रसरशीत तापलेल्या सोनेरी झळीतल्या आणि
ओल्या निसरड्या फसव्या घळीतल्या
कात टाकणार्या रंगीत पानगळीतल्या आणि
गर्दीने नटलेल्या बाजारातल्या आळीतल्या
निरव चांदण्यात निपचित पहुडलेल्या आणि
काळ्याभोर रेषेत क्षितीजाला भिडलेल्या
सगळ्या सगळ्या वाटांवरून सोबत चालतानासुद्धा
वाट बघणं मात्र संपत नाही
मी तुझी, तू अजून कुणाची...
पण या सगळ्या वाटा मिळतात तिथे त्या मुक्कामाला
मला खात्री आहे,
मीच पोचेन तुझ्या आधी, आणि तुही येशीलच कधीतरी
तेव्हा भेटूच.
प्रतिक्रिया
14 Nov 2012 - 2:28 pm | अभ्या..
छान आहे.
24 Nov 2012 - 5:52 pm | स्पंदना
खुपच सुरेख.