लिझ्झी.... जगातील सर्वात सुंदर व्यक्ती

नि:शब्द !!!!

ब्रेव्ह इनडीड डझ स्टार्ट हियर!!!
विजूभाऊ धन्यवाद व्हिडिओ इथे दिल्याबद्दल.

स्पीचलेस! धन्यवाद विजूभाऊ!

काय लायकी आहे आपली ?

व्हिडिओ इथे दिल्याबद्दल धन्यवाद!

ग्रेट.

व्हिडो दिसत नाही पण वर्णनावरुन तिच्याबद्दलचा कर्यक्रम डिस्कव्हरीवर दाखवला होता पाहिलाय तो मी.

हॅट्स ऑफ!
मीराताईंच्या परवाच्या लेखातला डिप्रेस्ड माणूस झटकन आठवला. जगण्यातली सहजसाध्यता, सुरक्षितता कदाचित आपल्या सारख्या नॉर्मल माणसांना 'पांगळं' बनवायला एक 'ढाल' ठरत असावी.

लिझ्झी आवडली,
नि:शब्द!
स्वाती

लिटरली स्पिचलेस !!!

वाचलेलं लिझ्झीबद्दल हल्लीच... हॅट्स ऑफ !!

धन्यवाद विजुभाऊ! हा लेख सुटला होता.

याच अनुषंगानं एक कुठेतरी वाचलेली गोष्ट आठवली -

एक १० वर्षांचा लहान मुलगा. एका अपघातात त्याचा डावा हात खांद्यापासून जातो. आई-वडील आणि मुलगा सगळेच जवळ-जवळ डिप्रेशनमधे.
कुणाच्या तरी सल्ल्यानं, आई-वडील एका सेन्सेई कडे (मार्शल आर्ट्स गुरु) मुलाला घेऊ जातात. ते त्याची पाहणी करतात, त्याच्याशी जरा बोलतात आणि त्याला ज्युदो शिकवायला घेतात.
हळूहळू मुलगा आयुष्याला सरावतो, त्याला ज्युदोत गोडी लागते. पण बेसिक ज्युदो आल्यानंतर त्याचे गुरु त्याला फक्त एकच डाव शिकवतात. दुसरा कोणताही डाव ते त्याला शिकु देत नाहीत, करू देत नाहीत. मुलगा वैतागतो पण ऐकतो. काही वर्षांनंतर गुरु त्याला एक मोठी स्पर्धा खेळवतात. आणि तो जिंकतो! त्याला स्वतःलाही ते अनपेक्षीत असतं. गुरुंना विचारल्यावर ते सांगतात -
गुरू: "तुला ज्युदोतला दुसरा कोणता डावच येत नाही, त्यामुळे तू चुकुनही काही वेगळं करणार नाहीस. जो डाव तुला शिकवलाय तो ज्युदोतल्या अतिशय कठीण डावांपैकी एक आहे. त्यातल्या आक्रमण आणि बचावात तू आता जवळ जवळ निष्णात झाला आहेस. आणि त्यामुळं तुला हरवणं अशक्य आहे."
शिष्य: "असं कसं? मला तर डावा हातच नाही आणि इतर जण दोन्ही हात असूनही मला ज्युदोत हरवू शकणार नाहीत?"
गुरू: "होय, मी म्हणतोय ते खरं आहे. कारण या डावातल्या निष्णात व्यक्तीला हरवण्यासाठी एकच प्रतिडाव आहे आणि त्यासाठी त्या व्यक्तीचा डावा हात लागतो!"
एकुणात त्या मुलाची कमतरताच त्याची ताकद बनते!

अर्थात् ही कथा लोककथा असावी, खरी असेलच असं नाही. पण तरीही त्यातला गर्भितार्थ यत्किंचितही कमी होत नाही.