वाचायला चष्मा लागतोय. दोन्ही नंबर्स म्हणजे कटकटच आहे. मग सरळ दोन वेगळे चष्मे वापरलेत तर?

प्रोग्रेसिव्ह लेन्सचा माझ्या आईलापण असाच त्रास झला होता. आत परत बायफोकल वापरतेय.

मी गेले कैक वर्षे progressive लेन्सेस वापरत आहे. सुरवातीला त्यांना कम्पनीच्या नावावरून varilux असे म्हणत असत. मला दूरचे पाहण्याचा नंबर कमी आहे आणि जवळचा नंबर भरपूर आहे. आधी बाय फोकल वापरत होतो. त्या पेक्षा progressive खूपच जास्त उपयोगी वाटतो. दर एक दोन वर्षांनी चेक करून घेऊन, जरूर तसा नंबर बदल करून घेतो. जिना उतरताना मात्र जरा सावधगिरी बाळगावी लागते.

मी गेली १४ वर्षे प्रोग्रेसिव्ह लेन्सेस वापरत आहे. चष्मा लावल्यापासून १-२ दिवस रस्त्याने चालताना, जमिनीची पातळी वेगळी दिसल्याने, जरा बाचकल्यासारखे व्हायचे पण २-३ दिवसांतच डोळ्यांनी ह्या फरकाशी मिळतेजुळते घेतले (डॉक्टरांनीही तसे सांगितले होतेच) त्यामुळे नंतर कधी त्रास झाला नाही. एकदा नंबर वाढला आणि पुन्हा एकदा नविन लेन्स लावल्यावर पुन्हा २ दिवस त्रास झाला पण ह्या वेळी कमी झाला. आणि २ दिवसांत पुन्हा डोळ्यांनी जुळवून घेतले. बाकी प्रोग्रेसिव्ह लेन्सेसचा कधीच त्रास झाला नाही.
हं! बॅडमिन्टन खेळताना शटल 'मिस' व्हायचे (दोन वेगवेगळ्या फोकल लेंग्थमधून प्रवास केल्याने) पण पुढे गुडघ्यांच्या त्रासामुळे डॉक्टरांनी बॅडमिन्टन खेळायलाच बंदी घातल्याने त्या समस्येवर परस्पर तोडगा निघाला.

नवर्‍याला तीन चार महिन्यापूर्वीच असे ग्लासेस मिळालेत. तुम्हाला होतोय तसाच त्रास झाला आता बरेच जुळवून घेतले आहे पण एकंदरीतच बायफोकल बरा असे त्याला वाटते.

बाइफोकलच वापरा. फक्त स्नूकर बिलीअर्ड खेळणारे मोठ्या फ्रेमचे वापरतात तसे घेतले तर मोठे दृष्य एकाच वेळी पाहता येईल. रोडवरच्या डावीकडच्यासाइन आणि कारचा डैशबोर्ड मान न वळवता फक्त डोळे फिरवून काम होईल.

मी पण प्रोग्रेसिव्हचा नाद सोडून बायफोकल चष्मा करून घेतला.