स्वप्नांच्या सुंदर वाटेवर ,मी धडपडतो आहे,
समईची येते याद, अंधार वाढतो आहे.
मोत्यांना मानेवरच्या, शेवटी पाहिले होते,
शुभ्रधवल तो मोती, नयनात दाटतो आहे.
तुटलेल्या त्या नात्यांना मी किड लावली होती,
इतुकी की माझ्या मी, मनात सडतो आहे.
माहित नाही मजला गाडलो किती मी आहे
घावात क्षणाच्या येथे, मी अजुन सापडतो आहे.
प्रतिक्रिया
8 Aug 2011 - 12:36 am | निनाव
छानच. पुलेशु.
8 Aug 2011 - 10:28 pm | मर्द मराठा
छान आहे... आर्तता काळजाला भिडतेय..
11 Aug 2011 - 6:58 am | अभिजीत राजवाडे
निनाव आणि मराठा, खुप खुप आभार.