तेव्हा आई तुझी खूप आठवण येते

खूप छान आहे .
नेहमी रिकाम्या घरट्यात असलेल्या आईचे वर्णन वाचण्यात येते.
इथे उडून गेलेल्या पिल्लची मनस्थिती वर्णन केली आहे.

खूप रिऍलिस्टीक आहे.
तरूणपणात भावना कितीही ख-या असल्या तरी प्रर्द शित न करण्याकडे कल असतो,मुलांचा.मुली रडून गोंधळ घालतात .बिन्धास्तपणे.
या कवितेते तीच भावना उघड केली आहे.
कुणाही आईच्या डोळ्यात आसव आणेल अशी कविता आहे .

पंख फुटल्यावर प्रत्येक पाखराला
आकाशी झेप तर घ्यावीच लागते
दमून जातो जेव्हा जीव पिल्लाचा
तेव्हा आई तुझी खूप आठवण येते
खरच.....

(आईचे कोकरु)
मदनबाण

ही कविता त्या माऊलीच्या दृष्टीस पडू नये, हीच देवाचरणी प्रार्थना.

सुदंर वर्णन

आरक्त चेह~याने सांज ढळते
अन् पाखरांची किलबिल होते
घराकडे मी परतत असताना
आई तुझी खूप आठवण येते

(होम सीक) चेतन

अरे पुरुषांना रडायचा अधिकार देणारी आईच असते! तिच्याजवळ मनमोकळे पणाने रडता येते तसं कुठेही रडता येत नाही हे खरं.
फारच नशीबवान असाल तर बायकोजवळ रडू शकता पण आई ती आईच!
साधी, सरळ, सुंदर कविता थेट आत जाऊन भिडली. अभिनंदन.

(अवांतर - तू कुठे आहेस? अमेरिकेत की आणखी कुठे?)

चतुरंग

आजही इथे साता समुद्रापार आई
कधीतरी डोळे भरून येतात अन्
पापण्यात तुझी मूर्ती उभी राहते
तेव्हा आई तुझी खूप आठवण येते

सुंदर कविता आहे र...
(काहीशा अशाच अनुभवातून जाणारा)
पुण्याचे पेशवे

आजही इथे साता समुद्रापार आई
कधीतरी डोळे भरून येतात अन्
पापण्यात तुझी मूर्ती उभी राहते
तेव्हा आई तुझी खूप आठवण येते

सुंदर कविता आहे र...
(काहीशा अशाच अनुभवातून जाणारा)
पुण्याचे पेशवे

आजही इथे साता समुद्रापार आई
कधीतरी डोळे भरून येतात अन्
पापण्यात तुझी मूर्ती उभी राहते
तेव्हा आई तुझी खूप आठवण येते

वा! खूप सुंदर, साधी सोपी अन् बोलकी कविता...!

तात्या.

अभिप्रायांशी सहमत आहे.

सुधीर कांदळकर.

पंख फुटल्यावर प्रत्येक पाखराला
आकाशी झेप तर घ्यावीच लागते
दमून जातो जेव्हा जीव पिल्लाचा
तेव्हा आई तुझी खूप आठवण येते

अक्षरशः मनातले बोललात ! डोळ्यात अश्रू उभे राहिले !
जर अशी भावना खरच आईसमोर मला व्यक्त करता आली तर....

(आईपासून दुरावलेला) सचिन

ह्रदय्स्पर्शी

घराकडे मी परतत असताना
आई तुझी खूप आठवण येते

खरं आहे-पण काळजी नको, कुठतरी वाचलेलं आठवत..
ज्याच्या घरी आहे आई,
सारी सुखे त्याच्या पायी!

पंख फुटल्यावर प्रत्येक पाखराला
आकाशी झेप तर घ्यावीच लागते
दमून जातो जेव्हा जीव पिल्लाचा
तेव्हा आई तुझी खूप आठवण येते

खरं आहे हो अगदी खरं आहे. खुप छान केलीये ही कविता.

नीलकांत

sorry marathit lihayala avadle asate pan marathi typing yet nahi kavita khup touchi hoti dolyamadhe pani ale. ata mala kalte ahe mazya mulana kase vatat asel karan mazi don mule servicesathi ani shiknyasathi dur rahatat. kavita vachun kalale tyana sarkha aila phone karavasa ka vatto ani te kiti miss kartat. thank you. me hya bhavana lakshat thevin.

शाब्बास रे!! तुच खरा आईचा पुजारी .

सतीश ... कविता छान आहे ... आतून येतं ते सहज उमटतं.
भारताबाहेर कुठे मुक्काम?